Son Nefes

12. Bölüm

Medya: Baki Komutan

Askerlik, ucunda şehadet yatan bir görevdir!

Bölüm şarkımız;

Duman ~ Kolay Değildir 

12. Bölüm

"Kan Çiçeği!" 

-- BUSE -- 

"Komutanım! Komutanım burada bir şey var!" diyen Yaşar'la bakışlarımı o tarafa çevirdim. 

"Komutanım, ateşi kestiler komutanım!" dedi Ahves Komutan. "Komutanım çekiliyorlar." 

Baki Komutan yorgunlukla dizlerinin üstüne düştüğünde Umut Komutan önce ona doğru ilerledi ve onu ayağa kaldırdı. Ardından dışarıya doğru dikkatlice adımladık. Gördüklerimiz ise şok olmamıza yetecek derecedeydi. Teröristler tek tek yere yığılıyorlardı. 

"Orada kimse var mı?! Beni duyuyor musunuz?! Askerler!" 

"Hey hey! Ateş etmeyin! Türkmeniz biz." deyip bize adımlayan adamlara doğru hızla ilerledik ve sıkıca sarıldık hepsiyle. Yüzümüzde gülümseme vardı. 

"Kadri Bey'in aşiretindeniz biz. İyi misiniz komutan, yaralınız var mı?"

"Eyvallah kardeşim, bir tane sivil kaybımız var o kadar. Sağ olun." deyip sıkıca sarıldı Umut Komutan, karşısındaki adama. 

Ahves Komutan gelip bana sıkıca sarıldığında başta duraksadım fakat ardından çekinmeden ben de ona doladım kollarımı. "Komutanım..."

"Kurtulduk Buse, kurtulduk Kan Çiçeği." 

Kan Çiçeği? 

"Komutanım?"

Elini ensesine attığında hafifçe kulaklarının kızardığını gördüm. "Şey yani..." 

Cevap veremeyişine gülüp, "Sorun yok komutanım." dedim. 

*

Yavaş yavaş doğan güneş ile biz de aşiretin bizlere getirdiği sulardan birkaç yudum alıyorduk. Bu bizi bir süre idare ederdi ama hepimizin çantasına bir şişe alabileceği şekilde de vardı aslında. 

Gelen arabaya baktığımda yanımızdaki Türkmenlerden biri gidip kapıyı açtı ve içinden birini indirmeye başladı. Umut Komutan da oraya doğru ilerliyordu. İnen adam, "Sen gelme komutan, ben gelirim. Sen dur." dedi elini kaldırıp. Yaşı oldukça ilerlemiş olan adam, Umut Komutan'ın yanına geldi. 

"Size teşekkür borçluyuz. Hayatımızı kurtardınız." deyip adamın eline öpmek için uzanmıştı ki adam izin vermedi. 

"Sen el öpmeyeceksin kumandan. Senin temsil ettiğin şey yeryüzünde hiçbir eli öpmez." 

Umut Komutan geri çekildiğinde amca elini, Umut Komutan'ın omzuna koyup kendisine doğru eğdi hafifçe. Ardından bir baba edasıyla alnına bir öpücük bıraktı. 

"Cenâb-ı Hak sizi aziz etsin. Ömrünüze bereket. Alnınız gökte, kılıcınız keskin olsun. Asena Yarbay'a selam et. Ona de ki: Kadri silah arkadaşın, seni çok özlemiş. Olur mu oğul?"