GADASINI ALDIĞIM

24. Bölüm

Mayda Demir

Duyduğum kalın ve korkutucu ses ile bedenim titredi. Sinir, tüm bedenimi sarıp sararken zorlukla konuşmaya çalıştım.

"Ne demek istiyorsunuz?" dedim sakin kalmaya çalışarak.

"Attığım fotoğraflara bak, sevgilinin evleneceğinden bile haberin yok değil mi?"

Evlenmek mi?

Telefonu kapatmadan kulağımdan uzaklaştırdım. Farklı bir numaradan gelen fotoğrafları açarken neye baktığımı kavramaya çalışıyordum. Bu da neydi böyle?

Atay, esmer bir kızla birlikteydi. Kuyumcu gibi bir yerde yüzük seçiyorlardı. Bunu kızın elinde tuttuğu alyanstan anlayabiliyordum. Fotoğraf eski durmuyordu. Nereden baksanız belki bir haftalık bir şey gibiydi.

Doğru muydu bu?

Hayır hayır, Atay'ım yapmaz.

"Bunlar..."

Bir başka fotoğrafta el ele yürüyorlardı.

Aldatılmış mıydım? Evet, bu enayi aldatılmıştı. Atay nasıl yapar bana bunu? Her şeyi beklerdim ama bu...

"Bence bunun acısını çıkart Mayda." dedi o yabancı ses.

"İntikam al."

İntikam.

Aramanın suratıma kapanmasıyla yere attım bedenimi. Gözlerim dolmaya başlarken titremeye başlamıştım. Kalbime giren ağrıyı umursamadan hızlıca ayağa kalktım ve telefonu sıkıca kavrayarak odadan dışarı fırladım. Merdivenlerden ikişer üçer inerken ayağımın dönmesiyle bileğim burkuldu ve hızlıca duvara tutundum. Acıyı hissetmeden merdivenleri inmeye devam ettim. Asıl acı yüreğimdeydi.

"Atay!"

Bağırarak oturma odasına girerken herkes korkarak veya irkilerek bana baktı. Balkondan çıkan sevgilim, beni aldatan sevgilim, bana bakarken kaşları çatıldı.

"Senin var ya," diyerek telefonu ona fırlattım.

"Senin Allah belanı versin!"

Ona doğru giderken Işıtan belimden kavradı.

"Ne oluyor Mayda?"

Abim merakla konuşurken parmağımla onu gösterdim.

"Bu var ya,"

Ağlayarak yere atarken kendimi ellerimi de saçlarıma geçirdim.

"Nasıl aldattın beni sen?!"

Ayağa kalkmaya çalışırken Ege abi beni tutup kucağına çekti.

"Bırak, hepinizden nefret ediyorum!"

Ondan kurtulurken Atay'a yaklaştım. Dolu gözleriyle bana bakıyordu.

"Ben hak ettim mi Atay, söylesene niye aldattın?!"

Suratına tokadımı indirirken bedenim sarsılıyordu. Ağlamak ya da güçsüz gözükmem umurumda bile değildi. Yorulmuştum, çabalamaktan. Her gece kafamı yastığa koyarken 'acaba ertesi gün kötü bir şey başımıza gelir mi?' düşüncesiyle yatakta kıvranmaktan yoruldum. Atay'dan yoruldum. Bana bir soğuk, bir sıcak olmasından yoruldum. Bana acı vermesinden yoruldum.

Hayatım boyunca ilk defa sevgiden nefret ettim. Bir insana tüm samimiyetimle bağışladığım sevgimden nefret ettim.

"Adisin!" dedim göğsüne yumruğumu geçirirken.

Diğerleri beni durdurmaya çalışırken geri çekildim. Abim bile bana korkuyla bakarken görmezden geldim onları. İşaret parmağımı bana dolu gözlerle bakan adama doğdu hırsla salladım.