"පුතාලා ඇවිල්ලා......"
විශාල බංගලාව ඉදිරිපිට දිග ඉස්තෝප්පුවට වෙලා පොතක් කියව කියව හිටිය ප්‍රොෆෙසර් විජේනායක....එහෙමත් නැත්තං අව්දීප්ගෙ තාත්තා තමන්ගෙ උපැස් යුවලත් ගලවලා පැත්තකින් තියන ගමන් වත්ත ඇතුලෙ නවත්තලා තියෙන වාහනේ දිහා බලලා හිනා වුණා.රියදුරු අසුන පැත්තෙ තිබ්බ දොර විවර වෙනවත් එක්කම කෙයිලාන් එලියට බහිද්දි වාහනේ සද්දෙ ඇහුණු වත්ත පිටිපස්සෙ පාත්තියක් හද හද හිටිය පීටර් දඩි බිඩි ගාලා කැහැපොට ගහන් හිටිය සරමත් කඩාගෙන පිලිවෙලකට හද හද ඉස්සරහට දිව්වා.දවස් ගාණක් තිස්සෙ එක්තරා මනුස්සයෙක්ගෙන් තිබ්බ වදෙන් බේරෙන්න තිබ්බ උවමනාවට පාත්තිය හදන්න ගත්තු පීටර්ගෙ ඒ වැඩේ මේ වෙද්දි ඉවර වීගෙන යමින් තිබ්බා.
ඉක්මනට වත්තට දිව්ව පීටර් වාහනෙන් බහින තමන්ගෙ චූටි මහත්තය ලගට ගියේ හිනා මුසු මූණකින්.අවුරුදු ගාණකට පස්සෙ දකින මේ අව්දීප් චූටි මහත්තයා කොච්චර නම් ලොකුවෙලාද කියලා පිටර් වගේම බංගලාවෙ මිදුලෙ රැස් වුණු අනික් සේවකයොත් කල්පනා කරන්න ගත්තා.චූටි මහත්තයා හිටියට වඩා උස ගිහින්.ලොකු වෙලා.
චූටි මහත්තයා එක්කම වාහනෙන් බැස්ස අනික් මහත්තයා කවුද කියලා විපරම් කරද්දි පීටර්ගෙ ඇස් උඩ ගියේ කෙනාව අදුරගත්තු නිසා.එයාලගෙ සින්නදොරේ!!!
"දෙයියනේ සින්නදොරේ!!!"
පුංචි කාලෙ අව්දීප්ගෙ ගෙදර ආව වෙලාවක බලපු චිත්‍රපටියක නලුවට ඒ ගෙදර මිනිස්සු සින්නදොරේ කියන නිසා කෙයිලාන් එයාටත් සින්නදොරේ කියන්න කියලා මුළු බංගලාවම දෙකක් කෙරුව හැටි සේවක පිරිසට හොදට මතක තිබ්බා.හිනාවෙ වෙනසක් නොතිබ්බ නිසා අදුනගත්තට සින්නදොරේ දරාගන්න බැරි තරම් කඩවසම් වෙලා.පීටර් ඉක්මනටම වාහනේ පිටිපස්සෙ තිබිලා කෙයිලාන් අරන් ආව මලු ටික බාගනිද්දි තව සේවකයො දෙන්නෙකුත් ඇවිත් පීටර්ට උදව් වුණා.
"මගෙ පුතා"
"තාත්තා"
බංගලාවෙ ආලින්දයෙ ඉදන් ඇහුණු හුරු පුරුදු කටහඩවල් දෙක නිසා අව්දීප් මූණෙ ලොකූ හිනාවක් පුරවගෙන ඒ දිහාට දුවගෙන ගියා.ආලින්දයෙ හිටිය ඩග්ලස් විජේනායක මහත්තයා අත් දෙකත් දෙපසට කරගෙන ඉද්දි ඒ අත් අතරට ගිහින් හිනා වුණු අව්දීප් බර හුස්මක් පහල දාද්දි අව්දිප්ව තුරුල් කරගත්තු විජේනායක මහත්තයා අව්දීප්ගෙ ඔලුව උඩින් ආදරණීය සිපුමක් තැවරුවා.
YOU ARE READING
අවාරෙක මල්...
Non-Fictionහැම ලස්සන මලක්ම පිපෙන්නෙ වසන්තෙට නෙවෙයි මන්ධාර........ සමහර මල් තියෙනවා අවාරෙට පිපෙන......... වසන්තෙට පිපෙන මල් වලටත් වඩා ලස්සන....... පිපෙන්න ඕනි කාලෙටම පිපෙන මල් තමයි ලස්සන කිව්වත් අවාරෙට පිපෙන මල් වල වටිනාකම වැඩියි...... මන්ධාර දන්නවද? අවාරෙට පිප...
