Our Happy Ending

Feelings

වෙලාව 3.30 මමයි hyunjin නුයි park එකේ කවුරුත් නැති පැත්තකට ගිහින් තණගොල්ලෙ ඉදගත්තා.

" felix "

"ම්ම්ම්"

"ඇයි ඔයා ඔච්චර මහන්සි වෙලා පාඩම් කරන්නෙ, මම කියන්නෙ ඔයා හැමදාම පන්තියෙ පලවෙනියා,  තාවත් මොකටද මහන්සි වෙන්නෙ "

ඒක ඇත්ත පොඩිකාලෙ ඉදන්න මන් උත්සහ කරෙ පන්තියෙ පලවෙනියා වෙන්න . මට ඕනාවට නෙමෙයි ගෙදර අයට ඕනාවට .එයාලා මන් ගැන හොයලා බැලුවෙ නැතත් එයාලට ඕනෙ උනෙ මාව ඉස්කෝල්  top student  කෙනෙක් කරන්න. බැරිවෙලාවත් මන් පන්තියෙ දෙවනියා තුන්වෙනියා උනොත් ඒ කට්ටියගෙන් මට නොසෑහෙන්න බැනුම් අහන්න වෙනවා . මන් දන්නෑ ඒ ඇයි කියලා . ඉතින් මං රැයක් දවාලක් නොබලා රෑ එලිවෙනකම් පාන්දර එලිවෙනකම් කරන්නෙ පන්තියෙ තව කෙනෙක් ට ඉස්සරහට එන්න නොදී ඒ තැන මං රැක ගන්න උත්සහ කරන එක. වෙලාවකට හිතෙනවා මන් ආත්මාර්තකාමි කියලා. එහෙම වෙන්නත් ඇති.

" දන්නවානෙ hyunjin  අපෙ අම්මලා ගැන එයාල ඕනෙ මන් ඉස්කෝල්  top student කරන්න "

"ඒත් ඔයා ඔච්චර මහන්සි වෙන එක ඔයාට හොද නෑ "

එයා එහෙම කිව්වත් මන් මොකුත් නොකියා ඉදන් හිටිය තණ්ගොල්ලෙන්ම ඔලුව තියාගත්තා. එයත් මට එහා පැත්තෙන් ඔලුව තියා ගත්තා. මට එතනින් එහාට මොකුත් මතක නෑ . මට මතක මට හොදටම නින්ද ගියා කියලා විතරයි.

ඊලගට මන් නැගිටිනකොට hyunjin  හිටියෙ මගෙ මූන ඉස්සරහ . ඒක හරියට හීනයක් වගෙ . මන් හිටියෙ එයාගෙ මූන දිහා බලාගෙන . එයාගෙ ඇස් ඒවා දිලිසෙනවා හරියට අහසෙ තරු වගෙ . ඇත්ත කියන්න ඕනෙ hyunjin  හරියට කුමාරයෙක් වගෙ .එයා එච්චරට ලස්සනයි .

" කොහෙද අතරමන් උනෙ "

එයා මගෙ මූනට පිබලා ඇහුවා . එතකොට තමා මන් පියවි ලෝකෙට ආවෙ.

දෙයියනෙ මන් මෙච්චර වෙලා එයා දිහා බලන් ඉදලා තියෙන්නෙ . ලැජ්ජාවෙන් රතු උන මූනත් හංගන් මන් නැගිට්ටා .

"දැ-න් දැන් වෙලාව කීයද "

"6.15 "

"දෙයියනෙ ගොඩ්ක් වෙලා මන් නිදාගෙන නෙහ් . ඇයි මාව නැගිට්ටුව නැත්තෙ ?"

"එච්චර හොදට නිදන් ඉද්දි මට නැගිට්ටවන්න ලෝබ හිතුනා "

එයා මන් දිහා බලන් කියද්දි ඇත්තටම මන් රතු උනා. Hyunjin  එයා හැමතිස්සෙම මෙහෙමයි, එයා හදන්නෙ හැමතිස්සෙම මාව අවුස්සන්න .

"එහෙනම් අපි යමු " එයා කියද්දි මන් ඔලුව වැනුවා.

වෙනදට වඩා මගෙ හිත අමුතු සතුටකින් පිරිලා . Hyunjin  මාව ගෙදරින් දාලා එයා ගෙදර ගියා . ඇත්තටම කිව්වොත් එයාගෙ ගෙදර තියෙන්නෙ අපෙ ගෙදර එහා පැත්තෙ . මගෙ කාමරෙ බැල්කනියට එයාගෙ කාමරෙ පේනවා .

Wash එකක් දාගෙන ඇවිත් ඇදෙ ඉදගත්ත මන් කල්පනා කරන්න ගත්තෙ අද දවස ගැන .

Hyunjin නුයි මායි පොඩිකාලෙ ඉදන්ම ඔහොම තමා ඉන්නෙ . එයාගෙ හැමදේකටම ඉන්නෙ මන් වගේම මගෙ හැමදේකටම ඉන්නෙත් එයා.

මේක මහ අමුතු හැගීමක් . හැබැයි මට තවදුරටත් එයාව යාලුවෙක් විදිහට දැනෙන්නැ . එයා ගාව ඉද්දි ඒ දැනෙන හැගීම කොහොමටවත්ම යාලුවෙක්ට දැනන  හැගීමක් නෙමෙයි මන් ඒක හොදටම දන්නවා . හැබැයි මන් බයයි ඒ හැගීමට ආදරය කියලා නිර්වචනයක් දෙන්න . මොකද මන් දන්නවා එයාට මාව යාලුවෙක්ට වඩා දැනෙනෑ කියලා . එයා එහෙම හැසිරෙනව එක සාමාන්‍යයයි . මන් ලග හුරතල් වෙන එක . මට කරදරක් උනාම මන් ගැන හොයලා බලන එක . මේ හැම දෙයක්ම සාමාන්‍යයයි .

හැබැයි මට තවදුරටත් මගෙ හැගීම් පාලනය කර ගන්න බෑ . මන් ඒක හොදටම දන්නවා.

ඒත් මට ඔයාට ඒක කියන්න බෑ Hyunjin  .

අමාරුවෙන් උනත් මන් පිලිගන්නම් අපි තවදුරටත් යාලුවො විතරක් කියලා !!

>>>>