Until you. VOLTOOID

1.

Alyssa wandelt geïrriteerd de straat door. Ze is niet vaak geïrriteerd, maar de laatste tijd toch wel. Ze is namelijk geïrriteerd dat haar auto nog steeds niet gerepareerd is en dat ze nu alles te voet, met de fiets of met de bus moet doen. 

Alyssa rent snel naar het zebrapad wanneer ze het groen licht ziet, maar ze ziet hoe het rood wordt. Ja, daar had ze dus geen zin in. 

Ik kijk naar het stoplicht dat rood wordt, ik vertraag mijn stappen in de hoop dat als ik aankom dat het groen zal worden, maar we weten ondertussen al dat als je iets wilt dat het toch niet gaat gebeuren. Ik keek door de straat of ik een auto zou zien aankomen en ja, niets, dus dacht ik maar door het rood te lopen, hoe erg kan dat zijn? Ik bedoel ben je wel een voetganger als je niet door het rood loopt? Ik ben niet met de auto dat ik zou zeggen dat ik moet stoppen. Ik ben maar een voetganger, hoe erg kan het zijn? 

Ik ren over het zebrapad, maar meteen krijg ik de grootste shock van mijn leven wanneer ik een auto op mij zie afrijden. Ik laat meteen mijn mappen vallen uit schrik en kijk verbaasd naar de auto die brutaal remt. Heel eerlijk, soms denk ik dat sommige autobestuurders dit expres doen, alsjeblieft je kan toch je voet van het gaspedaal halen, je hoeft niet zo te zijn. 

De auto claxonneert hevig, alsof ik zo'n gekke obstakel ben. 

'Doe eens niet zo agressief!' Roep ik tegen de auto. Mijn hart stond op springen, overdreven. 

Ik kijk toe naar de auto die vlak voor mij gestopt is. Ik zie de woede en irritaties op de chauffeur zijn blik, ja sorry hoor ik ben ook geïrriteerd en boos, en nu ook in shock. 

Ik buk mij naar de grond en raap mijn mappen op, ik stapel ze netjes op elkaar en zie hoe mijn documenten los zitten. 

'Shit, zeg mij niet dat mijn map stuk is?' Ik open mijn map en zie dat de hendel helemaal scheef staat. 'Ja, zalig,' Reageer ik sarcastisch. 

'Neem anders verdomme de hele dag, stom wicht!' Ik kijk meteen op en zie hoe de chauffeur uitgestapt is en mij woedend aankijkt. 

'Je hoeft echt niet zo agressief te zijn, meneer. Zie je niet dat mijn mappen op de grond liggen? Mag ik ze oprapen aub?' 

'Het is rood voor jou! Je moet stoppen bij rood ja? Is dat duidelijk?' Ja, dat weet ik oke, maar ik heb geen tijd om te stoppen en vooral geen zin, oke? Dus ik loop door het rood of je het nu leuk vindt of niet. 

'Ja, boeien, je hoeft niet zo agressief te zijn hoor, klootzak.' 

'Pardon? Wat zei je?' Alyssa kijkt de man met een frons aan. Dus hij mocht haar wel uitschelden maar zij mocht hem niet uitschelden? 

'Stap gewoon terug in en gedraag je naar je leeftijd.' Ja, ik moet wel toegeven dat ik de type ben die niet meteen eerlijk zal toegeven dat ik fout zit. Ik bedoel, iedereen heeft toch een beetje zijn mankementen en ja, ik denk dat dit één van mijn mankementen is, maar valt toch nog mee, nee? Ik bedoel, het is oké, ik ben een vrouw, wij mogen mankementen hebben. 

'Jij hebt wel een grote bek hé, kleine rat!' Hij was boos, serieus boos, dat was echt niet nodig, ik bedoel, ik blijf nog steeds een vrouw, zo reageer je toch niet? 

Hij wandelt in de richting van Alyssa en grijpt haar bij haar arm en duwt haar aan de kant. 'Zo doe je dat met vuil,' Alyssa was helemaal in shock van zijn woorden en zijn aanraking. 

'Blijf eens van mij af!' Roept ze tegen hem. De man lacht en wandelt terug naar zijn auto en ja, Alyssa leek niet meteen erbij te liggen om het zo te laten. 

Ze grijpt meteen haar tas en loopt terug naar de auto en slaat met al haar woede tegen de auto. Ze ziet hoe de schade op de auto zichtbaar begon te worden, de schrammen en krassen was niet bepaald onzichtbaar op deze zwarte Mercedes.