Ölümün sesi, sözsüz şarkıya benzer.
Hiç bir ses yok, ama var.
Etraf o kadar sessiz ki, varla yok arası ses geliyor.
İşte o ses: ölümün sesi.
Kafan da ölen, biten herşeyin sesi.
Zamanın da bir kapalı kapı ardında sakladığın herşeyin o sessizlikte konuştuğu ses.
Herşeyin sustuğu aynı zaman da konuştuğu ses.
Sesi duyduğun zaman, herşey biter.
O sessizliği bir kez duyarsan eğer, kaçışı yoktur. O sessizlik seni bırakmaz, kulağını uğuldatır. Geçiremezsin.
***
