anneciğim olmalısın..

2

1 ay sonra

-anneciğim sana ihtiyacım var..

Nisa
Ne oldu bebeğim benim?

-evdekilere.. hiç bir insana dayanamıyorum artık.. keşke hayatımda sadece sen olsan..

Nisa
Şş.. öncelikle sakin ol bebeğim bana ne olduğunu anlat, unutmaki ben senin her zaman yanındayım

-ama.. şuan yanımda değilsin

Nisa
Hayır bebeğim hep yanındayım
Rpde yaptıklarımızı düşün ha?
Kucağımda nasıl küçülüp yüzünü göğsüme sürttüğünü düşün, emzik emer gibi parmaklarımı etmediğini, kucağımdan asla inmediğini düşün...
Minik kızım sen bu hayatta en değerli şeysin

- teşekkür ederim.. anneciğim

Nisa
Teşekküre gerek yok Küçük kızım:)

Mesajlarını defalarca okumuş yattığım yatakta tepinerek yüzümü yastığıma sürtmüştüm

Yanaklarım çok kızarıyor..

Neden bu kadar çok utanıyorum.. kızarıyorum?

Ekrana düşen arama ile gözlerim yerinden çıkacak kadar büyümüştü

NİSA BENİ ARIYORDU! HEMDE GÖRÜNTÜLÜ!

hızlıca yatağımdan kalkmış, boy aynasından üstüme ve yüzüme bakmıştım

Şişmiş gözlerim ve kırmızılaşmış dudaklarımı saymazsak gayet iyiydim

Üstüme hırkamı giyerek odamdaki balkona çıkmış salıncak benzeri şeye oturmuştum

Bu üçüncü konuşmamız olacaktı..
İlk ikisi sesli konuşma olmuştu ama bu görüntülüydü!

Çok beklettiğimi fark ederek hızlıca yeşil düğmeye basarak aramayı açmıştım

Nisa yüzümün halini görür görmez kaşlarını çattığında bakışlarımı kaçırarak alt dudağımı ısırmıştım

"Senin yüzünün hali ne Gamze?"

Gamze.. minik kızıma, bebeğime, güzelime ne olmuştu..

Gözlerim dolmaya başladığında titreyen dudaklarıma bir kez daha dişimi geçirmiştim

Bana noluyordu..

"Şş.. tamam ağlama güzelim bir şey demedim sakin ol anlat hadi bana"

"Güzelin miyim gerçekten.."

Sorduğum soruya karşılık gür bir kahkaha atmıştı

"Güzelimsin tabi.. hadi anlat annene bebeğim"

"Ben.. senin yanında olmak istiyorum artık beni kendi annem babam bile düşünmüyor.. a-ama biz konuşalı 1 ay olmasına rağmen.. her zaman merak ediyorsun beni"

Dediklerimle yüzünde buruk bir gülümseme belirdiğinde dudağımı büzmüştüm

Gözlerimi bir anlığına sokakta gezdirirken karşı binada benim gibi balkonda telefonla konuşan bir kadın görmüştüm

Üstünde kısa siyah bir gecelik vardı kahverengi saçları çok fazla kıvırcıktı..

Anneciğime ne kadar da çok benziyordu öyle..

"Ağlamak yok güzel kızım şimdi duşa giriyorsun dediklerimi düşünüyor ve uyuyorsun marş marş!"

Dedikleriyle dudak büzmüş bir süre nazlanmıştım ikna olmadığında mecbur dediklerini yapmıştım

............

2 hafta sonra

Odamda kitap okurken çoktan bir kitap daha bitirmiş yenisine başlamıştım

Yapabileceğim birşey yoktu ki!

Okula.. nerdeyse 6 yıldır gitmiyordum
Açıktan da okumuyordum

Tüm gün evde sayılırdım aslında.. böyle daha rahat hissediyorum

Kapı çaldığında oflayarak yatağımdan kalktığımda kapının açılma sesi gelmişti

Ben açmadan mı?

Kaşlarım yukarı doğru kalkarken birşey yapmayarak geri yatağıma oturmuştum

Kısa bir süre sonra aşağıdan bağırışma sesleri gelmeye başlamıştı

"Paramı ver bana Kenan!"

Ha.. anneciğimin sesi.. 
Yanılıyor olmalıyım..

"Harika.. git kızı getir"

Sadece iki üç şey duymuş ayağa tekrar kalktığımda odama tanımadığım bir adam girdiğinde bana odamdan çıkmamı istemişti

İtiraz edecek halim yoktu ya!

Aşağı indiğimde adamın yönlendirdiği gibi salona girdiğimde gördüğüm yüz ile olduğum yerde donakalmıştım

Bana sırıtarak bakan kadın ile kaşlarımı çatarken kahkaha atmamak için kendini zor tutmuştu

Yanaklarım kızarıyordu!

Anneciğim.. burda ne işin var!

Bitti.