ÖLÜ (Tamamlandı)

15.Bölüm-Olamaz

Kapıyı açtığımızda karşılaştığımız manzara,Deniz ve Arda gülüşüyor diğer herkeste ya uyuyor ya soru çözüyor ya da telefona bakıyordu. Herkes kapı açılınca bize baktı. Elimizi gördüler ama umursamadılar bile. Kızlar hariç. Bazıları bana nefret dolu bakıyordu. Bora'ya niye bu kadar sevgi duyuyorlardı anlamış değildim.

Ya okulun sahibinin çocuğu olduğu için ya da yakışıklı olduğu içindi. Bana ikincisi daha cazip gelmişti ama onlar için bişey diyemem. Aslında çoğunluğun umursamaması işime gelmişti. Kapıyı kapatıp sıramıza geçtik. Mete haftalardır sınıfa gelmiyordu. Hayalet desem yeridir.

Bora'ya sorduğum da hep böyleydi demişti. Ama içim de bir huzursuzluk vardı nedense. Şuan bunları düşünmek istemediğim için Deniz'e bakıp göz kırptım. Aynı şeyi o da bana yaptı. Arda,"Yenge çok sağol ya kız arkadaşı buldun bana da" dedi. İlk başta dediği garip gelmişti ama sonradan anlamıştım neden böyle dediğini.

Bozuntuya vermeden,"İki deli birbirinizi buldunuz işte" dedim. Deniz oflayıp pufluyordu. Arda ise tam tersi gülüyordu. Doğrusu Arda gibi hep gülmek isterdim. Ama nerdeee.

"Bizi rahat bırakın" dedi Bora. "Eee ama abicim önümüzde oturuyosunuz töbe bırakmam" dedi Arda gülerek. Deniz de gülüyordu. Arda Deniz'e bakıp "Demi aşkım?" dedi. Şok içerisinde onlara bakarken "Aşkın değilim ben senin daha bana çıkma teklifi bile yapmadın. Olmaz öyle kuru kuru" dedi Deniz kollarını önünde bağlayıp.

"Siz kızlar hep mi böylesiniz?" dedi Bora elleriyle ikimizi işaret edip. "Seni şimdi burda boğmamı istemiyorsan sus" dedim dişlerimi sıkarak. "İnsan hiç sevgilisine böyle söyler mi?" dedi ellerini ağzına kapattı. Göz devirdim. Arda şokla "Siz sevgili misiniz?!" diye bağırdı. Kafa salladım. "Şaşırmadım ben" dedi Deniz gülerek.

"Niye aşkım?" dedi Arda. "Bak hâlâ. Ayrıca ben yaptım bunların arasını" dedi kendinden gurur duyarak. Gülümsedim. "Neyse bizi rahat bırakın" dedi Bora eliyle beni kendine çekti. "Ay yeni aşıklar!" dedi Deniz ellerini çırparak.

"Bora haklı. Rahat bırakın bizi." dedim Bora'ya göz kırparak. "Ondan önce ben vardım!" dedi ikisi de aynı anda. Birbirlerine bakıp kahkaha attılar. "Bak gördün mü? Aynıyız işte" dedi Arda. "Siz flörtleşmeye devam edin" dedim ve başımı Bora'nın omzuna koydum. Telefona bakmaya başladım.

Bora elimden telefonu aldı. "Napıyorsun sen ya?!" diye omzundan kafamı kaldırdım. "Sevgilimle vakit geçirmek istiyorum" dedi sırıtarak. Uzatmadan "Tamam" dedim. İnat yapmadığım için şaşırmıştı.

Kendimi ona doğru kaydırdım. Deniz ve Arda da konuşuyorlardı sanki bizi duymuyor gibi. Takmadım. Kapı açıldı. Mete gelmişti. Yanında Elif vardı. Yarışmada ki Elif. Göz göze geldik. Duygusuz bir şekilde bakıyordu.

Neden böyleydi merak etmiştim doğrusu. Bora umursamamıştı. Ama neden? Hep böyle değildi bence. En azından ben geldiğim zaman çok enerjikti. Şimdi ne olmuştu? En son konuşmamızdan sonra ortadan kaybolmuştu. Ben düşüncelere dalmışken Mete yan sıraya oturdu. Yanına da Elif.

Elif bu sınıfta değildi. Niye gelmişti? Mete'yle sevgili mi olmuşlardı? Umrumda olmazdı ama merak ediyordum. "Mete,Elif niye burda?" dedim. Kafam hâlâ Bora'nın omzundaydı. Bana dönmedi bile. Göz ucuyla bile bakmadı. Başka biride aynı şeyi sordu. Ona dönüp,"Artık bu sınıfta." dedi sertçe.

Eskisi gibi gülmüyordu. Bora dişlerini sıkıyordu. Deniz bana doğru eğilip,"Bu kim?" dedi sessizce. "Bora'nın arkadaşı" dedim. Kafa sallayıp Arda'yla konuşmaya devam etti. Bende Bora'dan telefonumu alıp instagrama girdim.

Yorumları okuyordum. Bora saçlarımı okşuyordu. "Sevgilim" dedi. Kafamı ona çevirip "Efendim?" dedim.

"Sadece efendim mi?" dedi tek kaşını kaldırıp. "Ne dememi bekliyordun ki?" dedim şaşırarak. O sırada gözlerim Mete'ye kaydı. Bize bakıyordu. Benim baktığımı fark edince gözlerini kaçırdı. Çenemi tutup kendine çevirdi Bora. "Aşkım de. Sevgilim de. Bitanem de. Hayatım de. Ne dersen de ama bişey de." dedi ciddiyetle.

"Daha çok garip geliyor. Lütfen anla beni" dedim ona bakarak. Dişlerini sıkıyordu gene. "Eğer hâlâ dişlerini sıkmaya devam edersen başka yollara başvurabilirim" dedim olayı büyütmemek için. Gözleri gözlerimi buldu. "Nasıl yollar?" dedi yaklaşarak. "Kandıramazsın beni" dedim gülerek.

Tam beni öpecekken Elif bağırdı. 'Ayıp' diye ama ona neydi? Sinirimden bu sefer ben dişlerimi sıkıp hızlıca öpüp çekildim Bora'yı. Arkama yaslanıp pür dikkat Elif'i izliyordum. Her hareketini beynime kodluyordum resmen.

****

Uyandığım da kimse yoktu. Pencereler açılmıştı. Sınıf o kadar soğuktu ki ceketimi giydim. Yerime oturduğum da kapı açıldı.

Bora nereye gitmişti bilmiyordum. Yüzünde maske olan biri içeri girmişti. Yüzünü göremiyordum. Korkudan bacaklarım tir tir titriyordu. Arka cebinden bıçak çıkardı. Eldivenli elleriyle bıçağın ucunu tuttu. Korkudan yerime sinmiştim.

Bana yaklaşmaya başladı. Önümdeki sıraya oturup ellerini koydu benim sırama. Zar zor "Kimsin?" diyebildim. Güldü. "Bilmem,sen düşün" dedi alayla.

"Sana kaç kere dedim ama 'Bora'dan uzak dur' diye. Aaah aah." dedi alayla. Bi anda ciddileşip,"Ama sen ne yaptın?!" diye sertleşti. Benden cevap gelmeyince "Sen uzak durmadın!" diye bağırdı.

Yerimden sıçradım. O kadar korkmuştum ki yere düştüm.

"Şimdi bedelini ödeyeceksin küçük hanım" dedi alayla. Elinde ki bıçağı çevirdi. Üstüme doğru gelmeye başladı. Bıçağı yukarı kaldırdı. Ve...

****

Çok iyi oldu benceeeeeee aşırı hoşuma gitti bu bölümm