ORHOL VE ALGON HİKAYELERİ

Yüzleştikten sonra part 6

Herkese merhabalar uzun bir aradan sonra buradayım sizleri her ne kadar tanımasamda özledim💕. Yazılan hikayeleri, yazdığım hikayeyi, ve yorum yaparken eğlendiğim o anlar hepsini çok özledim. Faruk Aran ve Belgin Şimşek sayesinde hayatımda yer edinen tanımadığım insanlar karşıma çıktı, onlar bu kadar güzel hissetirmeseydi ne bu uygulama ne de bugünler yaşanacaktı. Bir gün bu hikayede asıl olan Alaeddin ile Gonca hikayeside bitecek bu hazin son elbette gelecek ama kendilerinin de farkında olduğunu bilerek söylemek istiyorum Kuruluş Osman onların dönüm noktası oldu umarım yolları apaçık olur engebe olmadan yürürler. Bizlerde çok kıymetli izler bıraktılar iyi ki onlar Algon oldu iyi ki. Çok detay vermeden hayatımda bıraktıkları önemli ve asla değişemeyecek bir izden bahsetmek istiyorum bizim çiçeğimiz olan papatya 🌼 bir işime dahil oldu. Yani her ne kadar çok fazla bağlanmak istemesemde iş işten geçti artık hayatımın heryeri Algona uyarlı bir konuma geçti. Onlar resmen benim ufkumu açtı sınırlı olduğum alandan çıkmamda bana büyük bir etki sağladılar bölümün geç gelmesine olanak sağlayan en büyük etken bu aslında yani onları tanımıyorum sizleri tanımıyorum ama emeğimin karşılığını aldığım aklıma her geldiğinde iyi ki diyorum. Benim dönüm noktamda Algon oldu umarım yolları bir daha kesişir umarım birbirlerini hiç unutmazlar. Çünkü ben onları asla unutamayacağım bir konuma getirdim. Neyse bölüme geçelim beklettiğim için kusura bakmayın lütfen 🤍💕

------------------------------------------------------------------

Uyanmıştı bu kelime dünyalara bedeldi Alaeddin için sevdiğini kaybetme korkusu onu perişan etmişti. İçindeki heyecana engel olamıyordu. Mağaradan içeri girdiklerinde Goncayı görmesiyle hemen yanına gitti Alaeddin.

- Gonca eyisin demi Allah'ım şükürler olsun. Ağrın varmı. Alaeddinin heyecanına gülmüşlerdi.

- Eyiyim hepiniz sağolun hem sen ne diye ağlarsın medreseli sen affetmeden gitmem demedimmi. Gonca Alaeddinin bu kadar perişan olacağını tahmin etmemişti.

- He ya dedin gayrı inanırım ben sana hileci hatun. Tez toparlanman gerek bundan gayrı seni heç bırakmam. Alaeddinin dedikleri Goncanın yüzüne buruk bir gülümseme getirmişti. Elif hala da söze girdi.

- Eh bilmiş oğlan kendi gözlerin ile gördün eyidir hayde müsade edinde kendine gelsin . Alaeddin Elif halaya yönelerek konuştu.

- Sağol Elif hala bu ettiğini ömrüm boyunca unutmam. Eh hayde çık derim sen hâlâ ne edersin. Şehzadeler çıktıktan sonra Goncaya kuvvet getirmesi için Elif hala çorba içirmeye başladı. Holofira ise düşünceli bir şekilde goncanın yanında oturuyordu.

Orhan ve Alaeddin dışarıda oturuyorlardı. Alaeddin sonunda rahat bir nefes alabilmişti. Ağabeyi ile sevincini paylaşıyorlardı.

- Gardaş bence daha fazla beklemeyelim hatunları yeterince perişan ettik babamla konuşup toyu kuralım. Orhana demesi kolay gelirdi ama yaşananlara karşı gelebileceklermiydi.

- Ağabey iyi dersin hoş dersinde Hadi diyelim ki bizleri affetiler. Ya germiyanlar, mehmet karşı durur. Holofiranın teyzesini heç katmam araya o gelin diye asla vermez. Alaeddin ağabeyinin moralini bozmak istemediği için hemen toparladı durumu. Amma hemen içini karartma vermezse kaçırıyoruz o kenarda duracak. Ben senin her daim yanındayım.

- Doğru dersin Alaeddin, kimsenin oluru yok onu bilirim amma ben holofirayla bir geleceğimizin olacağını bilirim sadece biraz mücadele etmek gerekir. Seninde Alaeddin o ayıboğan vermez diye bahane uydurma goncayla aranı düzelt beklemenin bize faydası yoktur, zararı var. Bende senin her daim yanındayım kimseden çekinmeye gerek yok. İki kardeş birbirine sarılıp güç aldılar. Bir neslin devamı diye, beyoğlu diye sevdadan vazgeçmeye niyetleri yoktu her türlü savaşa hazırlardı.