Shun i Alice opowieści dziwnej treści

Złodzieje pierścionka

Poranek dla Shuna Kazamiego zaczął się fatalnie.Z samego rana nieoczekiwane wezwanie do napadu na bank,a potem pościg ulicami miasta za handlarzami bronią.Teraz do tego wszystkiego doszedł jeszcze napad na jubilera u którego wybrał pierścionek zaręczynowy dla Alicji.Miał go dziś odebrać, ale ukradli go złodzieje, wraz z całą partią innych, drogocennych błyskotek.
- Wow,wow,wow!...Zwolnij stary!.- Ace Girt krzyczał koło niego w radiowozie, siedząc na miejscu pasażera.
- Wybacz stary, ale to sprawa życia i śmierci.- odparł spokojnie, dociskając gaz w podłogę.
- Chciałbym zauważyć, że chcę przeżyć tą pogoń.W ogóle,czemu MY ich gonimy?.- zauważył Girt.
- Bo mają coś,co należy do mnie.- przyśpieszył, uderzając w skradziony samochód przed nimi z całej siły.Pojazd stracił tor jazdy, wpadając w poślizg i zatrzymując się na pobliskim drzewie.Shun szybko wyskoczył z radiowozu,uzbrojony w broń.
- WDPD! Wysiadać z samochodu!.- krzyknął, mierząc do rabusiów którzy posłusznie opuścili wóz, wychodząc  z uniesionymi rękami w górze.Ace szybko skuł przestępców i wpakował do radiowozu, patrząc na Kazamiego z niepokojem.
- Stary, wszystko w porządku?.- spytał, widząc jak blednie na twarzy.Brunet nie odpowiedział tylko padł nieprzytomny na asfalt.Spanikowany Girt szybko do niego podbiegł.
- Shun!Shun!.- potrząsnął nim ale zero reakcji.Sprawdził funkcje życiowe i szybko wyciągnął radio.
- Tu jednostka A-678!.Nieprzytomny oficer!.Powtarzam,nieprzytomny oficer!. Proszę o wezwanie karetki!.- zgłosił dyspozytorowi.- po czym ułożył Kazamiego w pozycji bocznej, bezpiecznej.Oddychał więc monitorował jego stan do momentu przyjazdu karetki.
...

Pierwsze co Shun ujrzał po przebudzeniu,to biały sufit.Głowa pękała mu niemiłosiernie z bólu,ale czuł, że ma czymś mocno obciążoną rękę by przyłożyć ją do czoła.Spojrzał na masę kroplówek, podłączonych do jego ciała oraz różnych diod monitorujących pracę serca.W dodatku był przebrany w szpitalną koszulę.
- Obudziłeś się w końcu.Dałeś mi niezły atak serca podczas tego pościgu.- do jego sali wszedł Ace, wciąż ubrany w mundur S.W.A.T.
- Co się stało?.- spytał ochryple.
- Zemdlałeś,gdy już złapaliśmy tych zbirów.Na całe szczęście odzyskałem twój,cenny pierścionek.- wręczył mu małe pudełeczko.
- Dzięki.- podziękował z wdzięcznością.
- Lepiej pośpiesz się z tymi oświadczynami.Twoja dziewczyna chciała cię zabić w karetce za to, że jej nie słuchasz i za bardzo się przemęczasz.- oznajmił mu.
- Jak bardzo jest zła?.- spytał.
- Do tego stopnia, że jutro cały zespół ma kontrolne badania pod kątem stresu.- odparł.
- Oł...to faktycznie zły znak.- Shun szybko schował pierścionek pod kołdrę, widząc nadchodzącą Alice.Ace tylko parsknął śmiechem.To był dla niego zabawny widok.Nieustraszony wojownik Shun Kazami, kapitan oddziału bał się gniewu swojej dziewczyny.
- Zostawię was samych.Miło cię widzieć Alice.- posłał Kazamiemu kciuka, wychodząc na korytarz.
- Witaj skarbie.- przywitał się z nią skruszony na co skrzyżowała ręce na piersi.- Jak ci mija dzień?.- spytał, próbując być słodki.Niestety ta taktyka nie podziałała.
- Shunie Kazami,oznajmiam ci od dziś, że jeżeli jeszcze raz wylądujesz na moich noszach z przepracowania, użyję najgrubszej igły jaką mam by cię nią torturować.- oznajmiła mu, grożąc palcem.
- Przysięgam, że więcej się to nie powtórzy Pani Doktor.- przysiągł, przykładając swą dłoń do piersi.
- W ogóle od kiedy S.W.A.T goni zwykłych złodziei?.- domagała się odpowiedzi.
- Kiedy kradną coś,co należy do mnie.- odparł krótko, nie chcąc ujawniać za dużo szczegółów.Alice podeszła do niego bliżej, chcąc to z niego wyciągnąć.
- Shun...Czy ty coś przed mną ukrywasz?.- spytała podejrzliwie.
- Nie!.- odparł stanowczo, ściskając mocniej pudełko.Pech chciał, że rudowłosa to zauważyła.
- Nie?.Więc co chowasz przed mną w prawej dłoni?.- wskazała palcem.
- Nic.- odparł niewinnie,na co Alice oparła dłonie na biodrach, czekając na odpowiedź.- Nie odpuścisz,prawda?- spytał pokonany.
- Nie.- odparła.
- Ech.- westchnął ciężko.- Nie tak,to miało wyglądać.- powiedział i wyjął pudełko.Usiadł do siadu i otworzył je przed Alice która zaniemówiła, widząc przepiękny,srebrny pierścionek z fioletowym kamieniem szlachetnym w kształcie cyrkoni.- Alicjo Gehabich,najwspanialsza kobieto na Ziemi.Kocham cię do tego stopnia, że specjalnie dla ciebie ścigam złodziei.Czy wyjdziesz za mnie?.- oświadczył się, czując jak wielki ciężar spada z jego serca.
- Tak!.- odparła szczęśliwa, obsypując go falą pocałunków.- Ale moja groźba o igle wciąż zostaje aktualna.- zaznaczyła, pozwalając by włożył pierścionek na jej palec serdeczny.
- Tak jest proszę Pani.- po czym ich usta złączyły się w namiętnym pocałunku.

Reszta zespołu S.W.A.T stała na korytarzu z chytrym uśmieszkiem na ustach, robiąc zdjęcia parze.Teraz mieli coś, czym mogli szantażować kapitana, jeśli nie chciał ich słuchać.
~~~~