Aşığım Aşık Çal Bu Gece

0.9

BATU

Kendimi garip hissediyordum.

Hemde çok garip.

Yaptığım şey doğrumuydu? Onuda bilmiyordum.

Ben galiba ilk defa birini gerçekten içten içe seviyordum.

Ben galiba Defneye aşık olmuştum.

Onu ilk Aslının yaptığı zorbalık olayında görmüştüm.

Ben tuvalete girince ses çıkarmış ve orada olduğunu bana fark ettirmişti.

Oradan çıkınca Aslıyla buluşmuş ve şüphelenmemesi için akşama kadar onunla takılmıştım.

Onun yanından ayrılır ayrılmaz bir dükkana girip battaniye alıp hemen okula gitmiştim.

Okula girmek zor olmamaıştı.

Hemen kızlar tuvaletine girip kabinleri tek tek aramıştım.

Sonunda doğru kabini açtığımda karşımda tamamen ıslanmış ve kıyafetleri üzerine yapışmış uyuyan bir kızla karşılaşmıştım.

Hemen kabine girmiştim.

Normalde battaniyeyi üzerine örtecek ve kapıyı açık bırakıp gidecektim.

Ama karşımda saçları dağılmış ve ıslanmış bu kızı görünce içimde bir yerde birşeyler hissetmeye başladım.

Merhamet?

Şefkat?

Üzüntü?

Hiç birinin olmadığını düşündüm.

Gözlerinin önüne düşmüş olan bir tutam saçı kulağının arkasına sıkıştırmıştım.

Ne yaptığımın farkına varınca hemen battaniyeyi üzerine örtüp geri çekilmiştim.

Hızla kabinden çıkıp kendimi dışarıya atmıştım.

Tuvaletten çıkınca arkamdan geldiğini fark etmiştim.

Hızlı bir şekilde merdivenleri iniyor ve ışıkları söndürüyordum.

Zemin kata indiğimde koşmaya devam ediyordum ama anlaşılan o benden daha hızlı koşuyordu.

Okulun kapısının önüne çıktığımda arkamdan gelen sesle duraksamıştım.

+"Hey! Sen kimsin neden bana yardım ettin ve bu saatte burada ne işin var?"

İçimden senin için geldim aptal demek geçsede kendimi tutarak bu kızın neden bu kadar saf olduğunu düşündüm. Ardından cevap verdim.

-"Buralar sana uygun değil Pamuk prenses. Evine dön."

Ben cümlemi bitirir bitirmez hızlı bir şekilde yürümeye başladım ama aklım tamamen ondaydı. Acaba evi yakınmıydı? Peki yolda başına birşey gelirmiydi?

Bunları düşünmekten o kadar bıktım ki hemen yolumu değiştirip tekrar okulun önüne geldim ve onun gittiğin tarafa doğru gelip onu takip etmeye başladım.

Amacım evine varana kadar takip etmek ve evine girdiğini görünce evime dönmekti.

Öylede yaptım.

Eve girince tekrar evime döndüm.

Ama o gece hep onu düşündüm.

O an kendimi aldatmış gibi hissediyordum.

Aslıyı aldatıyormuş gibi.

Onunla aşkla giden bir ilişkimiz yoktu. Daha çok benimki devam ettirilmesi gereken bir ilişki gibiydi.

Aradan vakit geçti bir gün seni sınıfta gördüm elim ayağıma dolaştı.

Bir gün seni bir restoranda gördüm kıskandım. Hemde fark etmeyerek seni abinden kıskandım.

O gün sana bağıran kişinin sevgilin yada farklı biri olduğunu düşündüm. Halbuki senden en az 6-7 yaş büyük biri olmasına rağmen.

Sana bağırdığında kalbim ortadan kırıldığını hissettim. Ben sana uzaktan bakmakla yetinirken birinin sana bağırması kalbimi kırmıştı. Ve aynı zamanda beni sinirlendirmişti.

Oraya gelip seni korumak istedim. Karşındaki kişiye karşı çıkmak istedim. Ve o kişinin abin olduğunu öğrendiğimde yaşadığım şaşkınlığı hayal bile edemezsin.

Senin Aslıyla kavga ettiğini gördüğümde sana birşey olucak diye korkarken sen beni zorba ve ucube olmakla suçladığında senin ne kadar kör olduğunu düşündüm. Ama çok kısa sürdü. Sonuçta duygularımdan haberdar değildin.

Ardından spor salonunu temizlerken abinle kaynaşıp sana yaklaşmaya çalıştım ama olaylar umduğum gibi gitmedi.

Sana hiç yakınlaşamadım bile.

Ardından okuldaki bir kızdan numaranı aldım ve sana yazmaya karar verdim.

İlk mesajımın ne olacağına dair çok düşünüdüm.

Sonra sana orkide dediğim aklıma geldi ve orkidelerle ilgili bir mesaj yazmaya karar verdim.

Beni ne kadar terslesende ben senin için herşeyi yapmaya hazırdım.

Bu ne kadar sağlıklıydı bilmiyordum ama ben senin için her şeyden vazgeçmeye hazırdım.

Amacım seninle ismimi vermeden birazcık konuşmaktı.

Ardından ise yüz yüze devam etmekti.

Ama anlaşılan seni kazanmak o kadar kolay olmayacaktı...