"Bir doktora hastasının hayatını kurtarmak her zaman mutluluk verir peki ya ellerinde en sevdiğinin canı olduğunda da sağlıklı düşünebilir miydi,sakin kalabilir miydi bir doktor?"
...
Zafer Demirhan Soysalanların hastanesine giriş yapmıştı ve onu buraya getiren tek bir sebep vardı bir anda vurulduğu kadının ağzından başka bir adamı sevdiğini duymak...
2 SAAT ÖNCE
Zafer Neslihan'ı görmek için Soysalanların evine gelmişti,kapıyı
çaldı ve kapıyı Feride açtı
Feride:Hoşgeldiniz Zafer bey ben Neslihan'a haber vereyim,yurt dışından çok yakın bir arkadaşı gelmişti onunla bahçede sohbet ediyorlar
Zafer:Gerek yok Feride hanım yabancı sayılmam öyle değil mi?
Feride:Tabi buyrun...
Zafer tam bahçeye çıkıyordu ki Neslihan'ın konuşması dikkatini çekti ve bir köşede dinlemeye başladı
NESLİHAN:Ben onsuz yapamıyorum İpek...Denedim defalarca denedim...Evli üstelik bi çocuğu olacak bırak aşkını kalbine göm çocuklarına duyduğun aşk onun aşkını bastırır dedim...Ama nafile...Onu ne zaman Özge'yle görsem nefesim kesildi sanki birisi boğazımı sıkıyor gibi hissettim
Arkadaşı İpek ayağa kalktı ve Neslihan'ın yanına oturarak ona sarıldı (İpek Neslihan'ın üniversiteden en yakın arkadaşı Amerika'dan gelmiş)
İPEK:Nesli canım biliyorum Güven'i ne kadar sevdiğini, onun da seni ne kadar sevdiğini hatta bütün bir fakülte biliyordu"dedi ve Neslihan'a bakıp hafifçe gülümsedi...
İPEK:Ama evli ve dediğin gibi bi çocuğu olacak Nesli..."der demez Neslihan'ın gözünden bir yaş akar
O sırada Zafer her şeyi duymuştur ve beynine kan şıçramıştır,sinirden deliye dönmek üzeredir ve bunun bedelini Güven'e ödetmeye kararlıdır...Zafer hızlıca evden çıktı ve telefonuna sarıldı
ZAFER:O doktor bozuntusunun son günü olacak bugün...Topla adamları Erdem akşam Soysalanların hastanesinden bir cenaze kaldırıcaz..."
Zafer ardından Neslihan'ı arar akşam orda olmasını istemiyordur ve emin olması lazımdır
Zafer:Alo Neslihan nasılsın?
Neslihan:İyiyim Zafer hastaneye geçiyordum tam da
Zafer:Akşam bir işin var mı Neslihan?
Neslihan:Hastaneye uğramam gerekiyor birkaç saat sonra boşum
Zafer:Ee bi yemek borcun vardı ama ... o zaman şöyle yapalım ben de geleyim seninle hastaneye ordan beraber gideriz yemeğe olur mu?
Neslihan isteksiz bi şekilde kabul eder ve akşama sözleşmeler
HASTANE
Güven öğrendiği bilgiyle sarsılmıştır Özge nasıl böyle bir şey yapmış olabilir diye düşünüyordur kara kara...Bebeği sandığı çocuk en yakın arkadaşındanmış,Güven Almanya'dayken ilişki yaşamışlardı...Bu durum her ne kadar Güven'i üzse de Neslihan'a kavuşabilirdi artık...
Neslihan hastaneye girer girmez gözü bankta oturan stres topuyla oynayan Güven'e takıldı...Yanına gitmeliydi ne de olsa oğlunun babasıydı sadece...Neslihan Güven'in yanına oturdu
NESLIHAN:Neyin var Güven?
GÜVEN:Özge'nin karnındaki çocuk en yakın arkadaşımdanmış...Ben Almanya'dayken..."dedi ve kafasını ellerinin arasına aldı
NESLİHAN:Ne dediğinin farkında mısın Güven?Emin misin karın-
Güven lafını böler
GÜVEN:Kendi kulaklarımla duydum Neslihan telefonda konuşuyolardı..."
Neslihan Güven'in elini tutar birden
NESLİHAN:Güven ben yanındayım burdayım yalnız değilsin senin bi ailen var zaten...
Güven Neslihan'ın bu cümlesinden sonra o kadar huzurlu hissetmiştir ki
GÜVEN:Neslihan ben seni çok seviyorum..."
Neslihan bu sefer durdurmaz çünkü artik aralarında hiç bir engel yoktur...
NESLİHAN:Ben de seni..."demekle yetinir sadece
AKŞAM HASTANE
Güven Neslihan'ın yanında Zafer'i görür ve yanlarına gider...
Güven:Hoşgeldiniz Zafer bey ne çok uğrar oldunuz bu aralar hastaneye
ZAFER:Öyle oldu Güven doktor tabi insanın gelme sebebi güzel olunca"der ve uzakta hastalarıyla konuşan Neslihan'a bakar.Güven bu durumu farkeder ve elini ağzına götürür kendini kontrol etmeye çalışır...Çünkü yıllar önce Neslihan'a söz vermiştir içindeki yabaniyi kontrol edeceğine dair...
Güven vedalaşır Zafer'le ve Neslihan'ın yanına gider
GÜVEN:Neslihan o adamla gitmeyeceksin demi"der Neslihan anlamamazdan gelir
NESLİHAN:Güven adam Çağla'yı kurtardı teşekkür amaçlı bir yemek sözü verdim tabi ki gidicem"der ver arkasını döndüğünde elinde silahla Zafer'i görür...beyninden vurulmuşa döner
ZAFER:Neslihan gel yanıma!"der ve elini uzatır..Güven Neslihan'ı arkasına almıştır...
Neslihan:Zafer bırak şu silahı amacın ne senin burası hastane farkında mısın?der bir yandan Güven'in yanına geçmeye çalışıyordur...
GÜVEN:Zafer Neslihan burdayken o tetiği çekersen seni kendi ellerimle öldürürüm...EVE BIRAKACAKSIN ONU
ZAFER:Onun saçının teline zarar vermem ben Güven Aydın sen rahat ol...Ama senin için aynı şeyleri söyleyemem...Sevdiğim kadın seni sevemez duydun mu beni der gülerek "Güven sinirle
GÜVEN:Neslihan'ı son nefesime kadar severek ölecek olmam ne kadar muhteşem bir şey biliyo musun?Biz birbirimizden kopamayız Zafer...Benim kalbim sadece Neslihan için attı ömrüm boyunca onunki de aynı şekilde "Neslihan Güven'e gözleri dolu bi şekilde bakıyordur...Güven koluyla Neslihan'ı daha da arkasına almaya çalışıyordur....
ZAFER:O zaman göreceğin son kez göreceğin gözlere iyi bak Güven Aydın "dedi ve tetiği çekti ve silah patladı
Silah sesine karşısında irkilerek arkasına döndü Güven ve hayat birden yavaş akmaya başladı onun için
GÜVEN:NESLİHANN
Dedi titreyen sesiyle Neslihan kanlar içinde Güven'in kucağına yığılmıştı Zafer korkudan titreyen elinden silahını düşürdü...Ve arkasından adamları gelerek götürdüler...Zafer'i güvenlikten kaçırdılar...
Neslihan gözlerini zar zor araladı elini Güven'in yüzüne koydu
NESLİHAN:Güven...
Güven ilk defa böyle hissediyordu orda kanlar içinde yatan kendisi olsa belki canı bu kadar acımayacaktı...Gözleri dolu bi şekilde Neslihan'ın yarasına gömleğini basmaya başladı
GÜVEN:Güzelim yorma kendini lütfen sedye getiriyorlar şimdi iyi olacaksın tamam mı ben burdayım yanındayım...der ağlarken bir taraftan da Neslihan'ın elini tutuyordur...
