Until you. VOLTOOID

23.

Een anderhalf jaar later

Alyssa stapt de auto boos uit. Ze sluit de deur met een knal dicht en wandelt naar de voordeur. 

'Kan je misschien de auto niet zo hard dicht slaan?!' Beveelt Farid achter Alyssa. 

'Als jij misschien minder controlerend kunt zijn! En fucking als een psychopaat mijn leven probeert te controleren!' Roept Alyssa woedend tegen hem. Farid sluit de deur van zijn auto dicht en wandelt naar haar toe. 

'Je hoeft niet te schreeuwen, oke? Er zijn buren, er zijn mensen die niet persé iets met jouw vermoeidheid willen te maken hebben.' 

'Maak mij dan niet aan het schreeuwen!' Roept Alyssa tegen hem, ze was woedend, ze haatte het zo hard dat hij altijd zijn eigen conclusies moest trekken en niet even haar kon begrijpen. 

Hij zucht diep uit en opent de voordeur. Alyssa duwt hem aan de kant en wandelt het huis binnen. Ze loopt meteen de trappen op naar boven. 

'Ga je nu boos zitten doen op onze kamer?' Roept Farid haar achterna terwijl Alyssa de trappen oploopt. 

'Kijk, Farid, als je niet ophoudt met mij lastig te vallen dan ga je hiermee moeten leren leven! Jij wou met mij trouwen! Jij! Ik was duidelijk aan het begin, Farid! Ik heb duizend keer tegen je gezegd dat ik niet met je wou trouwen, dat ik geen interesse zal vertonnen dus kom mij nu niet aanvallen voor wat ik doe! Je kunt mensen niet beheersen! Je kan niet alles krijgen wat je wilt! Je kan niet snakken naar de kleinste dingen in het leven en zeggen dat het van jou is, want zo werkt het niet!' Roept Alyssa tegen hem. 

'Roep niet zo tegen mij!' Verheft hij zijn stem tegen haar. 

'Maak mij dan niet aan het roepen!' Roept ze woedend terug tegen hem. Farid kijkt haar stil aan. Alyssa wandelt verder naar boven en wandelt hun kamer binnen waar ze daar ook de deur dicht slaat. 

Farid dacht haar maar te achtervolgen, want dit hoort niet op deze manier stil gelaten te worden, hij had gelijk, hij had in alle gevallen gelijk, en de manier waarop Alyssa reageert kon hij niet begrijpen. 

Hij opent de deur van de kamer en wandelt naar binnen. Hij ziet hoe Alyssa door haar kledingkast tussen haar kleding aan het zoeken is. Haar tas ligt op hun bed en haar hakken liggen midden in de kamer. 

'Ik heb alle recht om boos te zijn, Alyssa.' 

'Zeker,' Kaatst Alyssa terug. 

'Ik heb die sarcasme van je niet nodig, Alyssa, als ik tegen je praat, praat je verdomme normaal tegen mij.' 

Alyssa laat meteen alles in haar handen los en kijkt naar Farid. 

'Je hebt mijn sarcasme niet nodig? Wie heeft tegen je gezegd dat ik sarcastisch ben, huh? Misschien heb je gelijk, misschien, Farid, wie weet, dat is toch wat je altijd wilt horen? Ja dit, ja dat, ja Farid, ja, ja, ja, ja, ja, ja, ja!' Verheft ze haar stem. 'Je wilt op alles een ja horen, dat is het enigste dat je kan en wilt horen, maar dat krijg je niet van mij!' 

'Je bent mijn vrouw en spreekt verdomme met geen enkele andere man af hoor je mij?!' 

'Ik heb niet afgesproken!' Schreeuwt Alyssa terug tegen hem. 'Wat begrijp je daar niet aan?!' 

'Wat deden jullie dan samen heh? Wat deden jullie samen?' 

'Je bent fucking gek, Farid, je bent gek!' 

'Antwoord!' Roept hij bevelend tegen Alyssa. 

'Ik ga hier geen antwoord op geven, je bent gek, Farid, je bent gek.' Alyssa wilt de kamer uit lopen, maar hij grijpt haar bij haar arm en duwt haar de kamer weer in.