" မနေ့ညက သူကြီးသည်းသည်းလှုပ်မွေးထားတဲ့ စီပီကြက်မကြီးပျောက်သွားလို့ဆို "
" ဟုတ်ပအေ နောက်မှ ရွာထိပ်က ကုက္ကိုပင်အောက်မှာ ရှာတွေ့တယ်တဲ့ "
" ယန်းဂျောင်ဝန်းလက်ချက်မှဟုတ်ရဲ့လား "
"မေးစရာလိုသေးလို့လားဟယ် သူကြီးကိုသွားစရဲတာ ရွာထဲမှာသူ့အပြင်ဘယ်သူရှိသေးလို့လဲ "
" ဒီညလဲ ဒင်းလေးတို့အဖွဲ့ ဘာတွေမွှေကြအုန်းမလဲမသိဘူး "
" သူတို့မွှေတာနောက်ထား ညည်းနောက်က ငါးဆီသတ်ထားတဲ့အိုးကိုအရင်မွှေအုန်း တူးကုန်တော့မှာပဲ "
" ဟဲ့ ကုန်ပါပြီ "
ခြေတံရှည် အိမ်အပေါ်မှ ဆောနူက သက်လတ်ပိုင်း အမျိုးသမီးကြီးတွေရဲ့ အလွဲကို တခိခိနှင့် ။ ထိုကြီးကြီးတို့ပြောသလို ဖေဖေက စီပီကြက်မကြီးကို သည်းသည်းလှုပ် ၊ သူခိုးကြီးညမရောက်သေးဘဲ အဖိတ်နေ့မှာတင် ကြက်မကြီးခိုးခံလိုက်ရလို့ ဆောနူကော မေမေပါ တစ်ညလုံးရှာခဲ့ရတာဖြစ်သည်။ ပြန်တွေ့တော့လဲ အိမ်နှင့်အတော်လေးဝေးသည့် ရွာထိပ်က ကုက္ကိုပင်ကြီးအောက်မှာဖြစ်သည်။
သူကြီးသည်းသည်းလှုပ်မွေးထားသည်မှာ ထိုအဖြူရောင်စီပီကြက်မကြီးအပြင် ကင်မ်ဆောနူသည်လည်း အပါအဝင်ဖြစ်သည်။
.......................................
" ဝန်းနီး~~ "
"ဗျာ"
" ညက ဖေဖေ့ကြက်မကြီးကို ရွာထိပ်မှာ သွားထား ထားတာ ဝန်းနီးဆို "
" ကိုကိုက ဘယ်လို သိတာလဲ "
" ညနေကျရင် ရွာထဲမှာ စတုဒီသာ ကျွေးဖို့လေ အဲ့တာ အိမ်မှာမုန့်ဟင်းခါး လာချက်ကြတဲ့ ကြီးကြီးတွေပြောနေတာ ဟမ့် တအားဆိုးတာပဲနော် ဖေဖေသိရင် မင်းတော့ထိပ်တုံးနဲ့မိမှာ "
" ဆိုးလဲ ကိုကိုကချစ်တယ်မလား "
" မင်းဆိုးတာ ညကကိုကို တော်တော်နဲ့ မအိပ်ရဘူးလေ "
" ကျွန်တော်မှားပါတယ်ဗျာ ~ "
အရိပ်ကောင်းကောင်းရသည့် မန်ကျည်းပင်အောက်တွင် ထိုင်နေသည့် ကောင်လေးနှစ်ယောက်ထံမှ စကားသံတို့ဟာ ခပ်တိုးတိုး ။ အသားဖြူဖြူဖွေးဖွေးနဲ့ နှင်းလုံးလေးလိုကောင်လေး၏ မျက်နှာက စိတ်ကောက်နေတာကြောင့် အနည်းငယ် ပန်းရောင်သန်းကာ နှုတ်ခမ်းလေးကလည်းမသိမသာစူထွက်နေသေးသည် ။ ဝတ်ထားသော နို့စိမ်းရောင် တီရှပ်မှာလည်း ဖြူဖွေးသောအသားအရေနှင့် လွန်စွာပနံသင့်လှသည် ။ အနှီကောင်ငယ်လေးမှာ သူကြီးသည်းသည်းလှုပ် ပိုးမွေးသလိုမွေးထားသော သားဦးလေး ကင်မ်ဆောနူပင် ။ ကောက်တော်မူသွားသော ဆောနူကို ချော့နေရသူမှာ ရွာ၏အမွှေစိန် ယန်းဂျောင်ဝန်းဖြစ်သည်။
