Çepeçevre mutsuz kalabalıklar ortasında
Yüksek kürsülerden bin türlü laf edilebilir
Ölüm yadsınabilir, cahil hürriyetinde
Ve bu hadsizlik ekseriyetle bulunur insanda
Sokak ortasında yalnızlıklarına tutunan.
Yalnızlık, bir karanfilin ölümü anımsatması
Bulutlu gecede ayın karanlığa karışması olabilir.
Her şey olabilir, zamanı durdurabilir yalnızlar
Ve bir tutam ayrılık bulunur yalnızlık ortasında
Lakin ayrılıktan söz açmak faydasız artık
Çünkü hep beraber olmalı aşıklar
Çünkü iki kalp arasında yaşanır aşklar
İşte bu yüzden kendisini sevemez insan
Bir kuşu, bir ağacı, sevgiliyi sever gibi.
Evet ağaçlar da sever bilseniz hem nasıl
Bir su verin hele, iki güzel söz deyin
Bakın nasıl sevgi doluyor yüreciğiniz.
Zaman demişken...
Demedik ya zaman, diyelim demişiz
Anı karşılayamıyorken bir ömür
Şu doğum günü, şu şenlik havası
Yer kürede ilerleyen yaş değil
Değişen sayılar dizini zaman.
