~Çağrı'nın Anlatımıyla~
Masanın üstündeki telefonumu aldıktan sonra sınıftan çıktım.Koridorda yürümüye devam ederken öğrencilerimden biri yanıma geldi."Öğretmenim ben dün gelmemiştim bu da raporum."diyerek küçük bir kağıt parçası uzattı.Kağıdı elinden aldım ve cebime koydum."Tamam,hallederim ben."dedim gülümseyerek.Öğrencim yanımdan uzaklaştığında bende yürümeye devam ettim.İki alt kata indiğimde çıkış kapısına doğru döndüm ve okuldan çıktım.Arabaya bindiğim an telefonum çalmaya başladı.Ekrana baktığımda Milan'ın aradığını gördüm.Telefonu açıp hoparlöre aldım ve kemerimi taktım.Tam bu sırada Milan'ın sesini duydum.
"Naber Çağrı?"...
"İyi,sen Milan?"...
Milan'dan ufak bir öksürük sesi geldi.
"Hasta mısın sen?"...
"Bende onun için aradım gelirken bana ağrı kesici alabilir misin?"dedi ve bir kez daha öksürdü.Sesi pek iyi gelmiyordu.
"Tamam, sıkıntı yok gelirken alırım."
Ve bir öksürük sesi daha...
"Sen pek iyi değilsin sanki gelince hastaneye gidelim mi?"dedim
"Yok,yok."Hastayken bile itiraz ediyordu.
"Şuan abartılacak bir şey yok, kötü olursam söylerim zaten"
Bir umut şansımı denedim.
"Ama biz yine de gitsek."
"ÇAĞRI!!!"dedi sinirlenerek
"Peki,tamam."dediğim an bir öksürük sesi daha geldi.
"Gelince görüşürüz."dedi ve bir şey dememe müsaade etmeden telefonu kapattı.
Telefonu kenara koydum ve arabayı çalıştırdım.En yakın eczaneye sürdüm.Yaklaşık 10 dk sonra bir eczane bulabilmiştim.Arabayı park edip arabadan indim.
"Bir ağrı kesici alabilir miyim?"dedim . Çalışan başını sallayıp arkasını döndü ve bir kutu alıp poşete koydu.Tekrar bana döndüğünde ise "Buyrun"dedi ve poşeti bana uzattı.
Ücretini ödedikten sonra eczaneden çıktım ve arabaya bindim ve eve sürdüm.
______________
~15 dk sonra~
Arabamdan indim ve binaya girdim.Hızla merdivenleri çıkıp Azraların evinin kapısını çaldım.Kapı bir dk içinde açıldığında karşımda Milan vardı
"İlaçları getirdim"dedim elimdeki eczane poşetini Milan'a uzatarak.
"Ya sanırım ben gribi Miray'a da geçirmişim."dedi."O nasıl peki?."dedim."Şuanlık o da iyi"dedi elindeki parayı bana uzatırken."İlaç parası" dedi ve peşine birkaç kez öksürdü.Uzattığı parayı geri ittim."Saçmalama."dedim ve devam ettim."Alt tarafı bir ilaç."dediğim an Milan yine öksürdü."Öyle olmaz ama..."dedi Milan hastalıklı bir sesle."Olur,olur."dedim ve ekledim"Bir şey olursa ara" dedim ve merdivenleri inmeye başladım."Tamam"diyerek arkamdan bağırdı.
Alt kata indiğimde anahtarı cebimden çıkardım ve kapıyı açtım.Karşımda odaya patlayan mısır taşıyan Emir'i görünce ister istemez güldüm.Arkamı dönüp kapıyı kapattıktan sonra Emir'e tekrar döndüm ve gülerek "Ne o kızlar gecesi mı yapacağız?"dedim
Emir ters ters baktı bana "Saçmalama, öğretmen.Turnuva yapacağız."dedi.
"İyi,yapın."dedim ve kendi odama gittim.Üstümü değiştirdikten sonra en sevdiğim kitaplarımdan birini alıp salona geçtim.Ekip tamdı;Anıl, Emir,Demir, Çağan, Playstation ve patlamış mısırlar...
"Oooo..."dedim salonda göz gezdirirken."Demek yine o gündeyiz."
Ben hariç diğerleri ayda en az bir kez Playstation günleri yapıyordu.
Demir kafa salladı"Evet o büyük gün bugün"dedi.Emir elindeki son mısır tabağıyla içeri girdi."Sen yapmıyorsun diye bizi kınama öğretmen"dedi
