ölüm çiçeği

~kimsenin bilmediği biyerde olur mu?~

Umayin beni sevdiğine inanmamak biraz zordur,nasıl diyeyim bana her dakika seni seviyorum ,ya Bir gün ayrılırsak beni özler misin yada yanıma kadar gelmeyi dener misin?gibi şeyler söylüyor. Tabi karşılık olarak Umay saçmalama eğer bir gün seni unutur yada sevmekten vaz geçersem bu dünyanın benim için bir anlami olmaz gibi şeyler söylüyordum. Taki o zamana kadar...
3 yıldır bir üniversite sınavına hazırlanıyordum bunu kazandığımı umaya söylemek için aramıştım ki konusurken istanbulda olduğunu öğrendim ilk bisey diyemedim ama Umay birsey olduğunu donup kalmamdan anlamıştı.
Bisey mi oldu? Diye sordu ama ben bisey diyemedim. Yani diyecek bir kelime bulamadım.
Asena noldu yanına geleyimmi?
Gerek yok. Diyerek cevap verdim ama yetmedi sanırsam. Telefonu kapatti ve bu bize geliyor anlamına geliyordu.

- Umay gelince-

"Ya noldu söylesene Asena kafayı yiycem şurada." Buna karşılık aval aval baktim sadece. Yanıma gelip elleriyle belimi sardı ve "bunun olacağını biliyorduk Asena..."Dedi. anlamıştı, sessizliğimden anlamıştı, bunun olacağını çoktan biliyorduki bana beni bırakma, unutma gibi şeyleri söylüyordu.
"Özür dilerim Umay... Seni asla unutmicam ama ayrilmam gerek sadece bir kaç yıl beni unut olurmu bensiz hayatına devam et beni arama.."
"Asena ne diyorsun sen sadece bir kaç yıl gideceksin seni nasıl unutabilirim burda olmasan bile aklım hep sende olacak, hep seni aricam, belki geceleri görüntülü konuşuruz ama bunu yap-"
"Umay bunu istemiyorum..."
Donup kalmıştı aslında bende bunu beklemiyordum ama bu ikimiz içinde iyi olacaktı...
"Asena..." Dedi. Ama başka bisey diyemedi bende diyemedim sustum,sustu,sustuk birbirimizin gözüne baktık. Bizim anlaşabildiğim tek yerdi gözümüz.Masmavi gözlerini benden yaklaşık 5 dakikadir ayırmadi,dudağıma baktı,gözüme baktı,kirpiklerime baktı...
"Yapma, herseyi iste dünyayı bile iste ama bunu isteme..." Dedi. Evet bu ikimiz içinde çok zor olacaktı ama her dakika onu aklıma getirmek ve onu kafamdan silmeye çalışmaktan daha kolay olacaktır... Yada bu aptal kafam öyle düşünüyordur.
"Umay ayrılalım..." Bu kelime benim ağzımdan çıktığına inanamıyorum sadece bir anlık gazla dedim bunu. Ya unutmazsam,oraya gittigimde her saniye,her dakika,her saat aklıma gelirse. Umay sadece dudağıma baktı ve öptü... Sus der gibi hemde.Nefessiz kalana kadar öpüştük onu unutmaya çalışırken yaptığıma bak tam bir gerizekaliyim. Beynim bunu onaylarken kalbim gerizekali değilsin Asena sadece asik oldun ama aynı zamanda beraber olacağınız müddet öleceğinizide biliyorsun... Onu korumaya çalışıyorsun çünkü sen aşıksın. Beynim bir anda kalbimi susturup Kızım siz tam bir aptalsınız hayatınızı bir erkeğe vereceğinize okuyun askom. Beynim ne diyorsun sen aşık olmuşuz biz. Sen ne anlarsın be aşktan kuş beyinli. Diye çıkıştı bir anda ay noluyo ayol no kavga suanda çünkü ÖPÜŞÜYORUM KIZLAR. Ay sende ilk defa öpüşüyon sanki.
Kes bee dedi kalbim. Ay lütfen susun kızlar şuan sırası değil.

"Unut beni Umay.."
"Bunu yapamamam Asena , çok iyi biliyorsun ki seni unutamam."
"Umay sadece git bu bizim için en iyi seçim olacak."
"Sana ne oldu Asena ne olduda az önce aşkım diyordunda şimdi git diyorsun. Ben gidemem bunu çok iyi biliyorsun ama sen gidebilirsen buyur önden."
"Umay hiç bişey bilmiyorsun.."
Söyle o zaman , ne yani sonunda ölüm filan mı var ne gizliyorsun." Evet Umay ölüm var...
Hiç bisey diyemeden arkamı dönüp gidecektim sonra döndüm bana bakıyordu.
"Güle güle bal.."
"Güle güle bal.."

"Bal"
"Hih?"
"Beni seviyor musun?"
"Umay bıkmadın mı bu sorudan he aşkım ."
"Yoo neden bıkayım."
"O zaman seni seviyorum bal.."
"Seni seviyorum bal.."

BÖLÜM SONU..