Womanizer +18 (Jenlisa G!P) ✓tamamlandı✓

FİNAL

"Beş ay sonra"

Lisa's pov

Güzel ve güneşli bir Pazar sabahı ailecek kahvaltımızı yaparken eşim, dakikalardır dişlerini sıkıyor ve arada gözlerini yumarak dudaklarını birbirine bastırıyordu...

İyi olmadığını biliyordum ve her şeyin yolunda olup olmadığını sürekli sormama rağmen, beni her seferinde "klasik hamilelik kasılmaları" diyerek geçiştiriyordu...

Oğlumun kahvaltısını yapmasında yardımcı olurken, bir yandan çaktırmadan eşime bakıyordum.

Gerçekten yardıma ihtiyacı var gibi görünüyor...

Tam konuşmak üzere ağzım açılacaktı ki, birden bileğime yapışarak var gücüyle sıkıp yüzüme baktı. Şok olduğum esnada, yüzü kızarmaya başlarken zar zor konuştu:

J: Lisa-a, s-sanırım bebek geliyor-r !

Cümlesi biter bitmez ikimiz de aynı anda çığlık attık...

...

Hastaneye alelacele yetiştirdiğimizde, kan ter içinde acildeki hemşirelere seslenip sedye istedim. Ardından oğlumu da alıp hastaneye girerek, eşimi doğumhaneye doğru götüren hemşireleri takip ettik.

Eşim kapıdan içeri girerken, biz de oğlumla bekleme alanına geçip, hemen bizimkileri aramaya başladım.

Çok geçmeden ilk Rosé ve Jisoo, ardından Shinye anne ve son olarak da babamgil gelince, Jennie'nin kadın doğum doktoru içeriden çıkıp yanımıza geldi:

Doktor: Merhabalar...

Diyerek yakınlarımıza selam verdikten sonra bana döndü:

Doktor: Lalisa hanım, size daha önce, eğer ki normal doğumda herhangi bir risk görürsek Jennie'yi acilen sezaryene alacağımızı söylemişt-

Korkuyla gözlerim büyürken sözünü kestim:

L: Yoksa bir şey mi oldu ? Eşim ve çocuğum iyiler mi ?! Söyleyin doktor bey lütfen...

Elini koluma koyarak hafifçe okşadı:

Doktor: Sakin olun, sadece bebek, annemizi biraz zorladı. Eğer ıkınmaya devam ederse acıdan bayılabilir ve bu da sağlığını kritik bir hâle getirebilir. Bu yüzden sezaryene alacağız ama yine de yasal olarak izninizi almaya geldim.

Elimi kalbime koyarak, gözlerimi kapadım ve derin bir nefes aldım:

L: Tanrım... Bir an ödüm koptu, sana şükürler olsun...

Ardından başımı olumlu anlamda salladım:

L: Tabii ki doktor bey, izin veriyorum. Onlara iyi bakın lütfen...

~

On beş dakika kadar hepimiz bekleme salonunda merakla beklerken Yeonjun, babamın kucağına oturmuş bıcır bıcır konuşuyordu:

Y: Büyükbaba biliyor musun, Jennie annem ve Lisa annem kardeşimin ismini koymama izin verdi.

O an koridorda volta atmayı bırakıp, oğluma baktım.

Babam ise tebessüm ederek saçlarını okşadı:

L.b: Öyle mi... aklındaki isim neymiş bakalım ?

Diye sorunca Yeonjun, başını olumsuz anlamda sallamaya başladı:

Y: Olmaz. Kardeşimi görene kadar söylemem. Hem, kimseye söylemedim, annemler bile bilmiyor büyükbaba...

Gerçekten de bilmiyorduk...

Kendi kendime gülümseyip, sırtımı ve başımı duvara yasladım; onlar sağlıcakla normal odaya alınsın, başka hiçbir şey istemiyorum...