*******
Sharmaine Pov.
Naglalakad ako ngayon sa parke upang mabawasan man lang ang stress na nararamdaman at nasa mga kahoy at mga pananim lamang ang aking buong attention.
I believe that nature is the best comfort zone.
"ANG POGI TEH!"
"HALA FAFA."
"PAKI ANAKAN FO AKO!"
Samot-sari kong naririnig ko sa mga babaeng nakakasalubong ko.
I was about to pick up my sunglasses when someone bumped into me, "Ouch." I heard her exclaim in pain.
Tiningnan ko lang ito ng malamig.
"Ow sorry po.. hindi kopo sinasadya." saad nito nang may lungkot sa mata sabay pulot sa sunglasses kong nahulog.
"You'd better watch where you're going next time,” I said which made her look at me straight in the eyes, she responded with an obedient nod. Now that I had a better look on her face, her beauty doesn't seem that bad, the way she nods makes her look cute and sexy.
Wait what? Oh hell, Alfa what happen to you?!
I immediately grabbed my sunglasses into her hands left the place.
Bakit naman kinakabahan ako? Nevermind. Pinaandar kona lang ang sasakyan ko at nagmaneho.
(Before the scene at Sharmaine P.o.v)
I heard the phone ring so I picked it up and answered the phone call, "Hello?" Sagot ko.
"Ms. Sharmaine Fawn, we are really sorry to say that you've been removed from your service." Biglang gumuho ang mundo ko nang marinig ang katagang removed.
I tried to suppress my tears from falling habang nakikiusap na 'wag akong tanggalin sa trabaho but she said the boss have already decided and he won't change his mind no matter how much I beg.
Tumulo ang mga luha kong kanina pa ponipigilan dahil hindi ko alam saan pa ako papunta, nagkasakit ang nanay ko nasa hospital ito ngayon at san pako kukuha ng pambayad?
PAANO NA?
Bakit ba hindi ma tapos-tapos ang problemang kinahaharap ko ngayon? Ayoko na!
Kinuha ko ang jacket ko at naglakad-lakad nalang mona sa parke. Lumulutang parin ang aking isip hanggang sa hindi ko mapansin na may tao pala.
"Ouch." Ani ko nang mabangga ako rito. Inangat ko ang aking tingin nang makita ang isang gwapong lalaking walang emosyong nakatingin sakin.
"Ow sorry po.. hindi kopo sinasadya." Paghingi ko kaagad ng tawad at kaagad na pinulot ang nahulog niyang sunglasses.
Kahit wala ako sa sarili eh hindi naman ako makikipag away.
"You'd better watch where you're going next time."—siya habang nakatingin parin sa akin.
Tumingin lang ako sa kanya at tumango. Wala kasi talaga ako sa matinong pag-iisip. Nagulat nalang ako nang kinuha na niya ang sunglasses sa kamay ko at umalis. Hindi man lang nag thank you.
SUNGIT!
Ang gwapo sana kaso ang cold, minana ata powers ni Elsa.
Binalewala kona lang ito at naglakad, naghahanap parin ako ng isang lugar na mapagpahingahan. Saktong-sakto ay nakita ko ang isang malaking kahoy. Lumapit kaagad ako roon at umupo. Ipinikit ko ang aking mga mata at nilalanghap ang napakasariwang hanging dumadaan sa mga ilong ko.
(Alfa P.o.v)
Nasa office ako ngayon at umiinom ng kape habang ang isip ay nasa babaeng bumangga sa akin kanina.
