WARNING: R-18. Read at your own risk.
“Ate si Vincent, nasaan?” I asked when I went down for dinner.
Abala si Ate Babet sa pag-aasikaso sa'kin. Lots of food is on the table. Hindi ko naman kayang ubosin 'to ng mag-isa lang. Kung itatabi naman, baka mapanis lang, sayang. Nasaan na ba kasi si Vincent?!
“Hindi ko nga alam sa batang 'yon e, bigla nalang nawala,” ani Ate Babet.
Nagbuntong hininga nalang ako at nagsimulang kumain. I feel so lonely this time. Ako lang ang kumakain mag-isa sa loob ng dining kitchen. Pakiramdam ko ay busog pa ako kaya paunti-unti lang ang kain ko. Hindi rin nagtagal ay tinawag ko na si Ate Babet para sila na ang ubos ng pagkain. Naghabilin ako rin ako bago lumabas sa dining kitchen na tirhan nalang si Vincent ng pakain.
Because I have nothing to do now. I went straight to our big living room to watch a movie. Kinuha ko ang remote bago sumlampak sa malambot na sofa namin. I was looking for a good movie on Netflix. Nang makakita ay plinay ko agad iyon.
Kahit paano ay naibsan ang pagkaboredom ko sa panonood ng movie. I looked at our big wall clock. It's 11pm in the evening. Tapos na rin ang pinapanood ko. Habang naghahanap ako ng panibagong movie ay biglang sumagi sa isip ko si Vincent. Nasaan na kaya siya? It's midnight, he's not home yet. My gaze flew quickly to the entrance of the mansion when I heard the doorbell ring.
Siya na siguro 'yan.
Tumayo ako, lumapit sa pinto at binuksan. Nanlaki ang mata ko dahil tumambad sa'kin ang kaibigan ni Vincent na si Theo. Hawak niya si Vincent na lasing.
“Hi Ace, it's been a long time—oh shit!” Dinaluhan ko si Theo para tulungan siyang akayin si Vincent. “Saan 'yong kuwarto niya?”
“Doon sa taas, halika,” sabi ko.
I walk first to take him where Vincent's room. Binuksan ko ang pinto ang pagdating namin doon nilapag agad ni Theo si Vincent sa kanyang kama. Theo's sweat was granular and he was chasing his breath because he was tired.
“Kumain kana ba? Gusto mo bang ipaghanda kita?” Alok ko kay Theo.
I shook his head. “Huwag na, hindi na rin ako magtatagal,” tugon niya.
Sinamahan ko si Theo pababa ng mansyon.
“take care of my friend Ace,” Bilin niya. Nasa entrance na kami ngayon.
“Don't worry, ako na ang bahala sa kanya,” Ani ko. “Bakit ba kasi nagpasobra siya sa pag-inom?” May bahid ng inis ang boses ko.
“Ace, I know your situation now. Alam ko rin na mahirap tanggapin para sa kanya iyon. Vincent is my friend. Nasaksihan ko kung paano gumuho ang mundo niya nung naghiwalay kayo. So until now it is still difficult for him to accept that his Ex, will be his brother now.”
There seemed to be a pain in my chest. Magkahalong pagka-awa at lungkot ang naramdaman ko ng malaman iyon kay Theo. Naguilty tuloy ako sa sinabi ko sa kanya kanina. I was silent. Bending over and unable to look at Theo.
“Anyway, I need to go Ace, my girlfriend is waiting for me in my car.”
Umahon ako ng tingin. “Alright! Thank you Theo.”
Ngumiti siya bago naglakad paalis. Pumasok na ako sa loob. Pumanhik ako sa kusina para kumuha ng maligamgam na tubig, nilagay ko iyon sa maliit na planggana bago umakyat muli sa taas para balikan si Vincent. I closed the door as I entered.
Vincent was lying on his bed unconscious from drunkenness.
Lumapit ako sa kanya at umupo sa gilid ng kama. I watched his innocent face for a long time while he slept. Malalim akong napabuntong-hinga kalaunan. Binasa ko ang face towel sa planggana na may lamang tubig, medyo pinigaan bago ipunas sa kanya. His face wrinkled every time I wipe him.
BINABASA MO ANG
Our Sinful Love [C O M P L E T E D]
Ficção GeralPrince Acezequiel Castellejo, is a loving son. He will do everything just to bring back his mother's joy. Nang mamatay kasi ang kanyang Ama ay sobra itong nalugmok sa kalungkutan. Pati siya ay nasaktan din habang nakikita ang kanyang Ina na naluluno...