Until you. VOLTOOID

14.

'Junayd, stop, stop,' Zegt Alyssa meteen. Ze duwt Junayd gehaast van zich af. 'Alyssa, waarom?' Zegt hij meteen. Hij volgt haar met zijn ogen en ziet hoe ze van het bed af springt en meteen haar hemd terug aantrekt en haar bijpassende pyjamabroek. 

'Ik heb iemand horen aankomen. Kleed je om, snel.' Sist Alyssa. Junayd gaat ook meteen van het bed en trekt gehaast zijn kleding terug aan. Alyssa kijkt door het raam en ziet geen auto, dus het kon haar moeder zijn. Alyssa gaat meteen met haar handen over haar haren en haar gezicht. Ze kijkt in de spiegel en ziet niet dat ze er anders uit ziet. 

'Je haar, Junayd.' Sist Alyssa snel. Junayd komt voor de spiegel staan en fikst zijn haren. 

'Laten we naar beneden gaan, of- of beter- misschien is het beter als je vertrekt, Junayd.' Zegt Alyssa. 

Junayd kijkt haar sip aan. 

'Nu al?' Alyssa knikt meteen haar hoofd. 

'Maandag ben ik terug op het werk of- of we kunnen wel afspreken, maar ik heb liever- oke, nee, nee, laten we gewoon maandag elkaar zien. Oké?' 

'Oké dan. Tot maandag.' Hij drukt een zoen op haar wang. 'We waren er wel bijna.' Lacht hij. Alyssa duwt hem van zich af en wandelt naar de deur. 

'Kom,' Ze opent de deur van haar kamer en wandelt haar kamer uit en wandelt meteen de trappen af. Junayd doet hetzelfde. 

'Er is niemand.' Zegt hij. Alyssa doet alsof ze verbaasd is. 'Huh? Ik had precies iemand gehoord.' Ze kijkt om naar Junayd en zucht dan. 

'Oké, anyways, we zijn toch al beneden.' 

Ze wandelt tot ze beneden is en wacht tot Junayd ook van de trappen af is. 

'Misschien was het een teken, Junayd.' Glimlacht Alyssa. 'Ahja? Denk je?' Ze hoort de teleurstelling in zijn stem. 

'Ik spreek je later wel.' Zegt Alyssa. 

'Zie dat je er maandag bent, Alyssa. Ik heb je maandag nodig. Ik heb de beste deal kunnen maken.' 

'Ahja?' Alyssa kruist haar armen over elkaar. 

'Ik weet niet of je dat restaurant kent in het centrum. Het is een vijf sterren restaurant.' 

Tuurlijk kent Alyssa dat restaurant niet, want ze at ook niet in fancy restaurants, nooit niet en nooit ook gedaan. 

'Euhm, ja, dat kan.' 

'We gaan een samenwerking starten.' 

'Oh, serieus? Hoe dan?' 

'Ja, zij hebben ons catalogus gezien en zijn geïnteresseerd in ons meubilair en wie weet veranderen ze al hun interieur door die van ons.' 

'Oh, nice, klinkt een goede deal.' 

'Ja, zeker, want als zij ons meubilair nemen gaan meerdere naar ons komen, je weet dat concurrentie gedoe.' 

Alyssa knikt instemmend. 

'Ik zal er zijn, dat beloof ik je. Ik had eventjes echt een weekje tijd nodig, je-' 'Het is oké, Alyssa. Als je maandag je nog steeds niet goed voelt, ik vergeef het je wel.' Lacht hij. Alyssa knikt zachtjes. 

'Goed, ik ga je laten, Alyssa, ik heb toch veel te doen en hier gaan we het niet op ons gemak hebben.' 

Alyssa knikt enkel instemmend. Ze houdt een hand voor haar mond en wandelt naar de voordeur. Ze opent de voordeur en kijkt dan op naar Junayd. 

'Tot de volgende.' Glimlacht ze zachtjes. Junayd bukt zich lichtjes naar haar toe en drukt een zoen op haar wang. 

'Ik spreek je wel en neem mijn telefoontjes op!' Hij knijpt in haar wang en wandelt dan naar buiten. Alyssa blijft nog een poosje aan de deur staan tot hij uit de straat gereden is, ze sluit meteen de deur en rent voor haar leven naar de badkamer, ze voelde zich dood misselijk, alsof zijn aanraking haar misselijk maakte, het deed haar steeds opnieuw denken aan Farid, hoe hard ze haar best ook deed om hem te vergeten, maar op een of andere manier kreeg ze hem niet te vergeten. 

Ze laat zich op haar knieën vallen aan het toilet en begint meteen te kotsen. Wat was het lang geleden dat ze ooit voor het laatst overgeven had.