KAYBOLMUŞ RUHLAR

5.Bölüm

Herkese merhaba umarım iyisinizdir:)) hikâyeme oy vermeyi unutmayın sizleri seviyorum kar tanelerim ❄️🤍

________________

Sarya taksiciye adresi verip dışarıyı izlemeye başladı aradan geçen bir saat sonra taksici"abla geldik" diyince sarya taksiciye parayı verip Zehra hanım ile bir binanın önünde indiler .
Bina'nın içine girince danışmanın olduğu yere adımladı"merhaba biz Mert bey için gelmiştik ama" danışman sarya'ya bakıp"hoşgeldiniz efendim 3. Katta sağdan ikinci kapı" diyince yukarı çıktılar,sarya kapıyı tıklayıp gir komutunu alınca Zehra hanımla birlikte içeri girdiler. Sarya büyük bir nefes alıp sanki tüm kötülükleri içinden atmak için kuvvetli bir şekilde nefes verdi, içeriye geçince masada oturan mert bey ile göz göze geldiler. Mert bey kumral olan kahverengi gözlere sahipti giydiği takım elbise onu şık göstermişti,mert bey ayağa kalkıp "hoşgeldiniz sarya hanım ve sizde hoşgeldiniz Zehra hanım şöyle buyurun" diyerek sarya ve Zehra hanıma koltukları gösterince oturdular.

Sarya oturup Mert Beye bakınca,Mert Bey hiç vakit kaybetmeden söze girdi "öncelikle hoşgeldiniz tekrardan içecek bir şeyler ister misiniz?" Sarya yutkunup "hayır Mert Bey teşekkür ederiz" diyerek sustu. Sarya şuan sadece aklındaki soru işaretlerinin cevaplarını istiyordu gözlerini tekrar Mert Beye çevirince Mert bey tekrardan söze girdi "öncelikle Zehra hanım Elif hanım sizin durumunuzdan bahsetti ama şimdi sizden dinlemek daha iyi olacaktır" demesiyle Zehra hanımın boğazına bir urgan bağlanmış gibi hissetti. Sarya ise annesine destek olmak için sıkıca ellerini tuttu. Zehra hanım titreyen sesine aldırmadan konuşmaya başladı "biz Adar Ağa ile 18 yıldır evliydik taki o kara güne kadar bir gün gelip bana eve kuma geleceğini söyledi ne kadar isyan edip karşı çıkmaya kalksam fayda etmedi, tek bununla kalmadı gözümün içine baka baka davullu zurnalı nikah kıydı-" Zehra hanım daha fazla konuşmadı göz yaşları hücum etmişti bile Mert bey ayağa kalkıp masanın üstünde olan suyu Zehra hanıma verip yerine oturdu. Zehra hanım suyu içip geri konuşmaya devam etti eğer devam etmezse daha hiç konuşamazdı " sonra işte düğün yapıldı sanki ben yokmuşum gibi yıllarca bakıp büyüttüğüm oğullarım bile baba-oğul karşılıklı oynadılar" Sarya ise Zehra hanımın elini tutup Mert Beye döndü "peki Mert Bey ben annemin en kısa sürede boşanmasını istiyorum annemde öyle " Mert bey boğazını temizleyip"aslında Sarya hanım, Zehra hanımın boşanma süreci baya uzun sürebilirdi çünkü bunlar her ne kadar doğru olursa olsun karşı tarafta gördüğüm kadarıyla inkâr edecek çok kişi var ama" dedi ve çekmecedeki flash belleği çıkarıp bilgisayara taktı. Sarya ise ne olduğunu anlamaya çalışıyordu ardından bilgisayarda bir video oynamaya başlayınca sarya  ve zehra hanım videoya odaklandılar.

Videoda ise Adar Ağa ve Rojin'in düğün videosu vardı, karşıda rojin diğer karşıda Adar ağa karşılıklı oyun oynuyordu video durdu ve başka bir video oynandı bu videoda Adar Ağa ve Rojin'in imam nikahı kıyma anları vardı. Sarya videoyu izlerken sinirden ellerini deri koltuğa geçirmiş,Zehra hanım ise o anları tekrar yaşıyormuş gibi hissetti. Mert Bey videoyu durdurup"sizinde izlediğiniz gibi elimizde çok büyük bir delil var buda boşanma sürecini hızlandırmak için gayet yeterli " Sarya ise bu videoların Mert beye nasıl ulaştığını düşünüyordu, Sarya Mert beye dönüp"peki bunları size kim gönderdi veya size nasıl ulaştı" Mert Bey sakin bir şekilde gülümseyip"Elif hanım sizin için bu videoları çekip bana gönderdi ve sadece bunlarda değil düğün fotoğrafları da elimde" ...

Düğün günü Sarya annesi Zehra hanımın odasında ona destek olmaya onu sakinleştirmeye çalışıyordu fakat elinden birşey gelmiyordu her ne yaparsa yapsın annesinin içinde olan o büyük yangına derman olamıyordu,sarya yavaşça ayağa kalkıp pencereden avludaki iğrenç görüntüye baktı. Kapısının hızla açılması ile sarya aniden arkasını döndü gelen kişi Elif'ti, sarya hemen Elif'e sarıldı. Elif'e bakıp "geleceğini bilmiyordum" Elif gülümseyerek "seni yanlız bırakır mıyım böyle bir günde?" diyerek tekrardan sarıldı. Elif saryadan ayrılınca Zehra hanıma dönüp onada sarıldı, Zehra hanımı annesi gibi görüyordu. Elif aklına gelen fikirle hızlıca ayağa kalktı. Sarya Elif'e bakıp "birşey mi oldu?" Elif "yok anneme haber vermeyi unuttum onu arayıp geleyim ben" diyince sarya kafasıyla onaylayınca Elif hemen odadan çıkıp avluya indi, dışardaki iğrenç görüntüye daha fazla bakmadan mutfakta kimsenin olmadığına bakıp içeri geçti ve kamerasını açıp her şeyi videoya aldı oradan ayrılıp Adar ağa ve Rojin için yapılan odaya girip ikisinin olduğu fotoğrafları alıp odadan çıktı...

Sarya, Mert beye dönüp"teşekkür ederim Mert Bey" Mert bey Sarya'ya bakıp "asıl teşekkür etmeniz gereken ben değilim Elif hanım ben sadece işimi yapıyorum Sarya hanım ve Zehra hanım size yardım etmek benim boynumun borcu" Sarya ayağa kalkınca Zehra hanımda ayağa kalktı. "Biz artık gidelim Mert Bey malum ev bulup en yakın zamanda iş bulmam gerekiyor" Mert bey "peki sarya hanım ama size bişey vermem gerek" diyerek çekmeden bir zarf çıkardı "bunu elif hanım size vermemi istedi ve mert demeniz daha iyi olacaktır" diyerek gülümsedi bende gülümseyip "peki Mert tekrardan teşekkürler" diyerek odadan çıktılar, Sarya derin bir nefes aldı sanki içinden bir ton yük gitmiş gibi hissediyordu en çokta annesi için mutluydu. Sarya annesine dönüp sıkıca sarıldı Zehra hanımda ona karşılık verdi"iyi ki varsın yavrum iyi ki yeşil gözlüm" Sarya annesine bakıp akan gözyaşlarını sildi"aman Zehra sultan daha ağlamak yok hem ağlamak sana yakışmıyor" diyince Zehra hanım gülümsedi. Sarya annesinden gözlerini çekip elinde olan zarfı açtı zarfta yüklü bir miktar para ve bir anahtar vardı anahtarın üstünde bir adres yazıyordu sarya bunun elifin evi olduğunu anladı.

Adar ağa ise oğullarını konağa çağırmış onlarla tartışıyordu en büyük oğlu olan Mirza "ağam buluruz en yakın zamanda telaşlanmayasın" Adar ağa Mira'nın söylediklerini takmayıp diğer oğlu olan baran'a dönüp "adamları topla tüm havaalanı otogara filan bakılsın onların adına alınan bir bilet var mı,sende arabaları hazırla kimseye laf gitmeden bu işi halledicez hele bir kişi bunu öğrensin o halde kendine mezar beğensin" diyerek hızlıca Zehra hanım olan odasına girdi. Komodinin üstünde olan fotoğrafı aldı fotoğraf yıllar önce olan düğünlerinden kalmaydı Zehra hanım çok mutlu olduğu gözlerinden anlaşılıyordu. Adar ağa "neyine yetmedim lan senin kuma gelmişse ne olmuş ağalık dedim dinlemedin gelecek dedin dinlemedin şimdide çekip gittin ha Zehra hanım ama ben sizi er geç bulucam"...

Sarya ve Zehra hanım ise taksi ile kağıtta yazan adrese gelmişlerdi. Sarya elinde olan valizle kocaman bahçesi olan müstakil eve bakıyordu,elindeki anahtar ile kapıyı açtı içeri ilk Zehra hanım girdi, saryada içeri girip kapıyı kapadı. Sarya gözlerini evde gezdirdi, ev genel olarak kahverengi ve beyaz üzerine dekora edilmişti buda evi çok ferah gösteriyordu,sarya elindeki valizleri kapının girişine koydu Zehra hanım ise evi gezmeye başlamıştı bile Sarya, seri adımlarla evi gezmeye başladı ilk önce mutfağa baktı sonra diğer odalara en son bir odaya daha girince elif'le beraber olan resimlerini görünce onun kendi için hazırlanan oda olduğunu anladı. Yavaş adımlarla yatağa oturdu,derin bir nefes aldı yorulmuştu sarya, hayattan ama en çokta ona bunları yaşayanlardan ama Sarya asla dimdik durmaktan asla vazgeçmemişti şimdi ise belkide yeni hayatının ilk adımına bakıyordu, eli komidinin üstünde olan resime gitti,resimde annesi ile olan fotoğrafları vardı, Zehra hanım sarya'ya sarılmış Sarya'da annesine sarılmıştı çok mutlulardı. Sarya'nın gözyaşı elindeki resme düşünce gözyaşlarını sildi ve o andan sonra kendine bir söz verdi sarya asla ağlamamak için kendine bir söz verdi,annesine ve kendine özgür bir hayat yaşatmak için bütün gücüyle çabalayacaktı.

Sarya odasından çıkıp oturma odasına girdi,zehra hanım üzerini değiştirmiş evi temizliyordu,sarya "zehra hanım bu ne hız" Zehra hanım gelen ses ile arkasına döndü "yavrum başlayayım da hemen bitsin dedim" sarya "Zehra sultan beni bekleseydin ya beraber başlardık"Zehra hanım "iyi madem yardım et kuzum" sarya kafasıyla onayladı ve kovada olan bezle evin tozunu almaya başladı. Sarya elindeki bezi kovaya bırakıp annesine baktı, Zehra hanım ise kızına bakıp gülümsedi, Sarya "anne artık mutlu olacağız dimi özgür olacağız dimi"sanki küçük bir çocuk gibi sorduğu soruya Zehra hanım"olacağız yeşil gözlüm senin sayende olacağız yavrum" Zehra hanım sarya'nın saçlarından öptü. İkiside birinine sımsıkı sarıldı...

____________

Evett bir bölümün daha sonuna geldik.
Bölüm hakkındaki düşüncelerinizi yazmayı unutmayın
Sizleri seviyorum kitabıma oy ve yorum atmayı unutmayın:)
Bir başka bölümde görüşmek üzere 💗💗