Alyssa steekt haar sleutel in het sleutelgat en wandelt stil naar binnen. Ze trekt haar schoenen uit, maar wanneer ze net naar binnen wilt wandelen ziet ze mannelijke schoenen op de grond. Deze schoenen konden niet van haar vader zijn, ze kende zijn maat en haar vader droeg niet zulke grote schoenen. Haar vader zou zelfs zulke schoenen dragen. Het ware lage Lacoste schoenen in het wit.
Alyssa wandelt zeer langzaam naar de woonkamer en vindt er niemand. Ze legt haar tas neer op de zetel en wandelt in alle stilte verder door het huis. Ze passeert de keuken en weer vindt ze niemand, maar ze ziet dat er thee klaar gemaakt werd.
Ze ziet hoe de tuindeur open staat. Ze hoort niet echt iets. Ze wandelt langzaam naar de tuin en meteen hoort ze haar moeder spreken, ze sprak rustig en af en toe hoorde ze een lachje.
Alyssa wandelt de tuin binnen en meteen leek het alsof haar hele lichaam stil viel. Ze keek verstijfd voor zich. Ze wist niet wat ze moest zeggen of doen. Ze keek enkel.
'Alyssa?' Zegt haar moeder een beetje schor, ten teken dat ze daar niet zomaar hoort te staan.
Alyssa kijkt naar haar moeder en dan naar de tafel. Ze ziet een bosbloemen, licht roze rozen.
'Alyssa dit Farid.' Begint haar moeder maar de stilte te doorbreken. Alyssa kijkt terug naar Farid. Ze ziet hoe hij weer met die idiote glimlach naar haar kijkt alsof hij onschuldig is. Hij heeft een bril op, zijn haren zaten netjes, minder gel. Hij had een witte hemd aan met een pull erover heen. Een beige broek die perfect paste bij zijn bovenkleding.
'Maar ik denk- ik denk dat jullie elkaar al kennen?'
'Ik ken hem niet.' Antwoordt Alyssa meteen. 'Ik heb hem gezien, op werk.' Farid glimlacht en kijkt dan terug naar de moeder van Alyssa en kijkt dan terug naar Alyssa. Hij drukt zich recht en glimlacht nog steeds. Hij steekt zijn hand uit naar Alyssa.
'Misschien zou het beter zijn moest ik niet zo onaangekondigd gekomen zijn.' Alyssa kijkt naar zijn hand.
De moeder van Alyssa kijkt Alyssa stijf aan, gaat ze deze man nog groeten of hoe zit het?
'Ik heb je nummer ook niet.' Lacht Farid.
'Ik denk niet dat jij de type bent die mijn nummer nodig heeft om mij te vinden.' Farid lacht om Alyssa haar woorden en neemt dan zijn hand terug.
'Alyssa wil jij even met mee naar de keuken?' Zegt de moeder van Alyssa meteen die zich ook rechtdrukt van haar stoel.
'Farid, zit jij maar, wij gaan even nieuwe thee maken sinds deze koud geworden is.'
'Ja doe maar, ik wacht wel hier.' Hij zet zich weer neer op zijn stoel en kijkt naar de tafel voor hem. De moeder grijpt Alyssa meteen bij haar arm en trekt haar de tuin uit. Ze trekt haar meteen naar de keuken en laat haar daar meteen los.
'Wat is jouw probleem?' Zegt Alyssa haar moeder. 'Kan je niet beleefd zijn? Kan- kan je niet gewoon beleefd zijn? Die man heeft zijn hand naar je uitgestoken? Wie denk je dat je bent om niet terug te groeten?'
Alyssa zucht zachtjes.
'Ik maak de thee wel.' Antwoordt Alyssa die naar de waterkoker wandelt.
'Alyssa!' Sist haar moeder.
'Ja, wat, mama? Wat? Heb je mij hiervoor dringend gebeld? Voor deze man?'
'Alyssa? Hij is hier voor jou, denk je niet dat het eerlijk zou zijn moest ik jou bellen? Ik bedoel- moet ik je niet-'
'Nee, mama, nee.'
'Oké- ik begrijp het, je bent verloofd met, Junayd, maar we kunnen hem met respect behandelen. Hij kan opsenminst respect krijgen, Alyssa. Later leggen we aan hem uit dat je al verloofd bent, maar we kunnen hem niet op een onrespectvolle manier het huis uit gooien.'
JE LEEST
Until you. VOLTOOID
Romance'Als je weigert op mijn verzoek zal je deze beelden overal vinden, Alyssa. En ik denk niet dat je dat wilt- ik denk niet dat je wilt dat mensen weten wat je doet met je vrije tijd.' Alyssa heeft zelfs de kracht niet om boos te zijn. 'Als je met mij...
