"Tanrı yardımcım olsun şahmelek. Aksi taktirde aşkının büyüklüğü karşısında aklımı yitireceğim..."
~
Not: Hikayede fazlasıyla cinsellik ve yaş farkı olacaktır lütfen değer yargılarınız ile uyuşmuyorsa okumayın!
Not: Hikayemin tüm hakları saklıdır. 5...
"Sonra gülüşün geldi aklıma ve içimden dedim ki; yine gelsen yine severim seni."
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Derler ki; Rab'bin eli kurtaramayacak kadar kısa, kulağı duyamayacak kadar sağır değildir ama hatalarınız sizi Tanrınız'dan ayırdı.
Günahlarınızdan ötürü O'nun yüzünü göremez, sesinizi işittiremez oldunuz çünkü elleriniz kanla, parmaklarınız suçla kirlendi. Dudaklarınız yalan söyledi, diliniz kötülük mırıldandı.
Tüm bu riya ve kendini kaybetmişlik karşısında Rab çok üzüldü. İyiliğe aracılık edecek birinin olmadığına şaştı. Adaleti tek başına sağlamaya çalışarak doğruluğu kuşandı, kurtuluş miğferini başına taktı, öç giysisini giydi, gayreti kaftan gibi sarındı. Herkese yaptıklarının bedelini ödetmeye hazırlandı.
Nitekim sıra bana geldi.
Bir gece günahlarım ansızın aleyhimde tanıklık etti. İsyanlarım, başkaldırılarım, yadsıdıklarım birlik olup Rab ile aramdaki bütün yakın bağı kırdı. İlişki öldü.
Şimdi o nedenledir ki mahkumu olduğum bu zaman diliminde nasıl davranmam gerektiğini bilmiyordum. Ağzımı aralayarak konuşmak istedim ama kelimelerim esefle çatırdadı.
Yanında yattığım adam tüm heybeti ve asilliğiyle tenime sokulmuş, karanlık odada beni esirliği altına almıştı.
Alfredo Caden Miller.
Zihnimin kahroluş sebebi.
Tutsaklığın salvosu.
Enseme sinen aksi şeytan.
Dilimi dölleyen sessizliğin başrolü.
Onunlayken savunmasızdım. O ise savunmasızlığıma sıkıca sarılmış, güç ile hırsın sindiği gölgesini üzerime devirmişti.
Artık vakit kimsesizliğimi 'o' geçiyordu.
Ciğerlerime derin bir soluk çekerek çırılçıplak uzandığımız yatakta hareketlendim. Düşüncelerin ağırlığıyla beraber en ince detaylarda boğuluyor aynı zamanda hayatımın müphem akışını değerlendiriyordum.
Sahi yolun sonu nereye varacaktı?
Mutlu olabilecek miydik?
Hastalığım bir yana sakladığım diğer sırları öğrendiğinde ne yapacaktı?
Annem fahişenin tekiydi. Bu dahi utanç vericiydi.
Hadi ama... Ne bok yiyeceğim?
Yaşanılanları nasıl anlatabilirdim ki, nasıl anlatılır?
Düşünme merasimini uzattıkça iki göğsümün arasına ince bir sızı yayıldı. Geçmişin, şimdinin ve geleceğin burukluğu ihtiyatla üzerime sıçradı.
