MAZE RUNNER-NEWT [TAMAMLANDI]

KAYRAN

Bugün ben de Newt ve Minho'nun yanına gidiyorum.

Aslında labirente girmekten korkmuyorum. Hafızamı kaybetmekten korkuyorum. Labirente giren ilk kız ben olacaktım. Acaba diğerlerinin tepkisi nolacak.

Orada belki hafızamı kazanmam da yardımcı olur diye Newt ile birlikte aldığımız sevgili kolyesini yanıma aldım. Kalbin yarısı bende yarısı Newt'deydi.

Hafızamı silmek için laboratuvara gittik. Hafızamı tamamen kaybetmeye başladım. Hatırladığım son şey bir adamın "en azından sevgilisiyle kavuşacak" demesiydi. Demek ki gideceğim yerde sevgilim vardı.

Uyandığımda hastane gibi bir yerdeydim. 6-7 erkek bana bakıyordu. Tedirgin olmuştum. Koşmaya başladım. Gördüğüm en yüksek yere çıktım. Orada taşlar vardı. Alıp onlara attım. "Hiç kimse bana yaklaşamayıcak! " diye bağırdım.

Asyalı çocuk bu söylediklerime gülüyordu. Bu sefer onun kafasına atmaya çalıştım ama başaramadım. Taşlar bitince korkmaya başladım. En geriye gittim ve dizlerimi kendime çektim. Ağlamaya başladım. Kafamı yere koyup yatar pozisyonu aldım.

Ceplerimi karıştırdım. Kalpli bir kolye çıktı. Kalbin üstünde "N" harfi vardı. Ayrıca kolye sevgili kolyesiydi, yarısı yoktu. Aklıma laboratuvardaki adamın söyledikleri geldi. Kalbin yarısı bu çocuklardan birinde olmalıydı.

Cesaretimi toplayıp onların yanına gittim. Aslında onlarda hesap soracaktım ama sonra vazgeçip, "burası neresi? " diye sordum. Siyahi adam onunla gelmemi söyledi. Onu takip ettim. Burasının kayran olduğunu söyledi. Buranın kurallarından, çocuklardan falan da bahsetti.

Buradaki işlerin hepsini deneyip, hangi işin bana uygun olduğunu bulmam gerekiyormuş.

Sabah erkenden kalkıp tüm işleri denedim. Hepsinde de başarısız oldum. Çok üzülmüştüm. Belki de buraya ait değilimdir...