Mardin Gelini (Tamamlandı)

15.𝑏ö𝑙ü𝑚

Bugün ne yaptım biliyormusun K.
Senin yüzünden herkesten nefret ettim.

Oy;35

&

"Ne kadar kaldı siyabend."dedi Berfin xanım koyu kahverengi gözleri Mardin sokaklarında gezindi.Siyabend yanındaki annesine çevirdi gözlerini."Az kaldı ana."diye mırıldandı.yıllar olmuştu buraya gelmeyeli.Özlemiş miydi?

Asla.

"Didemim ben kınalı kuzum.daha başına neler gelicek."dedi eliyle akan göz yaşlarını sildi.Yengesi daha kaç evlat kaybedicekti? neydi bu kara bulutlar? "Hepsi Selxan aşiretinin belası namusuz kızı yüzünden utanmaz."diye homurdandı Berfin xanım oğlu siyabend göz ucuyla yanındaki kadına döndü.ne diyecek ti ki?

Bazen susmak aslında en büyük cevaptır ama anlayana.cok geçmeden gelmişlerdi Zemheroğlu konağına.berfin xanım yavasça indi arabadan başındaki siyah şalı iyiyce düzelti.içeriye girdi gencliği burda geçmisti ama artık o kadar güzel değildi bu konak can alıyordu.ust katta çardakta oturan geç kıza kaydı gözleri.ela gözleri kan çanağına dönmüştü adeta.onu görmesiyle yavaşça ayaklanıp ilerledi.

"Gelin xanım,sil o göz yaşlarını sen Zemheroğlusun bu unutma."dedi İclal hemen denileni yaptı sildi göz yaşlarını.berfin xanımın elini öptükten sonra onunla geçtip oturdu içindeki alev dinmiyordu Aram her geçen gün kopup gidiyordu başı ağrıyordu yetmezmiş gibi yemek yiyemiyordu midesi bulanıyordu.

"Didem nasıl?"dedi İclal derin bir nefes alıp konuşmaya başladı."Durumu daha iyi. Hem omuzundan vuruldu bir süre kullanmaya bilir."dedi.olanlar her gözünün önünde geldiğinde kalbindeki acı artıyordu amcasıda böyle olmuştu küçük kızının gözünün önünde vurulmuştu hemde tamda kalbinden.didrm şanslıydı abisi vardı.ama onun kimsesi yoktu.

"O namussuz burda mı?"dedi İclal başını iki yana doğru saladı.degildi Aram onuda Asırda alıp götürmüştü nereye olduğunu ona bile söylememişti.eli kolu bağlı oturuyordu daha düne kadar mutlu mesut yaşıyorlardı.

Berfin xanımda kalkmak için izin isteyip yavaşça çıktı odasına.İçindeki his her geçen dakika kalbini ezip geçiyordu.Buyuk bir felaket olucaktı,tamda beklemediğimiz erden gelicekti hançer.bizi yok edicekti.kik bilir bekli en doğrusu buydu mutluluk bize yakışmıyordu.Annem geldi gözümün önüne ailem geldi acaba beni özlemişlermiydi ben vurulduğunda ne hissetmişlerdi?

Sonra aklına amcasının ve yengesinin konuşmaları geldi."Biz iclali satık."demesi her an aklındaydı.burası ona mutlu geliyordu.yada o öyle düşünüyordu.mutluluk kavramı ona çok uzaktı netice de.

Kapımın açılması ile kim olduğunu anlamak adına kapıya döndü.Aram hasaneden gelmişti. Gelip yavaşça sarıldı karısında tek dermanı oydu.iclal hafif dokunuşlarla sevdi saçlarını."Çok korktum ona bir şey olucak diye"diye mırıldandı İclal tam konuşacağı anda aşağıdan gelen sesler ile irkildi.hızla ayrılıp indiler halası bağırıyordu.ama kime?