Açıklama !!
Asker kurgusu olarak yazdığım ilk kurgudur.İlk başları klişe olsa da ilerleyen bölümlerinde aslında öyle olmadığını fark etmenizi sağlayacak bir kurgu.
Ve şunda belirtmek istiyorum kitabımda daha çok ruhları yaralı olan insanların bir...
"Çaldılar cebimizden çocukluk ruhumuzu,öksüz kaldı saksıda çiçek,bedende ruh şiirde kelime..."
Atilla İlhan
Üzerimde farklı bir heycan vardı.Çünkü bugün abimle birlikte abi kardeş günü yapacaktık.Neşeyle yatağımdan kalktım lavaboya gidip işlerimi halletikten sonra üzerime önceden hazırladığım kombinimi giyindim.Saçlarımı dağınık topuz yaptıktan sonra yüzüme hafif bir makyaj yaptım.Sonunda işlerim bittiğinde aynaya baktım gördüğüm görüntüden memnun bir şekilde gülümsedim.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Çantamı aldıktan sonra evden çıktım.Beyaz spor ayakkabılarımı giyerken karşı dairenin kapısı açıldı.Abim üzerinde siyah bir tişört altında da siyah bir pantolon giymişti.Saçlarını dağınık bırakmış her zamanki yakışıklılığı ile kapıda belirmişti.Ayakkabısını giydikten sonra yanıma geldi.Gülümseyen gözlerle ona bakarken yüzümü dikkatle inceliyordu.
"Güzelim bu kadar mutluolacağınıdüşünsem daha önce düzenlerdim."
"Seninle vakit geçirdiğim heran mutlu oluyorum zaten abicim ama ekstradan abi kardeşgünü yapmak heyecanlandırdı beni.Ben bugün babama yapamadığım şımarıklığı sana yapacağımhazır mısın ? "
Abim gülümseyerek yanıtladı beni.
"Bugünistediğiniz kadar şımarabilirsiniz hanımefendi.Abiniz emrinize amade."
İçimden gelen sevgiyle abime sıkıca sarıldım.Onunda kolları belimi bulurken birbirimize hasret giderircesine sarıldık.Zaten hasrettik onca yılın ardından birde görev aramıza girmişti.Ama iyi ki de girmişti.Ne abimin nede Egenin beni perişan bir halde görmelerini istemezdim.Zaten onlara kavuşma hayali ayakta tutmuştu beni o hayal olmasa belkide çoktan toprağın altında olurdum.İçimde beliren huzursuz ifadeden kurtulmak için düşüncelerimi değiştirdim.Bugün keyfimi kimse bozamazdı.Abimle lojmandan çıktık.Arabaya bindiğimizde Abim bana dönerek konuştu.
