Shun i Alice opowieści dziwnej treści

Krwawy dzień

Bywają czasem i takie dni, które odbierają nam radość z życia.Shun Kazami nie wiedział jeszcze, że pod koniec tego dnia straci kogoś, kto nauczył go wiele odkąd wstąpił w szeregi policji.
...

Wojny gangów w czerwonej strefie miasta nie były nowością, ale tym razem rozegrała się naprawdę krwawa jadka.Wszystkie, dostępne jednostki policyjne oraz S.W.A.T zostały zmobilizowane w stan najwyższej gotowości.Dziś wyjątkowo do oddziału Kazamiego dołączył jego szkoleniowiec, porucznik Yaruga Shito.
- Okej, słuchajcie uważnie ekipo bo nie lubię się powtarzać.- zaczął motywacyjną gadkę w pojeździe by rozładować napięcie, zanim dojadą na miejsce.- To nie będzie szybkie wejście i wyjście.Napastnicy są uzbrojeni po zęby,a my wkraczamy w sam środek walki.Nasze zadanie,to zdjąć bossa narkotykowego Barodiusa.Wszystko jasne?.- spytał, wyjaśniając szczegóły misji.
- Tak jest!.- odparli głośno chórem.
- Nie słyszę was.- zażądał by powtórzyli.
- Tak jest, proszę Pana!.- powtórzyli zmotywowani do działania i gdy tylko ciężarówka stanęła w wyznaczonej lokalizacji, niczym zorganizowane wojsko otoczyli budynek, wyważając taranem drzwi i osłaniając się tarczami przed gradem kul.Shun i Yaruga wykorzystali moment odwrócenia uwagi, udając się na wyższe piętro by zlikwidować Barodiusa.To miała być szybka akcja, ale jak zwykle coś musiało pójść nie tak.Kazami w ostatniej chwili zauważył ukrytego Barodiusa za filarem który strzelił prosto w odsłonięte plecy Shito.Policjant upadł na kolana, dostając kolejną kulę która trafiła go w tętnice szyjną.
- Poruczniku!.- krzyknął Shun,w ostatniej chwili unikając pocisku skierowanego w jego stronę.Odpowiedział atakiem w stronę Barodiusa, ale zdążył zbiec.Szybko podbiegł do nieprzytomnego Yarugi,tamując krwawienie z tętnicy.
- Do wszystkich jednostek,ranny oficer! Powtarzam ranny oficer!. Potrzebuję wsparcia!.- zgłosił przez radio,a jego zespół w try miga znalazł się przy nim.Widząc rannego Shito,szybko zawiadomili odpowiednie służby i pomogli kapitanowi reanimować rannego mężczyznę.Niestety było już na to za późno.
...

Wybiła północ,gdy Alicja wróciła do domu po zmianie w szpitalu.Otrzymała wieści od Paige o tym,co się dzisiaj stało podczas akcji i naładowana adrenaliną nie spała, czekając na powrót Shuna do domu.Chodziła po kuchni tam i spowrotem będąc jednym kłębkiem nerwów.Tak bała się o swojego ukochanego, że była gotowa wsiąść w samochód i pojechać po niego.Na całe szczęście 20 minut później zjawił sie w domu.Serce rudowłosej chciało pęknąć na pół, widząc w jakim jest stanie.Na jego twarzy malował się teraz smutek, rozpacz i cierpienie, więc bez słowa przytuliła go mocno do siebie.Czuła jak się trzęsie zdruzgotany w jej ramionach i zaraz potem poczuła jego mokre łzy na swojej skórze.
- Ciii... już dobrze.Jestem tu.- głaskała go uspokajająco jedną ręką po plecach,a drugą po głowie.
- Zabili go Alice.- powiedział cicho.- Po prostu go zabili.- chwycił ją mocniej, chowając swoją twarz w zagłębieniu jej szyi.
- Chodź.- powoli zaprowadziła go na kanapę by mógł się wypłakać w jej objęciach.Tylko ona miała prawo go takiego widzieć.Słabego, smutnego, zmęczonego.- Jadłeś coś?.- spytała z troską dalej go głaszcząc po głowie,na co pokręcił przecząco głową.
- Nie mogłem.- odparł cicho w jej skórę.
- W porządku.Jestem tu.- oznajmiła mu, dając najlepsze wsparcie jakie mogła.Niedługo potem zasnął z wycieńczenia w jej ramionach, więc ułożyła go delikatnie na poduszce, przykryła kocem,kładąc się obok niego i czuwając nad nim.Napisała do szefowej SMS, że nie przyjdzie do pracy przez najbliższy tydzień bo musi zaopiekować się kimś ważnym.Farrow to zrozumiała.Alice westchnęła ciężko.Wiedziała doskonale, że Shun nie odpuści i pomści swojego przyjaciela, nawet jeśli miałby sam wylądować na stole operacyjnym.Bała się tego cholernie,a najbardziej utraty jego.- Kocham cię.- szepnęła, całując go delikatnie w czoło i przytuliła się do jego klatki piersiowej, słuchając bicia jego serca.Niedługo potem ją również dopadł sen i oboje zasnęli z nadzieją na lepsze jutro.
~~~~