Bölümde vurulanın Alaz olması için yaptığım hiçbir manifest tutmayınca kendim yazmaya karar verdim. Umarım beğenirsiniz. İyi okumalar
🖤
"Oğlum sen mal mısın? Ne diye yapıştın kaldın, nereye gitsem dibimdesin. Abi kardeş olayını bu kadar ciddiye aldığını düşünmemiştim."
Yaman'ın isyankâr bir tavırla savurduğu elini bileğinden tutup güldü Alaz.
"Bu ailede büyük bir ciddiyet problemi var, çok göstermesem de değer veriyorum sana abisi."
"Daha dün abi diyordun, ne ara abisi oldum yine."
"Dün kendini de beni de öldürtme diyeydi o."
"Dün ne oldu ki?"
Asi'nin merakla ikiliye yönelttiği soruyla Yaman sıkıntıyla sesli bir nefes verdi. Alaz ise her zamanki rahat tavrıyla omuz silkti ve abisine "Hadi anlat kardeşine." dedi.
"Önemli bir şey değil Asi, boş ver."
"Ne demek önemli değil, bir şey olmuş ki bu kadar sinirlisiniz."
"Ben anlatayım sana Asi kız."
Alaz her zamanki rahatsız edici dürüstlüğü ile başını kızdan yana döndü. Sanki abisine bakarsa anlatmaması için ikna olurmuş gibi hissediyordu. Birkaç saniye duraksadı ve işaret parmağını öne doğru sallayıp sinirle konuşacakken sustu.
"Konuşacak mısın artık Alaz?"
"Abisi, dün akşam Zafer Demirhan'ı öldürmek için elinde bıçakla salonuna kadar girdi. Ben orada olup engellemeseydim delik deşik olmuştu süper kahramanımız."
"Yaman doğru mu bu?"
Alaz'ın yalan söylemeyecek kadar keskin konuştuğuna emin olsa da inanmak istemeyerek bir umutla Yaman'a baktı Asi.
"Doğru, Alaz her şeye burnunu sokmuş olmasaydı şimdiye kesmiştim ipini şerefsizin."
"Katil olacaktın yani."
"Dünyadan bir şerefsiz eksiltecektim sadece."
Yaman'ın kendini umursamayan tavırlarına dayanamayan Alaz lafa atladı.
"Katil olacaktın Yaman, katil olacağın yetmediği gibi seni orada öldüreceklerdi."
"Niye bu kadar umurunda ki senin bu?"
"Bir kere daha abimi kaybetmek istemiyorum çünkü!" Soluklanıp devam etti Alaz. "Bir kez daha oyun arkadaşımı kaybetmek istemedim tamam mı? Arkamda bir abim olması fikrine kendimi alıştırmaya başlamışken bu hissi kaybetmek istemedim."
Yaman şok içinde kalmıştı kardeşinin kurduğu cümlelerle. Herkese kendini kabul ettirdiğinin farkındaydı fakat Alaz onun için çok yeniydi. Asi de Alaz'a şaşkınlıkla bakıyordu Yaman gibi, Alaz'ı ilk defa bu kadar korkmuş görüyordu. Üstelik hâlâ hayatları tehlikedeydi. Nerede olduklarını bilmedikleri bir depoya kapatılmışlardı, ne gelen ne giden vardı.
Yaman nihayet kelimelerini toplayabildiğinde biraz önce sakinleşmek için kapatmış olduğu gözlerini açmıştı.
"Şimdi senin abin ölmedi diye başka bir çocuk ölmüş olabilir ama."
"Sen o adamı öldürmüş olsaydın da ölebilirdi, tek başına mı yapıyor bu adam tüm işi?"
"Alaz haklı Yaman, biraz planlı hareket etmek gerek."
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Hayalimdeki Yabani
FanfictionÇoğunlukla Aslaz ve Soysalan kardeşliği olmak üzere kısa hikayeler ^^