Hafif sırıtarak arkasından baktım öylece, hayatımda gördüğüm en saf çocuktu. Kim tanımadığı birini evine alırdı ki? Kim alırdı.
Yavaşça olduğum yerden hareketlendim ve banyodan çıktım burası üst kat olmalı ki odasıda burda olmalıydı. Banyonun yanında ki ilk odaya girdiğimde onun odası olduğunu anladım. Duvarlarda küçüklükten bu yana kendi fotoğraflarını asmış duruyordu öylece, odaya kısa bir göz gezdirdikten sonra yürümeye başladım.
Beyaz bir renkte çalışma masası duruyordu, odanın tam ortasında ise yatağı vardı. Fazla oyalanmamak adına cebimde getirdiğim küçük kamerayı, çalışma masasının üzerindeki fotoğrafın arkasına sabitledim.
Buraya bakmazdı bile, işimi tamamladıktan sonra ellerim cebimde odadan çıktım ve aşağı indim. Hala saf gibi kahve hazırlıyordu.
~Taehyung
Hızlıca iki tane kahve yaparak masanın üzerine koydum. O da yine umursamaz tavrıyla aşağı inmişti. Yukarda napıyordu ki? Neyse ne, ona bakarak konuşmaya başladım.
"Gel otur"
Yine sessizce gelip oturmuştu. Gerçekten bu adam sinir bozucuydu! Neden konuşmuyordu ki? Uzaktan bakılınca katil gibi görünüyordu tavırlarıyla birlikte, şuan saçmaladım evet...
"Otursana."
Beklenmedik bir anda konuşunca irkildim ve ona döndüm, başımı sallayarak oturdum önünde, evet kabul ediyorum görünüşü güzeldi ama tavırları görünüşü kadar güzel değildi. Ve ya ben sinir olmuştum.
Tamda rahatsız edici bakışlarını üzerime dikerek kahvesini yudumlamaya başladı bende ellerim dizlerimde öylece onu izledim. Sanki bilerek yapıyormuş gibi bakmaya devam etdi ve tek kaşını kaldırdı.
Düşüncelere o kadar dalmışım ki, dışardan gelen rüzgar sesiyle irkildim. Ona baktım yine sessizdi derken konuşmaya başladı.
"Yanlız mı yaşıyorsun?" dediğine karşılık olarak başımı salladım.
"Hiç arkadaşın yok mu?" Dedi tek kaşı hala havadayken.
"Var?"
"İyiymiş"
Bu hallerine dahada sinirlenirken göz devirdim. Kahvesini bitirdikten sonra ayağa kalktı bende onunla birlikte ayağa kalktım.
~
O gitdikten sonra yukarı odama çıktım ve onu aklımdan atmaya çalıştım. Zaten ne için düşüneyim ki? Odaya geldiğimde direkt olarak dolabın kapağını açtım ve göz gezdirdim. Yarısı pembe eteklerle doluydu. Çünkü insanlar dalga geçse bile evde yanlız başıma olunca etek giymeyi seviyordum.
Neden olmasın ki? Seviyordum işte.. yine yanlız olduğum için rastgele Eteklerden birini aldım ve hızlıca giyindim. Gerçekten çok seviyordum böyle giyinmeyi etrafımda dönerek yatakta oturdum ve telefonumu elime aldım..
~Jungkook
Hafif sırıtarak dönen sandalyede yavaşça dönerek bilgisayar ekranında ki küçük çocuğun etek giymesini ve sevinçle telefonla uğraşmasını izliyordum. Gerçekten eğleniyor gibiydi. Bende çokça eğleniyordum :)
Aslında o kadar fena değildi ancak zaman da gerekliydi. Ve dikkatli davranmam lazımdı. Galiba bundan sonra her gün görüşeceğiz Kim.
Yatağına girince bilgisayarın kapağını kapatdım ve ayağa kalktım. Hem saat oldukça geçti, hem de bu gün çokça yoruldum. Yavaş adımlarla yürüyerek yatak odama gittim ve yatağa girdiğim gibi uyudum.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
