"yavrum?" bahçede yerde çiçek eken eşine seslendi elleri cebinde sırıtarak eşine doğru yürüyen adam kafasını kaldırıp ona seslenen eşine baktı ve yanına geldiğini görünce umursamaz bir tavırla çiçek ekmeye devam etti.
" Hadi ama güzelim kusmuyuz hayla?" Demişti yere eğilip siyah takımını kirletmemeye özen göstererek ama yine cvp vermemişti eşi onu görmezden gelip çiçek ekmeye devam ediyordu ve bu git gide sinirlenmesine sebep oluyordu bu zamana kadar hiç kimse onu görmezden gelmemişti daha doğrusu gelememisti jeon jungkooku hiç kimse görmezden gelemez di bu bir tanecik eşi olsa bile...
Jungkook derin bir nefes alıp verdi ve " bak güzelim sinirleniyorum yüzüme bak jeon seokjin!" Diye hırlamıstı ve bu seokjinin irkilmesine sebeb olmuştu seokjin korkuyordu çünkü jungkookun sinirli hâllerini iyi biliyordu gözü kimseyi görmüyordu sinirlendiginde seokjini bile seokjin yavaşça kafasını kaldırıp jungkooka baktı gözleri çoktan dolmuştu jungkook elini seokjinin yanağına koydu ve " şşhh tm üzgünüm bebeğim " seokjin tekrar egmisti kafasını ve beyaz kıyafetleri tamamen çamur olmuştu.
Elindeki eldiveni çıkarıp ayağa kalkmaya yeltendiginde jungkook iki elinden tutup seokjini ayağa kaldırdı seokjin tek kalkamiyordu çünkü 5 aylık olan ikizleri seokjinin tek kalkmasına engel oluyorlardı evet jeon seokjin 5 aylık hamileydi ve bebekleri ikizdi ikiside erkekti bu duruma en çok sevinen tabiki de bayan jeondu nesillerinin devamı için erkek torun sartmis jungkook ve seokjin içinse sağlıklı dogmalari yeterliydi.
Seokjini yukarı odaya çıkarıp " benim şirkete gitmem lazım dikkat edin kendinize bir şeye ihtiyacın olursa harine seslen tm mı bebeğim yorma kendini" seokjinin dudağına hafif bir öpücük kondurup hemen odadan çıkmıştı seokjin temiz kıyafetler alıp banyoya girdi ılık bir duşla kendine gelmeliydi çünkü yarım saat sonra yani saat 10da bayan jeon her gün seokjini konturele geliyordu tabi hamile olduğunu öğrendiğinden beri ve üzerine bol bir swet altınada beli bol bir eşofman giymişti aynanın karşısına geçtiğinde kendine baktı yüzü hamile oldugundan beri dahada güzelleşmiş ti saçını kurutup şekil verdi ve " yine çok güzeliz ya" kendini ovmeyi seviyordu saatini takıp saate baktı saat tam 10du ve kapı çalmıştı seokjinin gülen yüzü solmustu ve derin bir nefes alıp verdi " işte başlıyoruz geldi yine gudubet babaenneniz" demişti elleriyle karnını okserken.
Bayan jeonun tapuklu ayakkabı sesi evin içini dolduruyordu üzerindeki pahalı çantası ve pahalı kürkünü harine verip koltuğa oturdu ayak ayak üzerine atıp kolundaki saate bakıyordu seokjin beyaz spor ayakkabısında giyip aşağı indi yavaş adımlarla bayan jeon seokjini görmesiyle ayağa kalkıp kollarını açtı ve " ah canım nasılsınız bakalım torunlarım nasıl?" Demişti seokjine sarılırken seokjin burnuna dolan ağır parfüm kokusuyla migdesinin bulandigini hissetti ve hemen geri çekildi Zoraki bir gülümsemeyle " iyiler efendim siz nasılsınız?" Dedi kadından uzaklaşıp karşısındaki koltuğa oturuken.
" Bende iyiyim seokjin" dedi gülerken yüzündeki ağır makyajı ve dudaklarına sürdüğü borda rujuyla kusursuz görünüyordu " buraya neden geldiğimi biliyormusun?" Dedi bayan jeon ayaklarını tekrar ayağının üzerine atarken seokjin içinden elbette biliyorum buraya torunlarını görmeye geldin başka niye gelirsin ki zaten demişti tabi ki içinden ve " hayır bilmiyorum efendim" dedi bayan jeon elindeki saate bakıp " buraya seninle hastaneye gitmeye geldim senin için randevu aldım aile hekiminden ve randevun saat 11 de hazırlan gidiyoruz " demişti seokjinin bir şey demesine izin vermeden ayağa kalkıp kapıya doğru yürüdü ve kürkünü harin giydirip çantasını eline verdi ve kapıyı harinin açmasıyla seokjine döndü" 5 dakikan var " demiş ve güneş gözlüğünü takıp lüks aracına yürüdü.
Seokjinse hayla bu kadının bu kadar cüretkar olmasına sasirmakla meşguldü ve kapıya doğru yürüyüp montunu harin giydireckken " ben giyerim" ve harinin elinden bej rengi montunu aldı giydi ve telofonunu da alıp dışarı çıktı onu gören bayan jeonun koruması kapıyı açtı seokjinse istemiyerekte olsa lüks araca bindi ve özel kliniğe doğru yola çıktılar.
Yol boyu sessizlik hâkimdi taki bayan jeonun seokjine seslenmesiyle " seokjin" güneş gözlüğünü çıkarıp seokjine bakmaya başladı seokjin ismini duymasiyla yutkundu ve " efendim?" Bayan jeon seokjini tepeden tırnağa kadar süzdü ve " senin annen ve babana ne olmuştu?" Seokjin gelen soruyla bian donmustu ve gözleri dolmaya başlamıştı çünkü anne ve babası seokjin küçükken daha 3 yaşındayken tatilden dönerken kaza sonucu ikiside ölmüştü seokjinse kazadan Ufak sıyrıklarla kurtulmuştu anne ve babasız büyümüştü hep onların yokluğunu hissetmişti.
" O-onlar kazada öldü efendim" sesi sona doğru titrek ve kısık çıkmıştı bayan jeonsa hmmladi ve tekrar güneş gözlüğünü taktı umursamadı bile seokjin kafasını cama yaslayıp bir elinide karnına koydu ve bir eliyle de akan göz yaşlarını siliyodu ah kıyamam bebeğimmmm
Kliğin önüne geldiklerinde şoför ilk bayan jeonun kapısını açtı seokjinse kendi kapısını açıp inmişti çoktan rüzgârda savrulan küt saçlarını eliyle geriye itip seokjine döndü ve " gel"
İçeriye girib baş hekimin odasının önüne geldiler onları gören sekreter " hoş geldiniz bayan jeon bay kim sizi bekliyor".
İçeriye girdiler ve baş hekim kim namjoon onları görünce gülümsedi ve " hoşgeldiniz bayan jeon sizde hoş geldiniz bay jeon " bayan jeon kafasını sallayıp koltuklara oturdular seokjinde yanındaki koltuğa oturdu namjoonda kendi koltuğuna oturdu" buraya bebekleri görmeye geldik ve kalp atışlarını dinlemeye " seokjin bayan jeona hayel kırıklığıyla bakıyordu zaten ondanda bu beklenirdi.
Seokjini yatağa yatırıp karnını açtı ve ultrason cihazından ikizlere bakmaya başladı bayan jeon ve kalb atışlarını dinlemeye başladılar hızlı hızlı atıyordu " bebekler sağlıklı ama siz tansiyon hastasısiniz biliyorsunuz bunu değilmi?" Seokjin kafasını salladı " sinirden stresten uzak durun yoksa erken doğum söz konusu" ve seokjin karnını silip oturur pozisyona geldi " dediğim gibi bebekler iyi kendinizi yormayın ve vereceğim ilaçları kul- " namjoonun sözünü kırılacak kadar sert açılan kapı bolmustu.
Bütün bakışlar kapıya döndüğünde yanında iki korumayla delici bakışlarıyla içeri jungkook girmişti bakışları direk annesini buldu " benden habersiz seokjini nasıl buraya getirirsin!?" Hırsla ve öfkeyle söylemişti " torunlarım iyimi diye görmeye geldim ne var bunda?" Bayan jeon oldukça sakin bir tavırla söylemişti jungkook seokjinin elini tutup hızla yürümeye başladı seokjin jungkookun hızina yetisemiyordu " jungkook yavaşla lütfen" jungkook durup nefes nefese kalmış eşine baktı ve seokjini kucağına aldı bayan jeonsa arkalarından geliyordu topuklu ayakkabı sesi hastane koridorlarında yankılanıyordu.
İlk bölüm böyleydi umarım beğenirsiniz 🖤
