Kumralım~Yarı Texting

~0.9

Efeyle 3 gündür konuşmuyorduk. Ve bugün tatil bitmişti yani okulun ilk günüydü. Yataktan zorda olsa kalkıp kıyafet dolabıma yöneldim.
Hala okulda Efe'nin yüzüne nasıl bakacağımı düşünüyordum. Dolaba yöneldiğimde beyaz okul gömleğimi ve siyah kısa eteğimi üzerime geçirdim. Üstümede siyah oversize ceket giydim. Yüzüme hafif makyaj yapıp evden çıktım. Kulağıma kulaklığımı takıp yürümeye başladım. Babam ne kadar ikna etsede beni arabayla bırakmadı için ikna edememişti. Ne yapabilirim bende sabahları yürüyerek müzik dinlemeyi seviyorum işte. Okulun önüne yetiştiğimde omzumda bir el hissettim. Arkamı döndüğümde omzumdaki elin sahibinin Baran olduğunu gördüm hızlıca elini omzumdan ayırıp kulaklığımı çıkardım.

"Ya sen hâlâ ne yüzle yanıma gelebiliyorsun yetmedimi yaptıkların?"

Sesim beklediğimden fazla yüksek çıkmıştı

"Elisa benim konuyla ilgim yok bende bilmiyordum bizi çekip Efe'ye fotoğraf gönderdiklerini "

"Hâlâ inkar ediyorsun nasıl bir insansın sen?"

"Elisa yemin ederim bilmiyordum ben niye sana böyle birşey yapıyım zaten bu yüzden yurtdışına gitmedim"

"Yurtdışı konusuda yalandı yani "

"Elisa bu meseleyi çözmeden hiçbir yere gitmeyecem sen yeterki ben böyle biri olduğumu düşünme"

"Madem sen yapmadın senin nereden haberin oluyor Efe'ye gönderdiklerinden"

"Çünkü beni tehdit ettiler"

"Ne. Ne tehditi?"

Baran eşofmaninin cebinden telefonu çıkarıp biraz oyalandıktan sonra telefonu bana çevirdi.

Telefonda ,bilinmeyen bir numara Baranla benim fotoğrafımı atıp kız kardeşiyle tehdit ediyordu

Gördüklerime ağzım bir karış açılmış bir şekilde bakıyordum. Ama yinede hemen inanamazdım. Kendide yapmış olabilirdi.

"Sana nasıl güveneyim Baran?"

"Bana güvenmen için elimden geleni yapacağım Elisa"

Her ne kadar güvenmesemde doğruda söylüyor olabilirdi.

Bir süre sessiz kaldıktan sonra Efe görüş açıma girdi.

"Yeniden barışmışsınız hayırlı olsun"

"Efe ne diyorsun sen ya"

Sesim yüksek çıktı.

"Kardeşim aramızda öyle bir durum yok ha diyelimki oldu sen ayrılmadın mı bu kızdan? Güvendin mı bu kıza?"

Bir yandan Baran'da haklıydı. Ben her ne kadar ona olanları anlatmasamda bana güvenmeliydi.

"Sanane lan sanane Elisayla benim aramda sen kimsin ki?"

Efenin sözleriyle Baran daha çok sinirlenmişti bunu fark ettiğimde Baranın yanına gidip onu sakinleştirmek için ellerimi göğüs hizasına koyup konuştum

"Tamam Baran sakin ol "

Efe ilk önce ellerime sonrada gözlerime baktı

Gözlerinde hüzün ve korku vardı. Beni kaybetmekten korkuyor gibi.

Arkadaşlar adı üstünde texting bölümler o yüzden kısa beğenmeyenler okumak zorunda değil

Ayrıca final yapmayı düşünüyorum yakın zamanda okunma çok az bu bölüme kadar okuyan herkese teşekkürler💕💕