Umaasa (Ba Sa Wala?)

chapter x x i : his surprise

"Someone..?"

"Sinong..someone?"

Shifting my gaze sa likod ko kung saan nakabaling na ang mga ngiti at paningin nila ngayon, a familiar figure stood not so far away from the four of us.

Hawak-hawak ang malaking bouquet ng pink, red, and white roses, dahan-dahang ibinaba ng lalaki ang bouquet of roses na bitbit-bitbit niya, slowly revealing his soft, warm smile to me.

"..Someone na mahal na mahal ka, Yurii..."

"Hindi..pa naman ako late para sa isang "Happy Birthday, mahal ko", hindi ba?"

Silence. Everyone in that room must have expected me to be happy, or to feel some similar form of shit, but no.

Ako? Magiging masaya sa pagmumukha niya?

Hindi ko na napigilan ang sarili ko, at nagmadali ng punta sa binata.

Para yakapin siya? Para halikan siya?

No. He deserve something else for making me fucking jealous in the first place.

"..GAGO KANG LALAKI KA!"

"KAPAL MONG MAGPAKITA NG MUKHA SA AKIN AFTER MO KONG IWAN SA DELIVERED NG HALOS ISANG BUONG ARAW?!!"

"Yurii.."

"..Yurii, wait--- magpapaliwanag ako--

Bago pa mabigyan ng pagkakataon si Vaughnn na makapagpaliwanag, tuluyan na ngang nandilim ang mga paningin ko.

Like hitting a bullseye in the game of Darts, I immediately went for a knee on his area.

Agad napatiklop si Vaughnn sa sakit.

"..YAN ANG NARARAPAT SA'YONG BWISET KA!!"

"MAHAL, MAHAL KA PANG NALALAMAN! TANDAAN MO, WALANG TAONG NAGMAMAHAL ANG KAYANG PAPAGHINTAYIN ANG MAHAL NIYA NG HALOS ISANG BUONG ARAW!!"

"ALAM MO NAMANG MABILIS AKONG MAG-OVERTHINK.."

"..PERO NI ISANG UPDATE! NI ISANG UPDATE, NEVER MO AKONG BINIGYAN!!"

"WALA KANG KAIDE-IDEYA KUNG PAANO NA AKO UMIIYAK MAG-ISA DAHIL DYAN SA PUTANGINANG ZAINA NA YAN!! NAGSESELOS NA AKO, PERO NI ISANG ASSURANCE, HINDI MO AKO BINIGYAN!!"

"SABIHIN MO NGA SA AKIN, VAUGHNN!"

"..MASYADO LANG BA AKONG MAARTE, O HINDI MO NAMAN TALAGA AKO TUNAY NA MAHA--

Agad akong napatigil sa pagsigaw ko nang out of the blue, niyakap ako ni Vaughnn ng pagkahigpit-higpit.

Halata sa tayo nito na hindi pa rin siya maayos dahil sa pagkakasipa ko.

Ano na naman bang pinaplano ng lalaking 'to?

Sinubukan kong itulak palayo sa akin si Vaughnn, pero sabay higpit lamang nito ng pagkakayakap sa akin.

"..Anong ginagawa mo?" Galit ko pa ring tanong dito.

Hindi ko maiwasan ang muling maluha habang yakap-yakap ako ni Vaughnn.

Kung saan-saan na ako napupunta. Inaatake na naman ako ng pagiging overthinker ko.

"Sinasagot 'yung tanong mo."

"..Binibigyan ka ng assurance kahit papaano."

Halos tumigil ang pag-ikot ng mundo ko.

Assurance? Ngayon pa? Kung kailan naglabas na ako ng mga luha?

"You're fucking late."

"Umiyak na ako. Nag-overthink na ako." I sternly reply.

Niyakap pa ako ni Vaughnn ng mahigpit na sabay tulo pa ng mga luha ko.