PROLOGUE

6 1 0
                                    

"Hindi kaba kinikilabotan sa iyong winiwika binibining Laures?" I just rolled my eyes and turned around while chewing gummies.

I'm just being real, the history of the Philippines should no longer be dug up because it's just a headache, okay fine, let them be the heroes and I don't freaking care

"Why would I miss?" My question back to her, which you can see from her face, is getting irritated.

"Wala Kang galang sa nakakatanda sa iyo binibini, ang korsong ito ay importante dahil tinuturoan kayo kung paano pahalagahan ang kasaysayan" she said in a calm manner

"Whatever"
I just took my bag and left the lecture room.  I just hated history. Why can't she understand? I know my classmates were shocked by my behavior, but I don't care. I just went to the cafeteria and ordered mocha tea.

While waiting for my order, I took out my headphones and played some music.
Argggg boring!!

"Sa takdang panahon mararanasan mo ang panahong kinakahiya, at inaayawan mo"

"Sa takdang panahon mararanasan mo ang panahong kinakahiya, at inaayawan mo"

"Sa takdang panahon mararanasan mo ang panahong kinakahiya, at inaayawan mo"

"What the heck was that?" I was startled when my arm was tapped

"Sorry ma'am tinapik napo kita Hindi ka Kasi magising kahit naka ilang tawag napo Ako sainyo ito napo ang order nyong mocha" she explained

"Are you blind or dumb Can't you see Im   wearing headphone?" I just rolled my eyes and took my mocha

Arshhhhh!!! Bakit ba ang bobo ng mga tao Ngayon?

Tinawagan ko nalang ang driver ko para mag pasundo ng Maka uwi na agad Ako arshhhhh kairita!

Habang nag lalakad Ako palabas Nakita ko namang papalabas na ng room SI Ms history yeah Ms history Wala Naman yan bukang bibig kundi history, isa payan pag on time na talaga nya Iwan para akong binuhusan ng mainit na tubig, bigla bigla nalang Kasi akong naiirita

Ng mag kasalubong ang mata namin ngumiti Naman ito na parang walang nangyari, kita ko Naman na sa direction ko ito papunta Kaya nag lakad nalang Ako ng mabilis para dinako maabutan, Hindi Ako nag kamali ng tawagin nyako

"Ms Laures I know you're upset pero ginagawa ko lang ang tungkulin ko na turoan kayo, kung ayaw mo sa korsong history it's okay for me, respeto nalang ang ibigay mo Sakin bilang professor ninyo" tumango nalang Ako bilang sagot at tinalikoran nasya

ilang minuto din ang nakalipas ng dumating ang sundo ko

"You're late manong!"bulyaw ko dito  tanging sorry Naman ang ginawa nya Kaya sumakay nalang Ako ng sasakyan at nag patogtog ulit ng kanta habang humabyahi

"Sa takdang panahon mararanasan mo ang panahong kinakahiya, at inaayawan mo"

"Mararanasan mo ang lupit at trahidya na dinaranas ng mga ninono mo"

"Mararanasan mo ang pag kagutom at pag kauhaw sa panahong iyon"

"At pag nangyari saiyo ang mga bagay na inaasam ko Malaki ang possibilidad na matutunan mong mahalin ang kasaysayan at pahalagahan, at possibling mabibigyan ka ng magandang aral na dadalhin mo sa kasulukuyan"

"Magtatapos lang lahat kung Ikaw ay mabibigyang aral at totoong nag sisisi na"

Bigla Naman Ako nagising dahil sa matinding bangongot na iyun

What?....

A/N: to be continued enjoy reading and let's love and appreciate history together

Naabot mo na ang dulo ng mga na-publish na parte.

⏰ Huling update: Feb 24 ⏰

Idagdag ang kuwentong ito sa iyong Library para ma-notify tungkol sa mga bagong parte!

Right lOVE in a wrong TIMETahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon