until her last breath.... her last chapter (COMPLETED)

chapter 4

Nagising ako ng buhusan ako ng tubig ni ate jane.

"Hoii, babae. Tanghali na oh!! Yung pinapalabhan ko sayu gawin mona!!"

"Gagawin kona po ate jane" bumangon ako sa kwarto na hinang hina. Dahil hindi ako pinayagang kumain kagabi.

Umalis rin ito kaagad sa aking silid kaya naman ay kinuha ko ang selpon ko para tignan.

Nakita ko ang ilang missed calls sa akin ni shane.

Alas syete na pala kaya ako ginising ni ate jane.

Pumasok ako sa cr upang mag cr, sumikip ang dibdib ko kaya nag panic ang utak ko.

Nauubo ako, kaya lang pag ka ubo ko ay may dugo itong kasama. Kaya nabahala ako.

Napatagal ako sa cr dahil pinapakalma ko ang aking sarili. Nang mahimasmasan ay dali dali akong pumunta sa kwarto ko para uminom ng gamot.

Pag kalabas ko ng aking kwarto ay nakasalubong ko si mom. Nginitian ko ito pero parang wala lang siyang nakita, parang hangin lang akong dumaan sa kanya. Kaya nag laho ang mga ngiting iyon.

Nasasaktan ako sa tuwing pinaparamdam nila sa akin na wala akong kwentang anak at kapatid, na ang tanga tanga ko. Gusto ko lang naman ay maging masaya sila, kung ang pag kawala ko ang ikakasaya nila ay malapit na, malapit na akong mawala. Siguro masaya rin ako kase ako yung magiging dahilan para maging masaya sila.

Gaya ng sabi ni ate jane ay nilabhan ko ang paboritong dress niya. Sinabay ko narin ang mga damit ni kuya bryan.

Ng matapos ko iyon ay sinampay ko, pagkatapos ko mag sampay ay nagluto na ako ng tanghalian.

Ayukong pumalpak ngayun, ayukong madissapiont sila, mawawala na ako kaya ngayun paba ako gagawa ng ikakagalit nila?

Pumasok na ako sa kwarto ko upang tawagan ulit si prince.

Hindi kosya macontact, he really busy.

Busy ba talaga siya?

Next kung tinawagan is si cindy.

She answer my call.

"Hii cindy, imiss u"- i said.

"Im busy dani, next time kanalang tumawag" nawala ang excitement na nararamdaman ko.

"Ahhh ganon ba, ahh sig-" pinatayan niya kaagad ako ng call. Bakit busy sila? Sa mantalang saturday ngayun. Dapat ay day off nila sa part time nila. Im felling neglegted now.

Sunod kung tinawagan ay si shane. Sinagot niya rin kaagad ang tawag ko. Kapag dating kay shane mas sumasaya ako, kase hindi ko manlang naramdaman na ipinagtatabuyan niya ako, sana hanggang mawala ako ay hindi parin siya mag bago.

"Hii sissy," bungad niya ng sagutin niya ang call ko.

"Busy kaba?," Tanong ko. Kase baka busy rin siya tulad nila prince at cindy.

"Hindi ako busy pag dating sayu, sissy alam moyan," napangiti ako sa sinabi niya. Sya lang yung kaisa isang tao na hindi ako pinupush palayo sa kanya.

"Can we go to beach?" I asked

"Sure" agap niya nang may saya sa mga boses niya.

Nang makapunta kami sa beach ay umupo kami sa malaking bato upang tanawin ang paborito kong panoorin.

"Bakit ba paboritong paborito mo ang sunset?" Tanong naman ni shane sa akin na nakangiti.

" because, sunset is the reason why i realize to not be scared in to a death, ang pag lubog ng araw ay sumisimbulo na if some one tired, look at the sky, the sunset over the word, pinapakalma nito ang damdamin ko, kaya lang may sakit rin itong kinukubli" nakangiti kung sabi sakanya. "Pinarealize ng mundo sa akin na hindi ako nag iisa, kase kasama kita ngayun" niyakap ko siya.

"Alam mo, mamimiss ko ang pag punta rito ng kasama ka" maluha luhang sabi niya sa akin.

"Mamimiss rin kita shane, ikaw ang dahilan kung bakit marunong pa akong lumaban" hinarap ko siya. Nakita ko ang mga luha sa mga mata niya na nangingilid na.

"Alam mo dani, ikaw ang dahilan kung bakit kaya ko pang mabuhay" ngumiti ito sa akin.
"Nong mawala si lola, parang ayuko nang mawala ka" umiwas ito ng tingin at binaling nalamang ang atensyon sa agos ng dagat.

"Pasenya kana kung maiiwan kita shane, hindi man kitang gustong iwan sa mundong ito, pero shane, ito na ang tadhana ko" hinarap ko siya sa akin at nakita kung umiiyak ito ng palihim.

Damn see her crying made me cry, too.

Naiyak narin ako kaya diko na napigilan ang humagolgol.

"Shane,"-me

"Sissy naman"-shane.

"Kung mawala man ako shane gusto ko wag moko kalimutan huh? Kahit mag karoon kapa ng bagong kaibigan"

"Ano ba dani, sabi ko hindi pa ako ready diba?" Pinupunasan niya ang mga luha sa kanyang pisngi.

"Shane kailangan mong maging ready," nginitian ko siya.

"Kumain nangalang tayu, baka kung saan pa mapunta tong usapan natin" natawa nalang kami dahil sa kadramahan naming dalawa. Siya lang yung lagi kung kasundo, siya yung pinagkakatiwalaan ko sa lahat, yung mga unsaid fellings ko sakanya ko lang sinasabi. Pinapakinggan niya lang akong mag kwento.

Alam kung gusto ring maranasan ni shane ang isang pamilya, pamilya na sana ay tatratuhin siya ng tama. Mamahalin siya kung ano siya.

Wish ko lang kung sa kaling mawala ako at ipanganak ulit, gusto ko si shane ang maging magulang ko. Si shane na mapag mahal at maalaga, si shane na maalalahanin at masayahin. Sana hindi ka mag bago, sana makita ko pa ang mga ngiting iyan sa huling hininga ko. Sana kasama kita kung sakaling mawala ako. Sana huwag mong sisihin ang sarili mo kung sakaling mawala ako.

Gagabayan kosya, ipaparamdam ko ang pag mamahal ng isang magulang na hindi niya naramdman sa mga totoong magulang niya dahil hindi niya naman ito nakilala. Gusto kung iparamdam sakanya na mahal na mahal kosya hanggang sa huling hininga ko.