වර්ථමානය...
"යෝහ්... හොල්මන් ඇන්ටේ ඒක නම් සුපිරි කතාවක් ඈ.. ආ නැද්ද සමීරයෝ.."
"පොඩ්ඩක් ඔය හැකර කට වහගෙන හිටපන් බන්"
"ඉතින් බන් මම ඇත්තනේ කිව්වේ..."
"අනේ පල තොට ඉතින් හැම මගුලම ජෝක් එකක්නේ..."
"තොපි දෙන්නා පොඩ්ඩක් කට වහපියව්කෝ.."
යසිරුයි සස්මිතයි මේ මොනවද වෙන්නේ කියලවත් හිතාගන්න බැරුව පැත්තකට වෙලා ඉද්දි ඒ අස්සේ සමීරයි ෂෙහානයි පුරුදු විදිහටම දෙපැත්තට වෙලා මරාගන්නවා.. මන් දන්නේ නෑ මගේ මුළු ඔලුවම පිස්සන් කොටුවක් වගේ.. මේ හැමදේම ගැනම තිබුන අපහැදිලි ඡායාව ටිකෙන් ටික පැහැදිලි වෙද්දි මටත් නොදැනිම මගේ ඇස් කදුලු වලින් පිරිළා තිබුනා..
"නිතුම් උබ ඔය කොහෙද යන්න හදන්නේ "
යසිරු මාව නවත්තන්න හැදුවත් ඒ කිසිම දෙයක් ගනන් ගන්නෙවත් නැතුව මම එයා ලගට අඩියෙන් අඩිය ලං වුනා..
අපි ඉස්සර ඉදගෙන මෙච්චර වෙලා මගේ කතාව මටම මතක් කරපු එයා දැන් කිසිම වචනයක්වත් නොකිය ඔහේ බිම බලාගෙන හිටියා..
""ස්..සින්පා ""
මම එයාගේ මූනම වැහිලා තිබුණ කෙස් රොදවල් මගේ අත් දෙකෙන්ම පිටිපස්සට කරද්දි එයා හරි ලස්සනට හිනා වුනා ඉස්සර මාත් එක්ක ඉන්නවා වගේම..
"" අරුනාද්‍ය ඔයාට හැමදේම මතකයි..""
මගේ අත් දෙකම එයාගේ දෝතට ගන්න ගමන් සින්පා කිව්වේ කදුලු පිරුණු ඇස් වලින්
"" ඔයා මැරුනා.. ඒත් කොහොමද ජීවත් වෙන්නේ..""
"මම සිරුරෙන් විතරයි අරුනාද්‍ය නැති වුනේ මගේ ආත්මේ තවමත් ජීවත් වෙනවා ""
"ඒ කියන්නේ ඔයා ආත්මයක් ""
"ඔව්.. අධීර මාව ගෙන්නුවේ "
"ඒත් ඇයි "
"ඒක ඔයාට එයාම කියාවී ""
.
" අඩෝ නිතුමෝ ඕං ඒකත් ජයසිරි මංගලම් කිව්වා.."
ඔලුවත් මොකාද වගේ කස කස ෂෙහානයා ආවේ උගේ පුරුදු වක්කඩේම ඇරගෙන..
මමයි සින්පායි මුට මේ මක් වෙලාද කියලා බලාගෙන ඉද්දිම ඌ මාව ඇවිත් බදාගත්තා.. ශුවර් එකටම ඕකා සින්පා මගේ අත් අල්ලගත්තු එකට පදයක් හදන්න ඇති..
YOU ARE READING
අනුරාග් (yizhan ) ✅
Teen Fictionඔබට ආදරය කිරීම ගැන මා පසුතැවිලි නොවෙමි.. නමුත් ඔබ හට ඇබ්බැහි වීම ගැන මම මාහටම වෛර කරමි... රූත් 🌼🍃 2024/2/25
