A Soul's Metamorphosis (Metamorphosis Series 1)

Chapter 28

Pagkatapos naming lahat na kumain, sabay-sabay na kaming tumayo ngunit laking gulat ko ng bigla na lang na may humawak sa bewang ko at itineleport ako sa meeting room ng palasiyo. Buti na lang at naalalayan naman ako nito ng mabuti dahil muntik na sana akong mawalan ng balanse dahil sa ginawa niya.

Dito niya ako dinala sa assembly room.

"Sheez!" Tanging nasambit ko na lamang

Nang napakalma ko na ang sarili ko ay hinarap ko ang may sala. It is 'he', he's Prince Krane.

Agad naman itong napabitaw sa ginawa kong aksiyon at may pagtatakang nakatingin sa akin.

"Why did you just suddenly pull me here?" Kalmado kong tanong sa kaniya. Gusto kong mainis pero ano pa ang magagawa ko eh nangyari na...

Mukhang naliwanagan naman ito sa naging tanong ko.

"Owh! Sorry. If you still remember, this is what I am talking to you earlier. Yung sinabi ko sayong 'later'?" Pagpapa-alala nito with a sorry face.

Naalala ko naman agad ang tungkol sa sinasabi niya... Yung binulong niya sa akin habang kumakain kami at mukhang yung tungkol iyon sa sulat, I guess??

"Mmm. Yes, I remember. Is it connected to the letter?"

"Yeah. I also told them about it earlier through telepathy, so, we will held a meeting again here. Kaya dinala na kita agad dito para hindi kana magtaka pa at mapaliwanag ko na agad sayo ang dahilan kung bakit andito ulit tayo." Saad niya sa akin habang ginagabayan ako nito papunta sa inupuan namin kaninang umaga dito.

Hmmm... So that's the reason why they didn't mind the letter that well kanina...

Naupo na din ito sa katabi kong upuan.

"How about Kuya Dave? Hinayaan mo muna sana akong magpaalam sa kaniya kanina. He might be angry at me after this." May pag-aalala kong saad dito habang inililibot ko ang paningin sa loob nitong kwarto, expecting na may bigla na lang din lilitaw dito sa loob ngunit wala pa rin.

"Uhm. About that, he already knew except for suddenly pulling you here." Hindi ko na naintindihan ang huli niyang mga sinabi kung kaya't hinarap ko ito.

"Huh? What did you say?" I ask again to clarify kung ano ang sinabi niya sa huli.

"Uh... I mean... H-he already knew. Kaya siguradong hindi siya magagalit sa'yo." May pilit na ngiting saad nito sabay kamot sa tuktok ng kaniyang ilong.

Napataas na lang ako ng aking kaliwang kilay dahil halatang may tinatago siya sa akin.

Anyway, I quit scrutinizing him. Ayoko naman siyang pilitin na sabihin ang totoo.

But... My eyes stop moving around and suddenly start familiarizing every part of his face ng wala sa wisyo.

Nabalik lang ako sa katinuan ko ng makarinig ako ng pagbukas ng pintuan kay napapikit-pikit ako at mabilis na ibinaling sa ibang direksiyon ang aking paningin.

Nakakahiyang harapin ulit si Prince Krane dahil baka napansin niya ang pagtitig ko sa kaniya na sana'y hindi nagtagal.

"Nea" A familiar voice called me kaya dito na natuon ang paningin ko.

So siya pala ang pumasok kanina.

(Sigh)

Mabuti naman at andito na siya. Baka balutin kami dito bigla ng awkwardness...