Womanizer +18 (Jenlisa G!P) ✓tamamlandı✓

3️⃣8️⃣

Lisa's pov

Haftasonunu hep birlikte Yeonjun'um odasını dekore etmeye ayırmıştık.

Pazar akşamı nihayet her şeyi ayarladıktan sonra, odasında ilk geceyi rahat bir şekilde geçirebilmesi için Jennie ile birlikte başucunda masal okumuştuk...

Doğrusu ikimiz de adaptasyon süreci için endişeliydik. Fakat Yeonjun atılgan ve sıcakkanlı bir çocuk olduğu için, daha şimdiden oldukça keyif alıyor ve nerdeyse hiç zorlanmıyorduk...

Sabah kalkar kalkmaz Yeonjun'u kontrol ettik; hâlâ uyuyordu. E iki gün boyunca yoruldu tabii yavrucak...

Jennie'yle banyodaki işlerimizi hallettikten sonra, ona göre hazırlığım daha hızlı bittiği için oğlumuzu uyandırmaya gittim.

Beraber güzelce hazırlandıktan sonra hızlı bir kahvaltının ardından, evden çıkmak için ceketlerimizi ve ayakkabılarımızı giydik.

En son portmantoya astığım ayıcıklı peluş çantasını elime alarak sırtına taktım:

L: İlk iş günün için heyecanlı mısın küçük adam ?

Neşeyle kıkırdadı:

Y: Eveett !

Ben de gülümseyerek saçlarını okşadım.

Şirketimiz açıldığı ilk günden itibaren babam, özellikle çalışan anneler için binanın ilk katına küçük bir kreş açmıştı. Yeonjun'u oraya bırakacaktık...

Arabaya bindiğimizde Jennie, ufaklığın kemerini takıp ön koltuğa yerleşti. Ben de aynaları kontrol ettim ve yola çıktık.

Y: Jennie abla, okul nasıl bir şey ?

J: Lisa annen ve benim iş yerimizin olduğu binada. İçinde iki tane öğretmen, bir tane yardımcı öğretmen abla ve aşçı teyzeyle birlikte senin gibi bir sürü çocuk var.

Dikiz aynasından tepkisine baktım. Şaşkın Japon balıklarına benziyordu...

Y: Aaa... Peki sizinle ben de çalışabilir miyim ?

Jennie, sorusu karşısında yardım istercesine bana baktı. Doğrusu böyle bir soruyu ben de beklemiyordum...

Boğazımı temizleyerek eşime güven verici bir tebessüm ettikten sonra, dikiz aynasından oğluma bakıp gülümsedim:

L: Neden olmasın ? Ara sıra bizi ziyaret etmen için seni yanımıza getiririz elbette...

Diyerek göz kırptığımda, heyecanla ayaklarını salladı:

Y: İhihi ! Şaşasın...

...

Yeonjun'u kreş öğretmenlerine emanet ettikten sonra, biriciğimle ofis katına çıktık.

Odaya geçtiğimizdeyse, ellerimi tuttu ve karşıma geçti:

J: Başta oğlumuzu nereye emanet edeceğimizi kara kara düşünürken, şirketin kreşini hatırlattın. Sayende içim rahatladı sevgilim...

Gülümseyerek benim için yaratılan dudaklarına yumuşak bir öpücük bıraktım:

L: İçin rahat olsun meleğim. Yeonjun'umuzu adım adım kendimize alıştıracağız. Jennie ve Lisa anneleri olarak, ona gözümüz gibi bakacağız...

Pembeleşen yanaklarıyla gülümsemesini genişletip, sıkıca belime sarıldı. Ben de sarılışına karşılık verip saçlarından öptüm.

İkimiz de çalışan ebeveynler olduğumuz için, daha ilk dakikadan oğlumuza bakıcı tutacağımızı düşünüp endişelenmişti. Haklıydı, onun yerinde kim olsa endişlenirdi. Fakat babam sağ olsun, şirketimizde böyle bir sorunun adı dahi geçemezdi.