KADER; Tesadüf Bir Başlangıçtır

10. BÖLÜM

İyi okumalar 😘

Sabah her şey yolunda gitti, kahvaltımızı yaptık ve Barlas ile Ahmet babam işe gitiler.

Şimdi ise Ayşe abla, Nazmiye anne ile oturuyorduk, neden bilmem ayşe ablanın hiç sesi soluğu çıkmıyordu ve sürekli Alparslana bakıp duruyordu. Dünkü gibi hiç altan altan lafta sokmuyordu sadece düşünceli bir şekilde kızıyla ilgileniyor öpüp kokluyordu onu

Bu biraz tuhaf geldi bana çünkü dün yatarken bu gün bana sürekli laf çarpıtır diye düşünüyordum, kendimi hep en kötüsüne hazırlamıştım.

"Ayşe kızım bu gün pek bir durgunsun"

Nazmiye anne en merak etiğim soruyu sorunca hızla meraklı gözlerimi Ayşe ablaya çevirdim

Sanki suç işleyen çocuk gibi hızla başını kaldırıp cevap verdi

"Yok anne sadece uyuyamadım"

"Anladım kızım, bir derdin olursa ben burdayım bilesin"

Ayşe abla gözlerini kaçırıp başını eğdi

"Anne aslında benim söylemek istediğim bir şey var"

Nazmiye anne oturduğu tekli koltuktan ileriye kayıp başını salladı

"Anne ben amcamın yanına Mardine dönmek istiyorum, eğer iznin olursa yarın yolla çıkmak istiyorum"

Şaşkınlıkla tek kaşım havaya kalktı, dün Ahmet baba bu evde kal dediğinde gözleri ışıldayan kadın şimdi ne oldu da gitmek istiyordu.

"O nerden çıktı kızım, Burdan memnun deyilmisin?"

Ayşe abla kucağındaki Nazlıyı yere bırakıp Nazmiye annenin önünde diz çöktü

"Öyle şey olurmu hiç anne memnunum, ama amcamın yanına gitmem daha münasip. İzin ver gidiyim"

"Kızım gitmek istiyorsan önünde durmayız benim için münasiptir baban da bir şey demez ise yolun açık olsun"

Ayşe ablanın yüzünde kırık bir tebesüm yayıldı, sanki istediği şey gitmek deyil ama gitmek zorundaymış gibiydi

Hepimizin sesizliğini bölen kapı sesiydi Barlaslar gelmişti

Hızla kalkıp kapıya gitim, içimde heycan ve özlem vardı, bazen kendime çok kızıyorum nasıl bu kadar çabuk alışabiliyorum Barlasa? sanki hep yanımdaymış gibi, hep onunlaymışım, hep onunmuşum gibi...

Kapıdan ilk giren Ahmet babaydı

"Hoşgeldiniz baba"

"Hoş bulduk kızım"

Ve işte özlediğim adam uzun boyu ile kapıdan geçince önce bize arkası dönük içeri giden adama baktı sonrada saçlarımı koklayıp yanağımdan öptü

Ah! Buna bayılıyorum önce saçımı koklayıp öpmesini çok seviyorum

"Yorgun görünüyorsun"

"İşte şimdi tüm yorgunluğum gitti güzelim"

Gerçektende yorgun gözüküyordu, babasının yaşından dolayı tüm yük omuzlarına binmişti, tabi bir de tüm hisseleri kendi üstüne alınca daha bir sorumlulukları artmıştı

Gözlerime derin derin bakıyordu bir saniye bile kaçırmadan sonra unutuğumuz kapıyı kapatıp belimden tutarak duvar'a yaslanmamı sağladı.

Gözlerim büyürken sesizce fısıldadım

"Ne yapıyorsun bir gören olur"

Burnunu yavaşça burnuma sürtü, mani olamadım dudaklarımdan hoş bir kıkırtı döküldü