Bölüm 1

977 81 134
                                    

Offf yine sıkıcı bir gün beni bekliyor

Annem: DUYGU!!

D(duygunun kısaltılmışı): of yine başlıyoruz TAMAM ANNE GELIYORUM

Üstümü değişmek için kalktım. Değiştikten sonra Annemin yanına gitdim

D: efendim anne

A: uyandınmı kızım günaydın

D: yok hala uyuyorum

A: efendim!?

D: Günaydın

Banyoya gidip el üzümü yıkadım sonraysa sofraya geçdim ailecek kahvaltı etdik. Sonra babam yemeyini bitirince kalktı

D: baba nereye?

Babam: işe kızım

D: yine Istanbulamı gidiyorsun

Bu iş yüzünden babamı çok az görüyordum onu çok özlüyorum.

B: e kızım para kazanmak için gidiyorum

Yerimden kalkıp babama sarıldım sımsıkı bir şekilde. Onu çok seviyorum. Hiç istemesemde ayrıldım.

Bu sefer babamın acalesi olduğu için bizi okula bırakamayacaktı kendimiz gidecektik daha doğrusu gidecektim. Kardeşimi sorarsanız onun dersi öğlen başlayacak.

Babamla vedalaşdık bir de Allah bilir ne zaman gelecek

Dersin başlamasına yarım saat kala evden çıktım. Yürüyerek otobüs durağına ilerledim

Of neden gelmedi bu otobüs çok sıkıcı ben neden yanıma kulaklığımı almadımki

Insanlar etraftan geçip gidiyo

Yoldan geçen biri: ah evet hahaha çok komikdi
(Telefonla konuşuyor)

Ah insanlar nasıl müzik dinlemeden dura biliyor? Hiç sıkılmıyolarmı? Boş sokakta müzik dinlemeden qarip.

Of bu otobüsde gelmek bilmedi gerçekten çok sıkıcı.

...

Ha sonunda geldi hi ya kart "yetersiz bakiye" diye bağırırsa rezil olurum. Ben en son ne zaman karta para yükledim?

Otobüse bindim kartı okutmaya doğru yöneltdim. Lütfen, lütfen, lütfen oh tamamdır. Boş yer bulup oturdum.

Iki durak sonra bir Anne ve elinden tutan çocuk, kucağındaysa bebeyi vardı. Çocuk 7li yaşlarda, anneyse otuzlu yaşlardaydı kucağındaki bebekse 1, 2 yaşı vardı.

Baktığımda benim önümde oturan insanların hiç biri yer vermedi. Insanlar ne kadar qaddarlaşmış.

Hemen kalktım.

D: buyrun

Anne: ah teşekkürler kızım

Çocuk düşmesin diye elinden tutdum ama çocuk istemedi. Ve annesinin elbisesinden tuttu

D: Merhaba

Çocuk: ...

D: ben Duygu ya sen?

Annesine baktı. Annesi kafasını aşağa yukarı sallayınca tekrar bana döndü

Çocuk: b-ben Atakan

D: memnun oldum Atakan

Elimi uzatdım o da çekingen bir şekilde elimi tuttu

Atakan: memnun oldum

Annesiyse gülümseyerek bizi izliyordu. Şirin bir çocuktu

D: eyer istersen elimden tuta bilirsin

O da düşmemek için elimi tuttu

D: kardeşinin adı ne?

Atakan: Asya

D: hmm güzel isimmiş

Atakan: evet

...

Yol boyu sohbet etmişdik Atakan ve annesiyle. Sonra onlar durağa vardıklarında indiler bende onlardan bir durak sonra indim.

Çok şirin bir aileydiler Atakanında babası iş için başka bir ülkeye gitmiş oradan para gönderiyormuş ama hiç bir şey baba sevgisinin yerini tutamaz.

Işte atakanla benzer yanımız. Yalnız bir fark var. Benim babam başka şehirde her hafta sonu, ay geliyo. Atakanın babasıysa kilometrelerce uzaklıkta yılda bir kere gele biliyo.

Annesinin işi gerçekten zor ben Atakana ve Asyaya bakmayı çok isterdim ama buna annem izin vermez aslında belki verir ama " sen hambalmısın git ders çalış boş boş şeylerle uğraşma" der. Aslında annemi seviyorum iyi biri ama katı.

Neyse bu düşünceleri kafamdan atıp okula girdim ve hiç zaman kaıp etmeden sınıfa çıktım. Sırama oturdum. Ah hoca en iyi arkadaşımla beni ayırmışdı derste sohbet bile etmiyoduk yani. Iıı.. biraz konuşuyo ola bilirdik.

Tamam onu yaptında neden sınıfta benim ayar olduğum çocuğu yanıma oturtuyon. Ah nefret ediyorum herkesten ve herşeyden.

Ders başlamışdı ve Eylül gelmedi o böyle derse geç gelen, derse gelememezlik yapan öğrenci değildi. Kesin bir şey oldu. Of tamam kendimi neden telaşlandırıyorumki belkide hastadır dimi ola bilirmi? Ola bilir

D: Hocam dışarı çıka bilirmiyim?

Hoca: çık ama çabuk gel

Hemen dışarı çıktım yanıma telefonumuda aldım tabiki.

Tuolete gitdim ve telefonu bol pantalonumun cebinden çıkarıp Eylülü aradım

Af açmıyo acaba yine nerede. Artık telaşlanmaya başlamışdım 2 defa aramışdım ve açmıyordu

D: delirecem ya bir şey olduysa

D: hayır hayır pozitif düşün Duygu

D: ya ben delirdim qaliba kendi kendime konuşuyorum of of

3 cu aramamda açdı

D: he sonunda açdın. Neredesin sen ya kızım?

Eylül: ya nerede olucam aşkım

D: hastamısın sen sesin iyi gelmiyo

E: evet

D: peki tamam çıkınca geleyimmi yanına

E: ya boşuna zahmet etme

D: ne boşuna? Gelecem ya

E: ...

D: neyse tamam sen yat dinlen görüşürüz aşkım

E: görüşürüz

Telefonu kapatdım ve sınıfa gitdim. Sırama oturdum.

__________________________

Selam arkadaşlar kitabımı nasıl buldinuz?

Yorum yazmayı ve oy kullanmayı unutmayın canlarım

Bb💗

Mafya mı?Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin