Karanlığın Gölgesi

17.Bölüm

Umarım beğenirsiniz sevgili okurlarım.💜💜💜

✨🌙

~~~

Ben bir edebiyatçıyım. Beni gebertmek için matematik okutuyorlar.

                                         Jean Paul Sartre

~~~

"Gel"

İçerden gelen komutla omuzlarımı dikleştirip derin bir nefes aldım ve kapıyı açarak içeri girdim.

"Beni çağırmışsınız."

Kafasını aşağı yukarı sallayarak eliyle oturmam için işaret verdi. Masasının karşısında duran koltuklardan birine oturdum. Bakışlarım onun üzerindeydi. Hafif dağılmış siyah saçları gür kirpikler tarafından sarmalanmış kehribar gözleri ile uyum içerisindeydi. Soluduğum traş losyonu bu gün traş olduğunu kanıtlıyordu. Kafasını sonunda dosyadan kaldırarak bana bakmıştı. Önündeki dosya büyük ihtimalle bana aitti.

"Burda olma sebebimi öğrenebilir miyim?"

Sesim soğuk ve duygusuz çıkıyordu. Adam olana çok bile.

"Aura testi yaptırman lazım."

"Nakil sırasında size test sonucunu zaten verdiler diye biliyorum."

"Evet verdiler."

"O zaman bir daha test yapmayı reddediyorum."

"O test yapılacak."

"Neden?"

"Testi kendim yapmak istiyorum. Sonuçları gözlerimle görmem lazım."

"Kabul etmezsem ne olur? Yine kolumdan tutup sesinizi mi yükseltirsiniz?"

"Bak olay çok ani gelişti. Kapatalım artık şu konuyu."

Başımı yavaşça hayır manasında salladım.

"Olmaz. Ben bana yapılanı kolay unutmam. Kinci bir yapım vardır profesör."

Gözlerini sinirle yumdu. Şu an sabır dileniyor gibi bir hali vardı.

Neden sinirlendi ki?

~ Neden acaba? Sinir bozucu olduğun için olabilir mi? ~

Ama haketti. Haksız mıyım?

~ Maalesef ki haklısın. O yüzden süründür şu adamı. ~

Hay hay efendim.

Profesörün sabır dilenmesi sonunda bitmişti. Şu an sakin gibi görünmeye çalışan sinirli bakışları bendeydi.

"Şu testi yapmak için ne istiyorsun?"

"Hiçbir şey."

"Nasıl yani?"

"O testi yapmayacağım yani."

"O zaman okuldan atarım."

"Atın."

"Ne demek atın!"

"Okul çokta umrumda değil demek beyefendi. Atacaksanız buyrun atın."

"Atmıyorum!"

Omuz silkerek arkama yaslandım.

"Keyfiniz bilir bana farketmez."

"Benim sabrımı sınama!"

"O zaman odadan çıkayım."

"Hayır. Test yapacaksın."

"Hayır yapmayacağım."