DEJAVU/ARDA GÜLER

11.BÖLÜM

~Nefes'den

Miray'la okuldan çıkıyorduk. Arkamdan birisi seslendi.

"Nefes!"

Durdum ve arkamı döndüm. Bu kişi Emre'ydi.

"Efendim?"

"Bu gün geliceksin di mi?"

"Gelmeye çalışıcam."

"Ama müsait olursan hemen gel."

"Tamam Emre."

Güldüm. O da güldü.

"Tamam. Görüşürüz."

"Görüşürüz."

Emre gitti.

"Bu sana karşı boş değil."

"Miray. Ne saçmalıyorsun?"

"Diyorum ki, Emre senden hoşlanıyor."

"Nerden çıkarıyorsun?"

"Şuna baksana. Seni görünce eli ayağı bir birine giriyor."

"Yok ya, sana öyle gelmiştir."

"Hıı."

"Yakışıklı çocuk ama."

"Miraayy."

"Tamam sustuk. Senin imkansız crushun Arda."

Güldüm. Arda'lar yanımıza geldi.

"Kızlar sizinle bi' şey konuşucaz."

"Hayırdır inşallah."

"Kötü bir şey mi?"

"Yok yok. Sadece bu gün dördümüz, parka fln gidelim dedik."

"Dördümüz?"

"Evet."

"Ya ben gelmesem olur mu?"

"Neden?"

"Emre'ye söz verdim. Ders çalışıcaz."

"Emre'ye?"

"Emre için bizi ekiyorsun yani?"

Soruyu yönelten Arda'ya baktım.

"Ya ama ya."

"Tamam tamam. Biz anladık."

Arda önden yürüdü. Yanına yetişip durdurdum.

"Ya Arda. Lütfen anlayın beni."

"Sana gitme mi diyorum. Tamam git."

Yüzünden bozulduğunu anlamıştım.

"Tamam gitmicem."

"Gercekten mi?"

"Gercekten."

Yüzünde gülücükler açtı. Bende güldüm. Miray'lar yanımıza geldiler.

"Oo keyifler yerinde."

"Emre'lerin evine ders çalışmaya gitmicem."

"Aa neden?"

Arda'ya baktım.

"Çünkü gezicez. Beraber."

Arda da gülümsedi.

"Uy anladık."

Hepimiz güldük. Okuldan beraber çıktık.

~3 saat sonra Arda'dan

Odam da yatağımda uzanmış, telefonuma bakıyordum. Kapım tıklandı.

"Gir."

İçeri Cemre girdi.