MEDYA|Kuzey
Not: Kuzey 18 yaşında, lise son sınıf.
...
Kuzey, Asaf'ı dövüyordu.
Nasıl yani, tabikide benim gidip müdahale etmem gerek, watty kızıyım.
Hızla yürüyerek Kuzeylerin olduğu yere ulaştım. Kuzey gerçekten çok fena dövüyordu.
"Kuzey! N'apıyorsun sen? Asaf, iyi misin?"
Asaf bana yardım dilenir gibi bakıyordu.
Hemen Asaf'ın önüne geçtim, Kuzey artık hamle yaparsa bana vurmuş olacaktı. Ayıp olur bi' kıza vurmak.
"Kuzey sen kafayı mı yedin?!"
"Bu iti öldürücem çekil şurdan." dedi Kuzey bana.
"Kuzey, saçmalama. Asaf, hadi sen git daha fazla canın yanmasın." Asaf hızlı adımlarla yanımızdan uzaklaştı.
"Bu it senin neyin oluyor da onu koruyorsun Eylül?!"
"Adımı nereden biliyorsun?"
"Soruma cevap ver Eylül!"
"Arkadaşım oluyor, hem ne yapayım? Seni mi koruyacağım böyle bir durumda."
"Eylül, sen o'sun değil mi?"
"Kimim?"
"Şu parktaki kız, bana 'Seni büyüyünce kendime alıcam.' diyen."
"Nereden tanıdın?"
"Gözlerinden."
Bunca zamandır benim gözlerimi unutmamış mı? Hem o 'seni kendime alıcam' muhabbeti çok eski bir şeydi ama ciddiydim. Yani o zamanlar.
"Unutmadın mı gözlerimi?"
"Nasıl unutulur be."
"Ay Kuzeşşş, yerim seni."
"Kuzeş ne kızım, namımız var bizim."
"Sen benim kocam değil misin? İstediğim gibi davranırım. Namın bana geçmez."
Kocam lafıyla duraksadı. Ciddiye mi aldı? Yani ondan sadece birazcık etkileniyordum... Birşeycik olmaz.
"Numaranı ver."
Ne?
"Efendim?"
"Konuşuruz işte, kocacığında numaran olmayacak mı?"
"Hmm tamam, numaram +90 538*******."
"Yazarım."
"Tamam, ben gidiyorum o zaman."
"Bay bay, dikkatli git."
"Tamam."
Gidiyorum ki arkamdan seslenmesiyle ona döndüm.
"Ha bu arada."
"Efendim?"
"Annen bizi akşam yemeğine çağırdı."
"Ne?"
"Evet."
"Peki, görüşürüz akşam."
Ne demek annem akşam yemeğine çağırdı. Ah anne, sen Kuzey'in annesini nerede gördün de tanıştın be kadın!
...
BU KADARDI AŞKİMİŞKOLARIM..
BU ARADA HER BÖLÜM GÜNÜ SINIRSIZ BÖLÜM GELEBİLİR.
AKŞAM NE OLUCAK YAA.
KİTAPTAKİ AKIŞ İÇİN ÖNERİNİZ VARSA BURAYA ALALIM, KULLANIRIM BELKİ.
