‧₊˚♡𝐌𝐲 𝐂𝐡𝐢𝐥𝐝ღ ᵂⁱᵗʰ ᴿʸᵒᵐᵉⁿ ˢᵘᵏᵘⁿᵃ

⁴

• • 𝕄𝕪 ℂ𝕙𝕚𝕝𝕕 • •

•

•

𝗗ö𝗿𝘁

•

•

Bu karanlık odada ne kadar süredir kaldığını bilmiyordun. Ama, en hızlı sürede burdan çıkmak istediğinden emindin.

Günlerdir bu odada olduğundan emindin.

Ayrıca yeterince yiyecekte almıyordun. Uraume, Sukuna dışarı çıkınca sana gizlice yemek getiriyordu. Her daim karanlıktan korkardın. Sanki etrafında biri pusuya yatmış gibi hissederdin. Tek yaptığın, odanın bir köşesine oturup ağlamaktı. Uyumanı bekleyen bir canavarın gece sen uyurken saldırmasından korkuyordun.

Hayal gücüne inanıp, çığlık atıp babana seslenirdin. Ancak, çağrılan hep cevapsız kaldı. Bütün bunlar, istemeden ana kuralı çiğneyip, babanın emrine karşı geldiğin içindi.

Babanın bunu sana yaptığına inanamıyordun. Ama kuralı çiğnediğin için bunu hak ettiğini biliyordun.
O gece her zamanki köşenizde oturmuş kendi kendine bir ninni mırıldanıyordun. Bir sağ, bir sola sallanırken, göz yaşları yanaklarından süzülüyordu. Sessiz hıçkırıkların dudaklarından kaçarken, yüzündeki yorgunluk dahada belli oldu. Ninniyi bitirdikten sonra kapı olduğunu tahmin ettiğin yere baktın. "Çok üzgünüm." Diye mırıldandın. Uykunun kucağına dalmadan önce son söylediğin şey buydu.
.

.

.

.

.

Kapı açıldı ve içeri elinde elinde fener tutan Uraume girdi. Arkasında lanetler kralı duruyordu. Sukuna onu arkasından takip ederken, Uraume önden yürüdü. Seni odanın köşesinde uyur vaziyette buldular. Baban sana doğru bir adım attı. "Umarım bu sana ders olmuştur." Diyerek sana tepeden baktı. Küçük bedenini kucağına almak için sana doğru eğildi.

Başını onun göğüsüne gömüp, babandan daha fazla sıcaklık beklerken, ağzından küçük bir mırıltı çıktı.

Sukuna kendi odasına gitip ve yere otururken, sen hala onun kucağındaydın. Kırmızı renkli gözleri ile kapının yanında duran Uraume'ye baktı. "Y/N için yemek hazırlayıp, kıyafetlerini temizle." Diyerek emir verdi. Uraume, itaatkar bir şekilde başını salladı. "Hemen, efendim."
Diyerek, kapıyı arkasından kapayıp çıktı. Sukuna bakışlarını sana doğru çevirdi.

Hafifçe titrerken, ona daha çok sarıldın, kabus görüyordun.

Sukunu seni kollarının arasında sallarken, "Merak etme çocuğum, baban seninle." Diyerek seni sakinleştirmek için nazikçe fısıldadı.

"Bu sana beni bir daha bırakmamayı öğretecek."

'ﾟ･✿.｡.:*.:｡✿*ﾟ

Kendini gün ışıklı bir odada olduğunu fark ettin. E/C gözlerine yavaşça açıldı. Her şey bulanıktı, yanınızda bir figürün oturduğunu fark ettin. Gözlerini ovuşturup tekrar baktın. Bu sefer, figürü daha iyi seçebilmiştin. Figüre baktın ve şilte üzerinde uyuyan ve yanında olan babanı gördün.