Until you. VOLTOOID

25.

Heden.

Alyssa had haar moeder nog steeds niet vertelt over haar breuk met Junayd en haar moeder leek ook niet veel achter Junayd te vragen. 

Alyssa zat in de keuken met een bord spaghetti voor haar. Ze speelt met haar vork door de spaghetti. 

'Waarom eet je niet? Je houdt toch van spaghetti?' Alyssa kijkt op en heft zachtjes haar schouders op. 

'Ik heb geen trek.' 

'Je hebt de hele dag niet gegeten.' 

'Heb je iets van papa gehoord?' Vraagt Alyssa. Haar moeder schudt zachtjes haar hoofd. 

'Nee, sinds die dag dat je hem dat geld gaf.' Alyssa knikt goedkeurend en zucht zachtjes. 

'Hoe kwam je aan dat geld?' 

'Oh, gewoon, een vriendin van mij heeft me dat geleend.' 

'Hmm- oke-' Zegt ze zachtjes. Haar moeder zet zich over Alyssa neer en kruist haar armen over elkaar. 

'Mama, waarom scheid je niet gewoon van papa? Ik bedoel- we kunnen toch niet zo blijven leven?' 

'Alyssa, alsjeblieft, je gaat dit toch niet blijven vragen?' 

Alyssa verlaagt haar blik, ze kijkt weer naar haar spaghetti. 

'Aylin is letterlijk op kot mama, ze komt zelfs niet eens in de weekends bij ons. Zie je zelf niet hoe gebroken ons gezin is? Rayan en Iliyas zijn bepaald ook niet de meest sociale kinderen en ik moet niet ver zoeken voor een antwoord.' 

'Alyssa, alsjeblieft, je hebt zo gemakkelijk praat, ik zal eens zien wat jij gaat doen wanneer je een verslaafde man hebt. Eens zien of je gemakkelijk bij hem weg gaat.' 

'Mama, daar gaat het niet over. Het gaat niet meer over zijn verslaving, zie je niet hoe jouw kinderen ervan afzien? Het reflecteert op je kinderen, horen zij dan geen normale jeugd te hebben? Aylin distantieert zichzelf zo hard dat ik soms vergeet dat ik nog een zus heb.' 

'Misschien vergeet je haar omdat je te druk bent met je leven buiten.' Alyssa kijkt haar moeder verbaasd aan. Zei ze dat nu echt tegen haar? 

'Mama- ik moet werken. Ik werk-' 

'Kom, Alyssa, je hebt altijd makkelijk praat, je weet het altijd zo goed uit te leggen, maar zoveel verschil je ook weer niet van je vader.' 

Alyssa voelt de woede in haar poppen, ze voelt ook haar ogen wateren. Ze richt meteen haar ogen op haar bord. Hoe kon ze zoiets tegen haar zeggen. 

Alyssa drukt zich recht van tafel. 

'Loop maar weg, vertrek maar, want dat is het enigste dat je kunt.' 

Alyssa antwoordt niet op haar moeder haar woorden, het deed haar zoveel pijn dat ze gewoon geen antwoord kon geven. Alles dat ze opgegeven heeft, alles wat ze deed om haar te helpen en dit is hetgeen dat ze terug kreeg? 

Alyssa veegt ruw haar tranen weg en wandelt met snelle passen naar de hal waar ze haar schoenen neemt. Ze laat zich neerzitten op de grond en trekt al huilend haar schoenen aan. 

Ze trekt haar tas en jas van de kapstok en trekt het gehaast aan. 

'Waar ga je nu weer heen, Alyssa?!' Beveelt haar moeder die haar gevolgd heeft naar de hal. 

'Werken.' Antwoordt ze bot terug. Haar moeder reageert niet. 'Ik ga werken zodat ik geld kan verdienen voor het moment dat papa terug komt en jou weer gaat mishandelen. Zo kan ik ervoor zorgen dat hij jou misschien niet raakt.' Huilt ze. En met deze woorden opent ze de voordeur en wandelt ze naar buiten. Haar tranen kon ze niet bedwingen. Ze wandelt snel naar haar auto en rijdt meteen de straat uit. Haar moeder staat aan de deur en kijkt hoe Alyssa wegrijdt. Ze voelde zich schuldig om haar woorden, maar ze onderdrukte die schuldgevoelens zo hard, ze begreep zelf niet waarom ze zo hard tegen haar was, maar het was alsof ze al haar woede en frustraties afreageerde op Alyssa. 

Natuurlijk reed Alyssa niet naar haar werk want vandaag werkte ze niet, ze reed maar naar de park vlakbij hun thuis. Ze dacht maar te kijken naar de vijver waar de eenden waren. Wat moest ze anders doen? Ze had geen vrienden, niet echt, ze heeft niemand waar ze haar hart kon opluchten en de kans dat Aylin de telefoon opnam was heel klein. 

Ze zat op het gras kijkend naar de eenden die langzaam over het water heen gingen. Haar tranen gleden zeer langzaam over haar wangen. Ze dacht Aylin maar op te bellen en ze hoopte dat ze zou opnemen. 

Ze plaatst de telefoon tegen haar oor en wacht geduldig af tot ze zou opnemen. En tot haar verbazing werd er opgenomen. 

'Alyssa,' Hoort ze haar stem. 

'Aylin,' Zegt Alyssa zachtjes. 'Hoe gaat het met je?' Probeert ze zo normaal mogelijk te zeggen. 'Goed, goed en met jou, Alyssa?' Alyssa kreeg geen antwoord over haar mond en op dat moment voelde ze hoe haar tranen harder opgewekt werden. 

'Alyssa,' Zegt Aylin zachtjes. Ze klonk licht bezorgd. 'Alyssa gaat het met je?' Alyssa schudt haar hoofd. 

'Het gaat niet, Aylin, het gaat niet.' Huilt Alyssa zachtjes. Aylin blijft stil, ze luistert enkel, ze luistert hoe haar oudere zus aan het huilen is, hoe gebroken haar gehuil klonk. 

'Ik heb iets slechts gedaan, Aylin,' Huilt Alyssa. Ze wou het iemand vertellen, ze wou het tegen iemand zeggen. 

'Ik- ik wist niet wat ik moest doen, ik- ik had geen keus, Aylin, ik- ik wou dat het ging ophouden.' Huilt Alyssa. 

'Wat- wat heb je gedaan, Alyssa?' Vraagt Aylin zeer zachtjes. Alyssa durft niet te antwoorden. 'Alyssa, zeg het, zeg het tegen mij, je- je weet toch dat ik niets door vertel, ik- we zijn zussen, we- ik zal je proberen te helpen als ik kan.' 

'Dat gaat niet Aylin, dat gaat niet.' 

'Waar ben je Alyssa, waar? Ik kom naar je.' Alyssa schudt haar hoofd. 'Aylin, je moet studeren en naar je lessen gaan. Ik red me wel, oké?' 

'Alyssa als je niet zegt waar je bent dan kom ik je overal zoeken, hoor je mij?' 

'Oké- weet je- anders kom ik langs, vind je dat oké?' 

'Ja, tuurlijk, kom- en- en ik zal een plekje voor je maken dan kan je misschien hier overnachten bij mij.' Alyssa antwoordt niet. 

'Ik ben er over een uurtje.' 

'Wees voorzichtig, Alyssa, oké? Ik hou van je.' 

Alyssa antwoordt niet ze verbreekt de verbinding en legt haar telefoon naast haar neer en plaatst haar handen voor haar gezicht en huilt zachtjes. Haar schouders bewegen mee met haar gehuil. Niemand die haar kon troosten, niemand die haar pijn kon verzachten, of maar de oorzaak van haar problemen kon oplossen, want haar vader was de oorzaak, wat kon ze doen tegen hem? Hij was haar vader en zou altijd haar vader blijven.