Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Yazar anlatımı..
Ateş düşmüştü bir kere yüreklere. En acısındandı hemde.
Evlat acısı benzemezdi hiç bir şeye. Ege, zöhre sadece onun ablası değildi. Yeri geldiğinde abla yeri geldiğinde baba, anne. Hepsiydi. Sevdanın acısıda bir hayli yürek acıtan cinstendi.
Tam bir hafta. Bir haftadır uyutuluyordu zöhre. Deri altında yanıklar, omzunda sinir damarına denk gelen bir kesit ve üzerine yenilen bir posta dayak.
Ağır gelmişti zöhrenin güçlü bedenine.
Hiç birinin gözleri ayrılmıyordu yoğun bakımın penceresinden. Herkes ilk günden beri gelip gidiyordu.
Tek bir kişi hariç.
Ali deniz.
Hala üniformaları ile duran Ali deniz.
Gözleri bir an olsun ayrılmıyordu zöhrenin üzerinden.
Herkes buradaydı.
Gözler Ali Deniz ve zöhrenin üzerinden ayrılmıyordu.
Fazla sakindi Ali Deniz. Tuhaf bir sesizlikti. Herkes Ali denizin bir şey yapmasını bekliyordu ama Ali Deniz boş, boş zöhreye bakıyordu.
Gözlerini başka tarafa çevirse hemen ağlayacaktı. Biliyordu.
Ayşen oğlumun yanına geldi. Ali denizin bakışları yine annesinden tarafa dönmedi.
"Annem" dedi Ayşen. Bakışları titredi Ali Denizin. Bakışlarını diğer tarafa döndürdü. Annesinin elini omzunda hisetti.
"İyi olacak. Sen vurulduğunda o da böyle olmuştu biliyor musun beş dakika bile ayrılmadı başından." Dedi ayşen. Gözleri doldu Ali Denizin. Buruk bir tebessüm oluştu ama bu sadece bir saniyelik bir şeydi.
Mermi timi onları izliyordu. Tim komutanlarını ilk defa böyle görüyordu. Acınacak bir hâl değildi. Hasan kendine baktı. İlaydaya böyle bir şey olsa kendinde kalamazdı. Sezaide aynı şekildi.
"Gidelim bir yemek ye. Duş al ha. Hem uyansa bile almazlar içeriye" dedi Ayşen. Ama nafileydi gitmeyecekti.
"Ya ben yokken uyanırsa" dedi en sonunda Ali deniz. Ayşen oğlunun sırtını sıvazladı.
"Haber verecekler. hadi gidelim bir haftadır uyutuluyor zaten" dedi Ayşen. Düşündü Ali deniz ya o yokken uyanırsa diye geçirdi içinden.
"Olmaz gelemem ya ben yokken uyanırda gittiğimi düşünürse." Dedi Ali Deniz.
"Biliyorum çok seviyorsun ama olmaz böyle ne düzgünce uyudun ne yemek yedin" dedi Ayşen. Ya o yokken uyanırsa. Zaten neden uyutuyorlarki.
Ayağa kalktı Ali Deniz. Silahı bile hala buradaydı. Hasan'a verdi silahını. Hastanenin çıkışına gitti.
