prolouge: güzel bir gece

11 5 2
                                    


Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.


Viski dolu bardağımı kafama diktiğimde şarkı tam anlamıyla damarlarımda dolaşıyordu. Kendimi müziğe bıraktım, etrafıma bakındım. Benim gibiydi; yalnız ve kederli. Jazz yapan adamlara odaklanmış içkisinden yudumluyordu. Yanına gittim.

"Güzel bir gece, değil mi?"

"Daha güzellerini gördüm." Gözünü hala adamlardan ayırmamış, içkisini içiyordu.

"Ben görmedim, gördüysem bile hatırlamıyorum. Ama hatırlamıyorsam o kadar de güzel değildir muhtemelen." Cevap vermedi.

"Buradayken zaman duruyor, dalıp gidiyorum, düşünmeye başlıyorum. Hayat sahteymiş gibi hissediyorum ve sanki o an yaşadığımın farkına varıyorum." Ben de artık onun baktığı yöne bakmıştım. Cevap vermiyordu nasılsa.

"Ben hiçbir zaman yaşadığımı hissedemedim." Yüzünü bana doğru çevirmişti, bana bakıyordu.

"Bunu içersen tabii yaşadığını hissedemezsin."

Gözlerim onunkilerle buluştuğunda, uzun bir süre boyunca bakıştık. Sessizliği ilk bozan ben oldum.

"Gezmek ister misin? Burada okuyorum, etrafa hakimim."

Kafasını öne eğip güldü, görebildiğim tek şey gamzeleriydi. İçim ya bu adam yüzünden ya da içtiğim viskiden dolayı alev gibi yanıyordu.

"Bu güzel gece de hatırlamadığın geceler arasına girecekse cevabım hayır." Tekrardan gözlerimin içine baktı.

"Unutmayacağımdan emin olabilirsin."

vienna streetsHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin