1.BÖLÜM BAŞLANGIÇ

17 3 0
                                    

İLAHİ ANLATIM

Joseph yaşadıklarından sonra annesi denilen kadın onu yetim haneye doğru fırlattı. Bu yetimhanede rahipler çalışıyordu‚ yani açıkçası pekte tekin değildi. Joseph annesine doğru "babam senle nasıl yaşamış? İyi ki öldü yoksa seni çekemezdi" annesi "seni doğurduğum güne lanet olsun! Neyse ki bundan sonra seninle uğraşmayacağım" dedi. Acımasızlığı gözlerinden okunuyordu. Rahip Vanessa araya girerek "durun hemen! Karşınızdaki bir çocuk öylemi davranılır"diyerek parladı. Joseph'ı içeriye aldı ve annesinin gidişini izledi. İçinden "*tanrım ne insanlar var şu dünyada*" diye geçirdi. Hızlı adımlarla Joseph'ın yanına gitti ve onun koluna girerek "gel seni odana götüreyim."dedi. Joseph onaylar şekilde kafasını salladı. Odasının numarası 29 idi bu numara onun kaderi olacaktı...

Joseph Realler
Yeni başlangıçları hiç sevmem ama düştük bu yere. Çok tekinsiz ve ürpertici... Bir yetimhane böylemi olur? Hiç bir bilgim yok. Bu bilinmezlikleri çok seviyorum neden mi? Çünkü ben olasıkların adamıyım... Odama nihayet yerleşe bildim. Yemekhane odama yakın bunu sevdim. Ama bir yandan da dezavantajlı. Yemekhanede ne yaşanırsa benden bilme ihtimalleri yüksek. İşte bunu beğenmedim. Neyse yemek saati geldi de çattı. Yemekler kötü değildi aslında biraz et‚ pilav lapası‚püre patates ve ekmek. Bu yetimhane çocukların ne yemesi gerektiğini biliyor. Yemek yerken aklımda bir soru vardı. Annem babamı öldürmesine rağmen neden onu yaptığını söylemedim? Bunun cevabı çok basit. Neden mi? Çünkü hapishane dış dünyadan daha güvenli. Bu şehirde bir tane kadın hapishanesi var ve bu hapishanede olay çıkmaz‚ rahat ve refah içinde yaşanılır. Yani dış dünyada daha fazla acı çektiğini bilmem çok hoşuma gidiyor. Bu bile beni tatmin ediyor. Yemekten sonra odama geçtim odamda bir yatak bir kitaplık ve bir tuvalet vardı. Bence yeterince rahattı. Rahib Vanessa odama geldi ve şunları söyledi "Joseph sana ceza odasını gestereceğim. Benimle gel!" Ben hemen kabul ettim. Beni aşağı kata götürdü burada bir sürü oda vardı. Minik bir hesaplama yaptım en az 800 oda ne kadar da fazla? Bunların hepsi ceza odası. Değişikmiş rahibe " şu oda boş oraya gireceğiz ve sana standart bir ceza odası göstereceğim." Dedi. Bende kabul ettim. Odanın numarası 29 idi. İçeriye girdim içeride bir sandalye‚kendini aşmak için bir halat‚ bir sedye ve bir yatak vardı rahibe "Evet burası bir ceza odası burada cezalar uygulanıyor" dedi. Bende "Ne tür cezalar?" Dedim. Ama o sustu ve beni odama gönderdi ve ilk günü böyle bitirdim.


                        1.BÖLÜMÜN SONU

MERHABALAR BEN YAZARINIZ EMİR BEN EZEL ADLI KİTABIMDANDA TANIMIŞ OLABİLİRSİNİZ. İLK BÖLÜMÜ BİRAZ KISA TUTUM. İYİ OKUMALAR...

KANLI MELEK Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin