1. Bölüm : "Gölgelerin rengi olmaz"
☆☆☆☆☆
Siz : Merhabalar, kim olduğunuzu bilmiyorum bay/ bayan. Zaten böyle bir numara var mı yok mu bilmiyorum sadece konuşmak istiyorum, tabi birazda dert anlatmak isterim. Kötü bir amacım yok.
2 gün sonra.
Siz : Ölmek istiyorum, kimse beni sevmiyor.
Siz : Millet üvey ailesiyle birlikteyken kötü hayat sürer yani en azından bilinen budur. Bense öz ailem tarafından dışlandım, ailemde yerim yok.
Siz : ( sesli mesaj) Sence sesim kötü mü? Ailem sesimden rahatsız oluyormuş, keşke hiç konuşamasaydım da onları rahatsız etmeseydim.
1 hafta sonra
Siz : Intiharın günah olduğunu bilmesem ederdim çünkü şu hayatta sadece ölmeyi çok istiyorum. Sesimi kesmemin herhangi bir yolu olsaydı keserdim, keşke doğmasaydım.
Siz : Annem bugün bana "seni ben doğurmadım, eşimde baban filan değil" dedi. Kim olduğunu artık bende bilmiyorum. Ben kime, tam olarak nereye aittim? Niye varım ki?
Dedim bilmem kaçıncı mesajı atarken, bir uçurum başında gece karanlığında oturdum bekliyorum. Inanın ki neyi beklerim bende bilmiyorum, yorgunum. Bu numara kime ait bilmiyorum, tahminen kullanılmayan bir numaraydı çünkü sahibi cevap vermiyor. Engelde basmıyor.
Bu arada ben Gölge Kara, evet adım Gölge! Annemler hep "sen ancak bu isme laiksin, hep ailemizde Gölge olacaksın" derdi. Istenilmeyen bir bebekmişim, babam hep kürtaj olsun istemiş, beni istememişler. Siyah saçlarım ve siyah gözlerim var, erkeğim. 22 yaşındayım ama 15'lik gibi duruyorum. Yaşımı göstermiyorum, kimsesizim. Yoruldum, ölmek istiyorum ama kaldım. Intihar etmek istiyorum ama yapamayacak kadarda korkak bir insanım. Cesaretim yok, sesli sesli ağlayamıyorum çünkü ailem sesimi duymak filan istemiyor. Rahatsız oluyorlar... Ben düşünürken gelen mesajla duraksadım, mesaj attığım kişi yazmıştı.
Adsız : Kim olduğunu bilmiyorum ama belli ki zor hayatın var. Istersen seninle konuşup derdini dinleyebilirim.
Siz : Cidden mi? Bu arada yazmanızı beklemiyordum, ben öylesine yazdım sadece dertleşmek içindi.
Adsız : Askerim bu nedenle telefonu elime her an alamıyorum, sen telefonumu mesajla doldururken de görevdeydim.
Asker mi? Vay, valla beklemiyordum lan. Neyse adını değiştireyim, hah oldu. Bu arada onu "Asker" diye kaydettim, bence çok mantıklı bir isim. Sonuçta adını bilmiyorum, neyse yazayım adama da ayıp olmasın.
Siz : Anladım.
Asker : Ilk tanışalım ne dersin?
Siz : Kız olmamı beklerdiniz demi? Ne olsa amomimler öyle oluyor, genelde kız çıkarlar.
Asker : Yani... Neyse ben Üsteğmen Kenan Dağdelen, peki ya sizin adınız nedir?
Siz : Gölge... Gölge Kara!
Asker'i "Üsteğmen Kenan" diye değiştirdiniz..
Üsteğmen Kenan : Isminiz garipmiş.
Siz : Ailem beni pek sevmez, zaten annemde doğurmak istememiş.
Üsteğmen Kenan : Üzmek istemezdim.
Siz : Üzülmüyorum sadece bu neyin cezasıysa artık bitsin istiyorum.
Üsteğmen Kenan : Askerlik yaptın mı çocuk?
Siz : Çocuk? Ben 22 yaşındayım, çocuk değilim. Askerlikse evet yaptım, bitti. Artık onu da bahane edip kaçamıyorum.
Üsteğmen Kenan : Annenizin size şey dediğini yazmışsınız.
Siz : Onlardan olmadığım mı? Evet dedi, artık neye üzüleyim bilemiyorum. Doğru mu der yalan mı atar bilemiyorum, tek bildiğim beni istemedikleridir. Ailemle kalmıyorum buna rağmen varlığımdan, sesimden rahatsızlar.
Üsteğmen Kenan : Onlar aptalmış bence sesin çok güzel, dinledim.
Siz : Beni kandırmıyorsun demi?
Üsteğmen Kenan : Asla, sesin gayet güzel. Tahminen ailen kulak sorunu çekiyor, fark edememişler. Hem sesin güzelken kim bilir yüzün nasıldır. Bu arada saçların ve gözlerin ne renk?
Siz : Gölgelerin rengi olmaz, ikisi de siyah.
Diye yazıp interneti kapattım, başka birşey yazmak istemiyorum. Zaten yeterince yazdım, adamı daha fazla rahatsız etmeyim. Zaten kesin beni engeller, hava şuan buz gibi biliyor musunuz? Hatta kar yağmaya başladı, siyah saçlarım karla renklendi. O anda çalan telefonuyla tanımadığım bir numara olduğunu gördüm. Bu saatte kim la bu? Neyse açıp öğrenelim, hemen cevapla tuşuna bastım.
Gölge : Gecenin bu saatinde deli mi dövdü?
.. : Gölge Kara ile mi görüşüyorum?
Gölge : Evet benim, siz kimsiniz?
.. : Ailen öldü sıra sende, geliyorum.
Gölge : Harbi mi? Gel la, zaten bende azrail bekliyorum.
.. : Ha? Ne diyon abi ya, biz sadece telefon şakası yapalım dedik.
Diyince suratına kapatıp engelledim, mallar zaten beni buluyor. Hava da buz gibi, en iyisi eve gitmek. Zaten çabuk hata oluyorum, dert ortasında birde bunla uğraşamam. Yerimden düşmeden kalktım ve motoruma yürümeye başladım. Zengindik ama ben ufak bir sevgi için fakir olmayı tercih ederdim. Mal demeyin aga, ana - baba varken yok gibi uzak olmaları çok acı veriyor. Hele devamlı doğumunla ilgili laf ederlerse, kin kusarlarsa için gider. Ölmek istersin ama yapamazsın, ben ölmek için çok çaba sarf ediyorum.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Gölgenin Yankısı!
Teen Fiction"Gölgelerin rengi olmaz" dedi çocuk, derdi vardı bu sesinden bile belliydi. Yırpandığı gözlerinden bile belliydi. Sırf annesi onu sevmiyor diye ölmek istiyordu, yaşamaktan nefret ediyordu....