Until you. VOLTOOID

34.

Farid wandelt het huis binnen. Hij legt zijn sleutels neer op de kast aan de voordeur en wanneer hij net verder wou wandelen ziet hij de tas van Alyssa op de grond. Is ze naar buiten geweest dacht hij bij zichzelf? Waar is ze geweest? Hij wilt net bukken naar haar tas, maar dan hoort hij gesnik vanuit de verder. 

Hij is meteen alert. 

'Alyssa?' Klonk zijn stem bezorgd. 'Alyssa?' Hij wandelt snel naar de keuken want volgens hem kwam het gesnik vanuit de keuken. 

Hij staat meteen stil aan de keukendeur wanneer hij haar al huilend ziet zitten aan tafel. Hij kijkt naar de fles die voor haar op tafel staat en die half leeg is. Hij is verbaasd. Drinkt zij? Sinds wanneer drinkt ze? 

'Alyssa?' Zegt hij zachter. Hij wandelt naar haar toe en bukt zich langzaam naar haar en probeert te begrijpen wat er scheelt. 

'Alyssa? Gaat het? Wat heb je?'

'Ga weg!' Ze duwt hem, maar hij bleef stevig staan, enkel zijn schouder bewoog wat naar achteren. 

'Wat stel je vragen? Huh? Waarom doe je alsof je bezorgd bent?' 

'Je bent dronken, Alyssa.' Zegt Farid met een verwarde blik. Hij nooit gedacht om thuis te komen en haar op deze manier te vinden. 

'Ik wist niet dat je dronk.' 

'Problemen? Je weet nog veel meer niet, Farid, nog veel meer niet, je kan niet alles weten, oke? Je hebt mij letterlijk van de straat geplukt, heb- heb je uberhaupt wel moeite gedaan om mij te leren kennen? Neen! Dus doe niet alsof je mij wel kent!' Verheft Alyssa haar stem. Ze grijpt haar glas voor haar en drinkt het in een teug leeg. Ze wilt net een glas bij schenken maar meteen neemt Farid de fles weg. 

'Ik denk dat het genoeg is voor vandaag Alyssa.' 

Farid drukt zich recht en wilt de fles weggieten want zelf is hij geen drinker. Alyssa drukt zich recht en houdt hem meteen tegen. 

'Geef hier! Ik ben niet naar de winkel gegaan zodat jij deze gemakkelijk door de gootsteen kunt gooien.' Ze trekt de fles ruw uit zijn handen en wandelt terug naar de tafel. Ze schenkt zichzelf een glas en neemt een slok. Ze begint harder te huilen. 

'Oké- Alyssa, maar kan je alsjeblieft zeggen waarom je huilt? Misschien kan ik je helpen?' 

'Helpen? Jij?' Ze begint meteen te lachen. 'De laatste keer dat je mij zogenaamd wou helpen, moest ik mezelf verkopen aan je!' Roept ze woedend tegen hem. 'Ik weet waar jouw hulp heen gaat!' Farid kijkt weer enkel. Hij wou niet meteen antwoorden want hij ziet hoe emotioneel ze is. 

'Oké, goed dan.' Hij trekt zijn vest uit en legt het neer aan de achterkant van een stoel. Hij trekt de stoel van onder de tafel en zet zich neer. Hij kijkt recht naar Alyssa. 

'Ik zal je enkel mondeling helpen, is dat beter?' 

Alyssa kijkt naar hem, haar ogen waren rood van het huilen en kleiner. Ze heft zachtjes haar schouders op. 

'Hij heeft een ander.' Zegt Alyssa al huilend. En meteen begreep Farid waarover ze het had. Hij laat zich terugvallen tegen de leuning en zucht diep uit. 

'Hmm- is het denk je niet logisch dat hij verder met zijn leven gaat?' 

'Nee!' Roept Alyssa huilend. 'Nee!' Ze slaat haar hand woedend op tafel. 

'Je kan geen 3 jaar relatie zo snel in de vuilbak gooien! Dat is niet eerlijk!' Ze begint als haar luider en luider te roepen. De pijn in haar ogen wordt helemaal vertaalt in woede. Farid kijkt naar haar hand die ze woedend op tafel slaat. 

'Hij heeft mij niet eens een vraag gesteld!' Ze begint weer te huilen. 'Hij heeft mij niet eens gevraagd waarom.' Huilt ze als een kind. 'Kijk- Farid- kijk- kijk wat je mij aangedaan hebt, kijk- ben je gelukkig nu? Is dit wat je wou?' Farid kruist zijn armen over elkaar en kijkt door de keuken heen, hij hoopte dat ze na een maand huwelijk wel over hem heen zou zijn. Hoelang zal het duren alvorens ze geen ding over hem zou schelen? 

'Als hij oprecht van je hield, Alyssa, zou hij wel wachten.' 

Alyssa schudt haar hoofd en neemt weer een slok van haar glas. 

'Ik dacht eigenlijk dat je het al eerder wist, Alyssa.' Alyssa kijkt meteen gechoqueerd op naar Farid. 'Al eerder?' Zegt ze zachtjes. Farid knikt zachtjes zijn hoofd en drukt zich wat meer naar voren. 

'Ze zijn verloofd als je dat nog niet wist, hij had mij uitgenodigd, maar- maar waarom zou ik gaan?' Alyssa kijkt stilzwijgend naar Farid. Ze is helemaal in shock. 

Ze kijkt enkel naar hem en kan niet geloven wat hij tegen haar zei. 

Alyssa drukt zich meteen recht van haar stoel en wilt de keuken uit wandelen, Farid drukt zich meteen recht en grijpt haar bij haar schouders. 

'Waar ga je heen, Alyssa?' 

'Laat mij los,' Alyssa probeert zich los te rukken van Farid, maar Farid hield haar goed vast, hij ziet hoe ze wilt huilen maar zichzelf bedwingt. 

'Laat mij los!' Roept ze tegen hem. 'Laat mij los! Laat mij los!' Begint Alyssa te huilen. Farid trekt haar meteen tegen zich aan en probeert haar te troosten. Alyssa slaat al huilend tegen Farid zijn borstkast en schudt al huilend haar hoofd. 

'Hij kan mij niet zo snel vergeten zijn,' Huilt Alyssa al haar pijn eruit. Farid zegt niets en houdt haar enkel stevig vast. Hij voelt hoe ze door haar knieën zakt. Hij doet hetzelfde voor haar en houdt haar stevig tegen zich aan en streelt haar haren terwijl ze al huilend tegen hem aanleunde.